นั่นสองศพสองฝ่ายนอนก่ายกอด
ทาบธุรีเถ้ามอดอาวุธไหม้
สัมผัสแห่งชนชั้นอันอุ่นไอ
เหนือเยื่อใยแห่งชนชาติ ศพอาจรู้
ด้วยน้ำมือผู้ปกครองสองเขตแคว้น
กำหนดแผนไล่ล่อยามต่อสู้
ผลประโยชน์ย่อมนิยามนามศัตรู
เอียงตราชูชั่งเลือดเชือดเดิมพัน
นิทานจากชายแดนอีกแสนศพ
เหล่านักรบโลดเร่งเปล่งคำขวัญ
ขณะที่นายทัพกลับลำพลัน
ชนแก้วกันกลืนน้ำลายขายวิญญาณ
#จิระนันท์ พิตรปรีชา
แด่ ซีเรีย อียิปต์ และประเทศไทย
ชอบบทกวีของคุณจีระนันท์ค่ะ
ขอบคุณน้องนะคะ
ชอบมากเหมือนกันครับ