1.
พลิกพลิ้วภาพทาบนอน สะท้อนน้ำ
เมื่อลมย้ำรำเพยร่าย ซัดส่ายไหว
ระลอกคลื่นค่อยๆทยอยไป
ไว้อาลัย เมื่อจูบยังริมฝั่งตลิ่ง
2.
ครั้นฝ่ายชาย ร่ายร้อง ทำนอง "สดับ"
ผู้สาว "รับ" เพลงไพเราะเสนาะยิ่ง
เมื่อหนุ่มตาม "วรรครอง" เป็นของจริง
และสาว "ส่ง" วรรคพริ้ง ก่อบทกวี
3.
ใช่ ชีวิต เธอมี "สิทธิ์" รับและเลือก
ที่แผ่นเปลือก แก่นใน ในทุกที่
เธอมี "สิทธิ์" ให้หนึ่งใจ ในชีวี
เธอมี "สิทธิ์" รักคนที่-มีรักเธอ
แหละฉันนั้นก็มี "สิทธิ์" เลือกและรับ
มี "สิทธิ์" สดับ ท่วงทำนอง เธอร้องเสมอ
มี "สิทธิ์" ฝัน มี "สิทธิ์" ไห้ อาลัยเสมอ
มี "สิทธิ์์" เพ้อ รำพันชอบ ใน กรอบรัก
วันศุกร์ ที่ ๑๙ พฤษจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๗ ร้าน Shop ใต้คณะ
จากใจความของคนที่ฉัันรัก
อาจารย์เขียนบทกวีได้ดีมากๆนะคะ...ขอชื่นชมค่ะ
นั่นมันนานมาแล้วครับ แต่ตอนนี้เขียนอย่างนี้ไม่ได้แล้ว นี่เป็นงานเก่าๆใส่ไว้ในสมุดสีจางๆเก่าแก่มาก ผมก็เลยเอามาลงไว้ในบันทึก เก็บอย่างนี้ดีกว่าครับ