..สวัสดีค่ะ...หลานชายไม่สบาย
นานมากแล้วที่ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเยือนพี่ๆเพื่อนๆสมาชิก..สิ่งดีๆที่อยากเล่า มีเยอะแยะมากมาย...นิทานชีวิตไม่มีวันสิ้นสุด มีทุกวันให้ได้ฟัง...เพราะชีวิตที่หลากหลาย ความหลากหลายมีจุดที่แตกต่างตามอัตภาพของแต่ละคน...
...นิทานชีวิตวันนี้เป็นเรื่องที่..เราและทีมงานรอวันนี้ วันที่เจอผู้ปกครองหรือคนใกล้ชิดเด็กติดเชื้อHIVที่ขาดการรักษาและไม่มาตามนัด ซึ่งขณะนี้เด็กผู้ชายคนนั้น อายุ 18 ปี..วัยรุ่นซิงๆ..คำแรกที่เค้าทักมา..สวัสดีค่ะคุณหมอ ดีใจจังที่เจอหมอ..หลายฉัน ไม่สบายบ่อย ไม่กินยาเลย เที่ยวเตร่..และไม่ค่อยอยู่บ้าน..บอกห้ามปรามไม่ฟังสักอย่าง ไ่ม่รู้จะทำอย่างไรดี...เราก็ตอบด้วยท่าทีที่นุ่มนวน..ไม่เป็นไรค่ะ เรารอวันนั้น วันที่เค้าล้มและกลับมาสู่อ้อมกอดของกลุ่มตะวันฉาย...เรายังรอเสมอ..online 24 ชั่วโมง...
...เด็กชายคนนี้ ตัวดำ ผอม สูง ติดเชื้อจากแม่สู่ลูก มารดาเสียชีวิตมาหลายปี อยู่กับพ่อกะย่า ย่าตามใจมาตลอดเพราะเป้นหลานชายคนแรก เข้าสู่วงการARV เมื่ออายุ 7 ขวบ พฤติกรรมดีมาตลอด ช่วงหลังผู้เป็นพ่อไปมีครอบครัวใหม่ ทำให้เด็กไม่ค่อยมาตามนัด กินยาไม่สม่ำเสมอ บวกกับย่างเข้าสู่วัยรุ่น ม.2 เรียน ไม่จบเนื่องจากมีปัญหากบที่โรงเรียน หลังจากนั้นออกจาก รร.ก็เที่ยวเตร่ ติดเพื่อน และแล้วก็หลุดจากวงจร เพราะไม่สามารถติดต่อได้จนถึงปัจจุบัน...เสียดายอนาคต...
...กว่าเค้าจะมาหาเรา อะไรต่อมิอะไรคงไปถึงไหนแล้ว...ปัจจุบันเธอจะอยู่อย่างไร ถ้า ไม่กินยา..แล้เมื่อไหร่ล่ะเธอจะมาหาเรา...
..โอกาสมีไว้ให้กับคนทุกคน...
ความเห็น (3)
...เมื่อคนไข้มาถึงมือหมอ...ขาดการติดต่อไป...ก็เป็นเรื่องน่าคิดเกี่ยวกับระบบการดูแล การติดต่อ และติดตามคนไข้...ยิ่งเป็นโรคร้ายแรงที่ติดต่อได้จากคนสู่คนนะคะ...
เป็นกำลังใจให้น้องเขากลับมารักษาต่อนะครับ
...ขอบคุณกำลังใจและข้อเสนอนะค่ะ..เชื่อว่าน้องเค้าจะกลับมาค่ะ