ปรมาณูละไม
รัตติกาลเดือนเร้นยังเห็นหน้า
ในอุ่นอวลเนียนฟ้าพบตาใส
แย้มมาพร่างแจ่มกระจ่าง ณ กลางใจ
ยิ้มให้ในน้ำค้างกลางกลีบดอกไม้ ...
มาหาเจ้าในพรายฝันฉ่ำชุ่มชื่น
อยากลืมตื่นเพราะชื่นหวานฝันหวามไหว
พบสิ่งใดละไมละมุน,
ฉันครุ่นใจ สบเธอในทุกวิญญา, ปรมาณู
เขียน ๑๓ มกรอาคม ๒๕๓๙ ณ ม้าหินโบราณ
แด่น้อง.....ที่น่ารักของฉัน
คำสำคัญ (Tags): #รำพึงยามรัก
หมายเลขบันทึก: 544607เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2013 17:48 น. ()ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น