ความทรงจำเก่าๆกับวันเหงาๆเขาและเธอ

หยิบบันทึกเล่มเก่าออกมาอ่าน ในวันว่างๆที่เงียบเหงา

ไปไหนไม่ได้..ด้วยฟ้าฝนไม่เป็นใจ...ตกได้ตกดี..ยังดีนิดหนึ่งทีไม่ตกหนัก..

เปิดอ่านบันทึกแต่ละวัน แต่ละหน้า แล้วสะดุดตา..นอนอ่านบันทึก..เป้น..

เรื่องราวของเพื่อนคนหนึ่ง..ที่ห่างหายไป..นานแสนนาน..

เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักนะ..มีเสน่ห์ เป็นที่หมายปองของชายหลายคน

สำหรับฉัน สิ่งที่เธอมอบให้คือความจริงใจและหวังดี..เพราะฉันค่อนข้างโง่ นั่นเอง..

ฉันไม่รู้หรอกว่า..เธอ..มีเสน่ห์ตรงไหน พูดจาเป็นอย่างไร เพราะสำหรับฉัน เธอก็แค่คุยกับฉันธรรมดาๆ..

ไม่ได้อ่อนหวาน นุ่มนวล เหมือนกับคุยกับชายหนุ่มทั่วไป..

แต่เมื่อไหร่ที่ฉันเดือดร้อน..หรือเธอเดือดร้อน..เธอจะมาหาฉันทันที..

สิ่งที่ทำให้ฉันแปลกใจในตัวเองคือ เธอสามารถคุยกับใครได้พร้อมกันทีละหลายคน

ขณะเดียวกัน ก็มีชายหลายคนที่เธองอล จะเข้ามาขอความช่วยเหลือจากฉัน

ฉันเอง เหมือนหนังหน้าไฟ ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย..ต้องลงไปไกล่เกลี่ยให้ทุกทีสิน่า..ฮ่าๆ..

ขอบคุณนะที่ให้เกียรติฉัน..เพราะเธอเคยบอกใครๆว่า..ห้ามผู้ชายคุยใครที่เป็นผู้หญิง ยกเว้นฉันคนเีดียว..

นั่นอาจเป็นเพราะ..ฉันเกิดมาโชคดี.ที่มีหน้าตาเป็นอาวุธนั่นเอง..อิอิ..

ต้องขอบคุณ..พ่อ กับ แม่ ของฉัน..ที่ทำให้ฉันเกิดมา..มีหน้าตาเป็นโล่ ป้องกันภัยชั้นดี..กิกิ..

อย่างไรก็ดีนะ..คนน่ารัก หน้าตาดี อัธยาศรัยดี..ก็จะมีภัยแก่ตัวเองได้เช่นกัน..

นั่งมองดูเธอ กับ คนเหล่านั้น แล้ว นึกสะท้อนใจ..

พิษภัยความน่ารัก มีเสน์ห์ ก็ทำให้เกิดเรื่องราวต่างๆมากมาย..

คนที่อยุ่รอบข้างที่ไม่รู้เรื่องราวก้พลอยโดนฟาดหัวฟาดหางไปด้วย..

ไม่น่าเชื่อนะ..พิษรัก แรงหึง..ช่างมีอิทธิพล..จนทำให้ผู้ชายหลายๆคนน้ำตาตก..

รวมทั้ง..ผู้ชายอกสามศอกคนหนึ่ง..ที่เธอเที่ยวบอกเราหลายครั้งว่า..เป็นแฟนตัวจริง..

หนึ่งในผู้ชายหลายคนของเธอ..มีคนหนึ่ง..ที่มานั่งร้องไห้สารภาพกับเรา..พูดถึงเรื่องของเธอ..

ตอนแรกเราเองก็ไม่เชื่อหรอก..แค่คำพูดของคนๆหนึ่งที่อกหักจากผู้หญิงคนหนึ่ง..อาจมีการใส่ร้ายยังไงก็ได้..

แต่เมื่อฟังจากหลายๆคน..รวมทั้งคำพูดของเธอที่ว่า.."พี่ช่วยเธอแล้ว..อย่าลืมนะ..เราจะไม่ทำลายกัน"

ฉันได้ฟังก็ได้แต่..งง..ทำลายอะไรกันนะ..จนกระทั่ง..ถึงบางอ้อในวันหนึ่ง...

...รักที่ดูหวาน เมื่อวันหนึ่งความหวานลดลงจนจาง...

..เหลือเพียงซากอ้อย..ที่หมดความหวาน..เหลือแค่เศษ..ซัง

..ความรัก..กลายเป็นความเเค้น...ทำลายได้ทุกสิ่ง..หากแม้นไม่มีสติ...

สิ่งดีๆที่เคยมีมา..มันไม่มีค่า..เมื่อเวลาผ่านไป..อนิจจา..

ป่านนี้..เธอ..จะอยู่อย่างไร เป็นอย่างไรบ้างนะ..

แต่รู้ไว้เถอะนะ..สำหรับเขาคนนั้นของเธอ..เขายังคงวนเวียนตามหาเธอ..เสมอ..

ขอให้เธอ..กับเขา..สมหวังกัน..นะ..คนดี..สำหรับเธอ.คือคนสำคัญของเขา..ตลอดมา..

ฉันเอง.ก็แค่..ผู้ที่ผ่านมา..พบกับเรื่องราว..รักในม่านเมฆ..ของเธอและเขา..

ขอบคุณ..สิ่งต่างๆที่ทำให้ฉันได้เขียนเรื่องราว...ง่ายขึ้น...

ความฝันและจินตนาการของฉัน..แค่อยากเป็นนักเขียน..ยามชรา..ในสวนไม้ร่มรื่น..ตามลำพัง..(รึปล่าว)

..ปิดบันทึก..หลับตา...ฝนตก..เสียงกระทบหลังคาเบาๆ..สายฝนพร่ำพรูลงไม่ขาดสาย..

อากาศน่านอน..ในที่สุด..เราก็หลับไปไม่รู้ตัวอีกครั้ง..

 

[krutoiting]

ฝนพรำมักนำพาความทรงจำกลับมาให้เสมอค่ะ