ความจำเป็นของเทคโนโลยีต่อหน่วยงานและองค์กร

    

           สวัสดีครับ ห่างหายจากการเขียนบล็อกนี้ไปนานเพราะมัวแต่ไปทำบล็อกการสอนของตัวเองเพื่อแบงปันความรู้ แบ่งปันประสบการณ์ให้กับเพื่อนครูและผู้ที่สนใจที่จะศึกษาหาความรู้จากห้องสมุดที่ใหญ่ที่สุดในโลก คือ อินเตอร์เน็ต ผมเองก็ไม่ได้เก่งอะไรหรอกครับ ผมเองก็ศึกษาหาความรู้จากอินเตอร์เน็ตเหมือนกันครับ ผมเองสอนวิชาภาษาอังกฤษก็ทำเว็บสอนภาษาอังกฤษ แต่อยู่มาวันหนึ่งผมว่าผมเองไม่สามารถอยู่นิ่งเฉยได้แล้ว ครูสอนภาษาอังกฤษก็จริง แต่เทคโนโลยีเองเราก็ต้องใช้ เมื่อก่อนผมโทรศัพท์ Nokia 3310 ซึงเราคิดว่าเป็นรุ่นที่ดีแล้วสำหรับคนที่ต้องการโทรและติดต่อสื่อสารกัน แต่พอมาปัจจุบันนี้ความคิดนั้นไม่สามารถใช้ได้แล้ว อินเตอร์เน็ตเข้ามามีบทบาทกับเรามากมายมหาศาลเลย วันหนึ่ง ๆ ผมเองใช้เวลาอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ประมาณ 10 ชั่วโมงครับ บางทีก็มากกว่านั้น เพราะผมเองก็ใช้คอมพิวเตอร์ในการจัดการเรียนการสอนด้วย ผมเองใช้อินเตอร์เน็ตในการสืบค้นเนื้อหาการสอน พอหาเสร็จผมเองก็ไม่ลืมที่จะนำความรู้ที่ผมหามาไว้ โดยอาจจะโมดิฟายด์เป็นของเองบ้าง แล้วแบ่งปันให้กับเพื่อน ๆ หรือผู้สนใจ ผมว่าก็ดีนะครับ เว็บบล็อกครูใจ ที่ผมเองได้เป็นส่วนหนึ่งที่หยิบยื่นประสบการณ์ อะไรที่เราคิดว่าเราใช้ดีแล้วเรานำมาแบ่งให้เพื่อนมันเป็นบุญกุศล เพราะครูผู้นั้นได้นำไปใช้กับเด็กนักเรียนอีกไม่รู้เท่าไร ผมเองนอกจากสอนวิชาภาษาอังกฤษแล้วผมเองก็ได้ความรู้จากพี่ google ในการสืบค้นหาความรู้คอมพิวเตอร์ จนตอนนี้บางคนมาเจอผมอาจจะไม่คิดว่าผมเป็นครูสอนภาษาอังกฤษแล้วก็ได้ เพราะผมเองก็ได้มาสอนคอมพิวเตอร์อีกวิชาหนึ่งด้วย ผมได้สอนให้นักเรียนได้สร้างบล็อก สอนให้นักเรียนได้รับส่งอีเมล์ สอนให้นักเรียนได้ใช้เว็บฝากไฟล์ สอนให้นักเรียนอัพโหลดวีดีโอ สอนให้นักเรียนคัดลอกเนื้อหาในอินเตอร์เน็ตมาใช้ทำรายงาน ผมว่าผมมีความสุขที่เห็นนักเรียนได้นำความรู้ที่ผมสอนไปใช้ และผมเองก็ได้จัดทำโครงการคอมพิวเตอร์เพื่อการสืบค้น โดยให้นักเรียนได้ใช้เวลาว่างในการเข้ามาใช้อินเตอร์เน็ตเพื่อการสืบค้น ค้นคว้าหาความรู้ ถึงแม้คอมพิวเตอร์จะเก่าแล้วก็ตาม นอกจากนี้ในฐานะที่โรงเรียนของผมเป็นสถานที่ราชการ การปฏิบัติงานในกิจกรรมต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นทั้งในและนอกโรงเรียน โรงเรียนต้องนำเสนอผลการจัดกิจกรรมเหล่านั้นให้กับผู้ปกครองได้รับรู้ โดยการนำสังคมออนไลน์อยากเฟสบุ๊คมาใช้ www.facebook.com/kohkhanprachapibal/ คนที่เค้าสนใจกิจกรรมของเราสามารถติดตามได้ บางทีเค้าอาจจะมาร่วมด้วยซ้ำไป อย่างเช่นตอนวันที่ 12 สิงหาคม 2556 โรงเรียนผมจัดกิจกรรมวันแม่ และมีการมอบทุนการศึกษาให้กับนักเรียนแต่โรงเรียนผมเป็นโรงเรียนขนาดเล็ก งบประมาณก็น้อย เราก็ได้เจ้าแฟนเพจโรงเรียนและเว็บไซต์โรงเรียน ในการประชาสัมพันธ์ถึงผู้มีจิตศรัทธาในการสนับสนุนการศึกษาให้เด็กนักเรียน ซึ่งก็มีศิษย์เก่าที่เค้าได้ติดตามข่าวสารโรงเรียนได้มอบทุนการศึกษาให้นักเรียนเป็นเงินเกือบสองหมื่นบาท ถึงแม้เป็นการประชาสัมพันธ์ครั้งแรกทางแฟนเพจ แต่ก็ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี ซึ่งนอกจากแฟนเพจแล้วโรงเรียนผมก็ยังได้มีเว็บไซต์โรงเรียนที่ได้นำเสนอผลการจัดกิจกรรมให้ชุมชนท้องถิ่นและผู้สนใจได้รับรู้อีกช่องทางหนึ่งด้วย

           ดังนั้นจากที่กล่าวมาแล้วผมว่าการใช้สังคมออนไลน์ของหน่วยงานต่าง ๆ ผมเองก็คิดว่าเป็นสิ่งสำคัญนะครับ เพราะเมื่อก่อนเราส่งหนังสือราชการด้วยการส่งทางไปรษณีย์หรือไม่ก็ต้องขับรถไปรับ แต่เดี๋ยวนี้สังคมออนไลน์ได้ทำให้สิ่งนั้นเป็นเรื่องง่าย เราสามารถส่งหนังสือราชการผ่านระบบออนไลน์ไปยังหน่วยงานต่าง ๆ ทำให้เกิดการปฏิบัติที่รวดเร็วขึ้น หรือการที่หน่วยงานจัดกิจกรรมขึ้นมาเมื่อก่อนคนในสังคมไม่ค่อยได้รับรู้เพราะว่าการนำเสนออาจจะนำเสนอที่บอร์ดของหน่วยงานนั้น ๆ ดังนั้นหากคนทั่วไปไม่ได้ติดต่อหน่วยงานนั้นโดยตรงก็ไม่ค่อยได้ทราบข่าว แต่ปัจจุบันนี้เราสามารถนำเสนอผ่านเว็บไซต์ ผ่านโซเซียลมีเดีย facebook , line, twitter , flick, wechat , ได้ง่าย ๆ แค่จิ้มที่หน้าจอมือถือหรือแค่คลิีกเม้าส์ครัั้งเดียวข่าวสารก็สามารถส่งไปยังสังคมออนไลน์ได้แล้ว