ใบไม้บทกวี ลำดับหก
รอยยิ้มมุมปากนัยน์ตา
ความปรารถนาซึ้งจรดจาร
ลายเส้นขีดเขียนเสียงอ่าน
บทกวีคำหวาน..เคล้าน้ำตา
คิดถึงเสมอความคิดถึง
คืนคำนึงวันโหยหา
ภาพฝันวนเวียนยามนิทรา
ตื่นผวาหากรอคอย
รักแท้ใสพิสุทธิ์
ไม่ยื้อยุดเพียรก้าวถอย
สายสัมพันธ์ที่เลื่อนลอย
เลือนเคลื่อนคล้อยยังรักเธอ
ภูสุภา
๘ กันยายน ๒๕๕๖
อ่านลำนำกลอน เคล้าคลอเสียงพิณ
บรรเลงเพลงรักพริ้งและโหยหา
ให้โหยหาอาทรผ่อนกายา
ให้สำราญเพลงกลอนช้อนรักคู
...เพราะทั้งบทกลอนและเสียงเพลงนะคะ...
เพราะพรื้ง ครับ
อาจารย์คะ ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆที่แบ่งปันให้หนูได้มีโอกาสอ่านค่ะ
แต่จบเศร้าๆ หรือเปล่าคะ
ช่วงนี้ทำงานเอกสารวิชาการ เขียนบทกวีไม่ออก เมื่อได้รับงานเขียนบทกวี จึงต้อง build อารมณ์ค่ะ...:-)
ชอบนะคะ ขอบคุณค่ะ
เพลงไพเราะจริง ๆ การจะเขียนให้เหงา ต้องสร้างอารมณ์เศร้ากันนิดหนึ่งค่ะ :-)