จากบทความ '(53) สิ่งดีๆ ที่เพื่อนมอบให้' ดิฉันติดค้างคำตอบไว้ วันนี้กลับมาเฉลยค่ะ
วันหนึ่ง เมื่อสถานการณ์คลุมเครือ .. 'คน' ซึ่งเป็น 'ผู้บริหารหัวเก่าค่อนมาทางใหม่' ต้องปรับตัวเข้าหากัน ดิฉันกับประธานรุ่น รองประธานและคนอื่นๆ อีก 2-3 คนจึงรวมหัวกันเคลียร์สถานการณ์ โดยให้ความมั่นใจกับกุศโลบายของพยาบาลโรคจิตว่าจะจัดการได้
กิจกรรมกระชับความสัมพันธ์ในวันนั้น ดิฉันใช้ขวดรูปร่างต่างๆ กัน มีลักษณะปากขวดกว้าง-แคบไม่เหมือนกัน กับน้ำสีต่างกัน เริ่มต้นวางขวดเปล่าบนโต๊ะ - - อรัมภบทด้วยภาพ abstract เปรียบเทียบ 'พวกเราทุกคน' ที่แตกต่างกันกับรูปร่างของขวด ปากขวดกว้าง-แคบไม่เหมือนกัน หมายถึงแม้พวกเราเจตนาจะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันก็จริง แต่เชื่อเถอะว่าเรียนรู้ได้ไม่เท่ากันหรอก บางคนเปิดกว้าง บางคนไม่ใช่ ทั้งที่เปิดปากขวดมาจากบ้านแล้วทุกคน!
รอบแรก เทน้ำสะอาดลงไปในขวดแต่ละใบในปริมาณที่ไม่เท่ากัน แล้วถามว่า "คุณเห็นอะไร?" น้ำสะอาดที่เทลงในขวดแต่ละใบเปรียบเทียบกับ 'ความรู้และประสบการณ์' ที่อาจารย์สอนให้ มีเทคนิคเพิ่มเติมว่าเทน้ำลงในขวดให้ไม่เท่ากัน มีน้ำหกด้วย เพราะฉะนั้นต้องมีภาชนะรองรับน้ำที่จะหกด้วยค่ะ ปิดท้ายว่าอาจารย์สอนเหมือนกัน แต่พวกเราเรียนรู้ได้ไม่เท่ากันหรอก
รอบที่สอง เทน้ำสีลงไปในขวดแต่ละใบในปริมาณที่ไม่เท่ากัน ถามว่า "คุณเห็นอะไร?" เปรียบเทียบน้ำสีกับประสบการณ์เดิมของแต่ละคน เทคนิคเพิ่มเติมคือ เติมเพียงขวดละสีเท่านั้นเพื่ออธิบายว่าแท่งประสบการณ์ในตัวคนแตกต่างกัน น้ำสีต่างกันเป็นภาพ concreate อธิบายประสบการณ์ที่แตกต่างกัน การเทน้ำสีปริมาณไม่เท่ากันเพราะประสบการณ์คนเราต่างกันค่ะ น้ำสีที่เทลงไปจะจางลงอธิบายถึงการบูรณาการความรู้เก่า (น้ำสี) ใหม่ (น้ำสะอาด) ในตัวคน
รอบที่สาม ยกขวดแต่ละใบ เทน้ำลงในขวดใบอื่น สลับกันไปมา ถามว่า "คุณเห็นอะไร?" เปรียบเทียบว่านอกจากเราจะมาเรียนรู้จากอาจารย์แล้ว เรายังเรียนรู้จากเพื่อนๆ ซึ่งมีประสบการณ์หลากหลายแตกต่างกัน ทุกคนไม่ว่าตัวเล็กตัวใหญ่ต่างมีประสบการณ์ของตนเอง ใช้น้ำสีเป็นภาพ concreate ของประสบการณ์ในตัวคน ภาพการเรียนรู้ประสบการณ์จะชัดเจนขึ้นเมื่อนำมาเทสลับไปมาหลายๆ รอบจะเห็นน้ำสีผสมกันจนมีสีใกล้เคียงกัน ขวดที่เทน้ำไปมาบ่อยจะมีสีใกล้เคียงกันมาก
"ขับรถมาตั้งไกล ขึ้นเครื่องบินมาก็มี คุณเรียนรู้เฉพาะส่วนที่จ่ายค่าเทอมก็ได้แค่เท่าทุน"
"หรือจะเรียนรู้จากกันและกันให้เป็นกำไรชีวิตด้วย"
ดิฉันบอกแล้วว่าทีมงานเฉพาะกิจของเราแอบลุ้นอย่างระทึกใจว่าจะได้ผลไหม .. ในที่สุดเรื่องราวก็จบลงด้วยดี ใช่ค่ะ เพราะ 'กลุ่มเป้าหมายเฉพาะ' ของเรา จากนักเรียนโข่ง 'ทะนงตัวว่าฉันใหญ่' พัฒนาตนเองเป็นนักเรียนนอกไปหลายคน หมายถึง เรียนนอกห้อง ก็.. เข้ามาไม่ทันเรียนซะที แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันและกัน .. จนติดลมบนน่ะ
ขอบคุณค่ะ
เข้าใจเล่ากิจกรรม
นักเรียนโข่งบางคนมีอีโก้สูง
ประมาณว่าฉันรู้แล้ว 555
ขอบคุณมากครับ
สุดยอดเลยเพ่