ดูแลผู้สูงอายุ - ๒

โตนี่ฟางคนล่าฝัน.

*คงจะจริงครับ ที่เขาพูดกันเสมอๆว่า..คนโกงมีอยู่ทุกหนแห่ง..ตอนที่ผู้เขียนเป็นนักเรียนทหาร ครูฝึกพูดกรอกหูเสมอว่า..ที่ใดถ้ามีคนเกิน ๒ คนจะต้องมีคนโกงอยู่เสมอ..ยกเว้นที่คนหนึ่งจะโกงตัวเอง.

ผมอธิบายว่า..ปกติถ้าไม่มีรายการใดใด ? ชำรุดเสียหายล่ะก็.. เจ้าของบ้านจะต้องคืนเงินให้ครบทุกบาท ทุกสตางค์ ท่าทางเขาจะใจชื้นขึ้นมากที่รู้ว่า..ยังไงๆก็จะต้องได้รับเงินคืนอีกหนึ่งหมื่นเจ็ดพันบาท. หลังจากแยกย้ายกันแล้วน้องสาวผมโทรมาตาม และบอกให้ซื้อของที่เซเว่นเข้ามาให้ด้วยตามรายการนี้..เพราะคืนนี้นายโอต้องการเพื่อนร่วมดื่มด้วย. ผมยังเดินออกกำลังกายตามปกติครับ จนได้เวลาเราไปแวะซื้อของ ให้แล้วจึงเลยไปพบกันที่บ้าน ผมดื่มซีแกรมเซเว่น เจ้าของเงินชอบเหล้าไทยที่ชื่อแสงทิพย์..คนไทยแท้ๆกลับชอบดื่มแต่เหล้านอก.. คืนนั้นเราเลยฝากท้องไว้ที่บ้านนายจ้าง ตัวนายโอบอกว่าจะไม่กินมื้อเย็น พอน้องสาวผมทำกับข้าวไทยให้ ดูสิครับพี่แกกินใหญ่เลย. แถมชอบเสียด้วย. กินไปคุยไปจึงรู้ว่า..ช่วงแรกนั้นเพื่อนชาติเดียวกันมารับแล้วตระเวนไปทั่ว บางเสร่บ้าง..นาจอมเทียนบ้าง.. ไม่เคยแตะอาหารไทยมาก่อนเลย..มิน่าล่ะพอเจอฝีมือน้องสาวเข้า พี่แกลืมที่ได้บอกว่าจะไม่รับมื้อเย็น..สาวไทยคนไหนที่ยังทำกับข้าวไม่ได้..รีบหัดทำไว้ ในอนาคตจะต้องไปกินอาหารไทยจากร้านของคนต่างชาติ..ดีไหมล่ะ ? กลับมาบ้านก็มืดมากแล้ว และไม่เคยสังเกตว่า.ในบ้านตัวเองสกปรกและมีหยักไหย้ แน่สิครับเพราะนายโอเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ผมอธิบายให้น้องสาวว่าค่อยๆทำไปก็แล้วกัน. ก่อนจะดื่มนายโอได้ ให้เงินน้องสาวผมออกไปซื้อน้ำแข็งถุงที่หน้าซอยและโค๊ก พี่แกระบุด้วยว่าน้ำแข็งถุงละ ๑๕ บาท ผมคิดในใจว่าทำไม ? จึงแพงนัก..เพราะน้ำแข็งถุงทั่วไปราคาเพียง ๕- ๖บาทเท่านั้นเอง.พอน้องผมเอาเงินมาทอน นายโอเอง ก็กำลังบวกลบอยู่ในใจและคงคิดได้เองว่า..ทำไมน้องสาวผมทอนมามาก แถมยังไม่คิดโกงอีกต่างหาก..

มิใช่บ้านของผู้เขียนหรอกครับ..ได้แค่อาศัยสถานที่ของเขาถ่ายเท่านั้นเอง.

