(57) วิกฤตก่อนน้ำท่วม น่ากลัวจัง!

"แหม.. นี่ขนาดยังไม่เข้าอาเซียนเต็มตัวนะนี่ แค่ไปลาวที่เดียวก็มาไม่ถึงเราแล้ว" .. "อยากให้น้ำท่วม รพ.พระศรีมหาโพธิ์สักที จะพลิกวิกฤตเป็นโอกาส พาผู้ป่วยจิตเวชกระโดดน้ำหาปลามาปิ้งกินกันซะเลย!"

ช่วงนี้เปิดทีวี เปิดวิทยุเปิดเว็บ.. ล้วนมีแต่ข่าวน้ำท่วมทั้งนั้น แม้แต่ในไลน์คณะกรรมการบริหารของหน่วยงานก็มีแต่เรื่องการเตรียมความพร้อมอพยพผู้ป่วย เออหนอ.. "อยากให้น้ำท่วม รพ.พระศรีมหาโพธิ์สักที จะพลิกวิกฤตเป็นโอกาส พาผู้ป่วยจิตเวชกระโดดน้ำหาปลามาปิ้งกินกันซะเลย!" เป็นเสียงประชดอย่างหดหู่ใจของใครบางคนสำหรับดิฉัน ปัญหาน้ำท่วมเป็นปัญหาใหญ่มากขึ้นทุกวัน ทั้งที่น้ำยังมาไม่ถึง รพ.พระศรีด้วยซ้ำ!

สัปดาห์ที่แล้วดิฉันโทรศัพท์ติดตามแพทย์ ให้มาประเมินอาการผู้ป่วยรายหนึ่งที่มีอาการไม่ดี(เท่าที่พยาบาลอยากให้ดี) ได้ยินเสียงหวานๆ ตอบกลับมาว่า

"พี่ตู่ คุณหมอคนที่หนึ่งเป็นเวรหมอฉุกเฉิน พี่โทรเรียกได้เลยค่ะ ..เอ๊ะ! เดี๋ยว หนูลืมไป คุณหมอถูกตามไปออกหน่วยน้ำท่วมกระทันหัน ..อ้าว แล้วหมอฉุกเฉินล่ะ รอเดี๋ยวนะหนูจะหาให้ใหม่"

"ได้แล้วค่ะ คุณหมอคนที่สองค่ะ ตอนนี้กำลังเข้าลาว"

ดิฉันเจตนาเขียนว่า "เข้าลาว" ฟังเหมือนกำลังเดินทางไปในเขตพื้นที่ประเทศลาว เพื่อนบ้านอาเซียนติดกับประเทศไทย ด้วยเหตุผลสองประการคือ ข้อหนึ่ง คำที่ถูกต้องคือ round ward หรือไปตรวจเยี่ยมผู้ป่วยที่รับไว้รักษาตามหอผู้ป่วยต่างๆ เรานิยมเรียกสั้นๆ ว่า round แต่มักออกเสียง 'ราว' เป็น 'ลาว' ข้อสอง การround ward แต่ละครั้งใช้เวลามาก เพราะแพทย์แต่ละคนมีผู้ป่วยที่ต้องดูแลจำนวนมาก กว่าจะถึงหอผู้ป่วยจิตเวชเรื้อรังด้านหลังๆ จึงใกล้เวลาเลิกงาน เวลาหมด หมดเวลา แพทย์เหนื่อย เพลีย ฯลฯ

พวกเราชาวเรื้อรังเราบริการด้วยหัวใจเสมอ จึงไม่นิ่งนอนใจ เพื่อผู้ป่วยเราทำได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งโทรศัพท์ confirm เป็นระยะ "คุณหมอ.. พี่ยังรออยู่นะคะ" ก็จะมีเสียงตอบรับกลับมาว่า "ผมรับทราบครับ" "บ่ายๆ พบกันครับ"

พวกเราก็ดีอกดีใจ ออกไปหาซื้อน้ำผลไม้คั้นสดๆ มาจัดเตรียมไว้ให้คุณหมอดื่มคลายเหนื่อย พอบ่ายจัดๆ เริ่มบ่ายแก่ๆ ไม่เห็นคุณหมอมาก็โทรศัพท์อีก "เลิกงานผมไป ไม่เกินห้าโมง"

เราก็ส่งเวรต่อให้เวรบ่ายเตรียมรายงานแทน ตอนนี้สี่โมงแล้วขอกลับบ้านไปให้คนอื่นดูแลบ้าง เช้าวันรุ่งขึ้นมาทำงานอีกครั้ง ก้าวเท้าขึ้นบันไดตึกขั้นแรกก็ร้องตะโกนทักทายถามไถ่น้องพยาบาลด้วยความยินดี "คุณหมอมาดูผู้ป่วยให้แล้วใช่ไหม?"

"ยังค่ะ" "คุณหมอบอกว่าจะติดต่อกลับมาใหม่"

"แหม.. นี่ขนาดยังไม่เข้าอาเซียนเต็มตัวนะนี่ แค่ไปลาวที่เดียวก็มาไม่ถึงเราแล้ว"

น้องๆ พยาบาลไม่ทราบความคิดในการวิเคราะห์ผลกระทบจากวิกฤตน้ำท่วมที่มีต่อแพทย์ กระทบมาถึงการพยาบาลผู้ป่วยจิตเวช (value chain ในระบบบริการของ รพ.) ของเรา ที่พูดเชิงประชัดประชันว่าแค่ตรวจรักษาคนไทย-ลาว 2 ประเทศ ยังบริการไม่ครบ 10 ประเทศในอาเซียนก็ยังบริการไม่ทั่วถึง

เธอๆจึงทำหน้าเหรอหราไปตามๆ กัน ฮา..