ความไว้เนื้อเชื่อใจจึงเริ่มฉายแสงออกมา ระหว่างนายจ้างเก่าและลูกจ้างคนใหม่ การดื่มคุยจึงไปได้สวยเพราะนายจ้างเริ่มไว้ใจเสียแล้ว.ระหว่างที่เรานั่งดื่ม กินกัน เขาบอกผมว่าบ้านนี้เขาเช่าเดือนละ ๘,๕๐๐ บาท และเป็นบ้านเปล่า เขาซื้อตู้เย็นและของอื่นๆมาไว้ในบ้านอีกหลายรายการ. ซื้อชุดรับแขกเข้ามาในราคาห้าหมื่น. ที่จริงเพื่อนเขาเป็นผู้ซื้อและซื้อมาเพียงสองหมื่นห้า..โกงเสีย ๕๐ % พี่แกจึงแอบโกงมาตลอด เวลาไปไหนไม่ไกลนักคิด ๕ - ๖๐๐บาท. ทุกครั้ง. ทั้งที่รถใช้แก๊สและนายโอจ่ายให้ทุกอย่าง..ท่าทางเขาเสียใจมากขณะที่เล่าให้ผมฟัง ผมอธิบายให้น้องสาวฟังไปด้วย และจึงรู้ว่าเพื่อนเขาให้ลูกติดมาอาศัยอยู่อีกห้องหนึ่ง.ระหว่างปิดเทอม..นายโอบ่นกับผมว่า..ลูกติดของเพื่อนไม่ยอมทำความสะอาดบ้านเลย แม้แต่ห้องที่หล่อนซุกหัวนอน..ทำไมผมจะไม่เชื่อล่ะครับ ช่วงที่ผมใช้ห้องน้ำครั้งแรกผมก็เห็นเองกับตา..น้องสาวผมซึ่งเป็นผู้ทำความสะอาด เธอยังบ่นให้ฟังเลยครับ..ทิ้งซากความเป็นหญิงไว้เลอะทีเดียว..เมื่อก่อนเขาจ่ายเงินให้เพื่อนในเรื่องอาหารการกิน..พอถึงเวลาก็เดินไปกินที่บ้านเพื่อน อยู่ไม่ไกลนัก..น่าสงสารจริงๆอยู่ไปอยู่ไป เพื่อนชั่วชั่วชาติเดียวกันดันไปโพทนาว่า..นายโออยู่ได้ทุกวันเพราะเขาเป็นผู้อุปการะ..ล่าสุดมาเรียกเงินสองพันบาทโดยจะทำอาหารยุโรปมาให้กินถึงบ้าน..เรากินจนอิ่มแล้วไม่เห็นมีหมาร้อน- Hot dog. หรือเศษอาหารใดใด ? มาให้บริการเหมือนที่คุยไว้เลยแม้แต่ คำเดียว..แถมนายโอยังบ่นไม่หยุดว่าเวลามาแวะที่บ้านครั้งใด ? พี่แกต้องมาเอาของนายโอให้ได้สัก ๑ อย่าง ไม่บุหรี่ก็ต้องเป็นเหล้า..เขายังบ่นไม่หยุด. เสียดายแม้เหล้าจะ ยังไม่หมดแต่หมดเวลาเสียแล้ว พอเริ่มดึกเราจึงขอตัวกลับ.

ภาพจากสโมสรหาดนางรำ.

สายวันต่อมา..เจ้าของบ้านเช่ามาที่บ้านและคุยกับนายโอเรื่องค่าเช่าและเรื่องเงินมัดจำ น้องสาวผมนั่งฟัง อยู่ด้วยและไม่เข้าใจ..จึงโทรให้ผมไปช่วยแปล และอธิบายให้นายโอกระจ่างสักนิด..ผมมิได้ปฏิเสธใดใด ?เพราะช่วงนั้นยังว่างงานอยู่..พอมาถึงจึงทราบว่า..นายโอถูกเพื่อนทร.นอร์เวย์ ของผมโกงเสียแล้ว หลายเรื่องสิครับ เจ้าของบ้านพยายามพูดเพื่อจะยึดเงินมัดจำสองเดือนไปอย่างหน้าด้านๆ ผมได้แต่ฟังและแปล ให้นายโอฟัง..หล่อนคงร่วมมือกับเพื่อนนายโอ หรือแกล้งโง่ก็เป็นได้เพราะ.. หล่อนไม่พยายามที่จะอธิบายให้ผู้เช่า หรือเจ้าของเงินฟัง.เพื่อลงชื่อเป็นผู้เช่าในหนังสือสัญญา แต่กลับไม่ท้วงติง..แถมเพื่อนร่วมชาติ ชั่วชั่ว.คนเดิม.ยังบอกให้เด็กสาวไทยเป็นผู้เซ็นต์สัญญา ในการเช่าบ้านหลังดังกล่าวอีกด้วย.ด้วยการบอก นายโอว่า. คนต่างชาติไม่มีสิทธิ์เซ็นต์สัญญา..หล่อนพูดกับผมว่า..พอสาวไทยที่เซ็นชื่อแยกทางแล้วเป็นอันว่า..สัญญาสิ้นสุด..ทั้งที่นายโอ.เจ้าของเงินแท้ๆ.ยังอาศัยอยู่และจ่ายเงินตามสัญญาทุกเดือน..หล่อนพูดอย่าง หน้าด้านๆว่า..ชายคนนี้คือใคร ? หนูก็ไม่รู้จัก คนที่เซ็นต์สัญญาได้ย้ายออกไปแล้วและอยู่ไม่ครบ ๖ เดือนตามสัญญาหนูจึงต้องยึดเงินมัดจำ๒ เดือน..ผมแปลให้นายโอฟัง เขาคงน้ำตาตกในเป็นแน่..และแล้วหล่อน ยังด้านหน้ายื่นข้อเสนอใหม่อีกว่า..พี่บอกให้เขาเช่าและเซ็นต์สัญญาใหม่เองเลยสิ..เที่ยวนี้จะไม่คิดค่ามัดจำ.นายโอก็ช่างแสนดี ยินยอมหล่อนเสียด้วย หลังจากที่หล่อนกลับมาใหม่พร้อมกับบอกอย่างหน้าด้านๆอีกว่า..เออพี่แฟนหนูเขาบอกให้เก็บเงินมัดจำเพียงห้าพันก็พอ..ผมแปลให้เขาฟังเท่านั้นเพราะไม่มีสิทธิที่จะท้วงติงใดใด ? ในที่สุดสัญญาใหม่จึงได้เริ่มขึ้นอีก ๑ ช่วง.

พลทหาร จ่า และพันจ่า ต้องรู้จักสถานที่นี้ดี..ใครไม่เคยมาอบรมที่นี่ ? ยกมือขึ้น.

ระหว่างรอเวลาเดินทางกลับนอร์เวย์นั้น นายโออยากให้ผมมารับเขาทุกวัน..เพื่อจะไปพักผ่อนตามชายหาดเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนเดินทางกลับมาตุภูมิของเขา. เราเริ่มต้นที่หาดทรายแก้วเป็นแห่งแรก.โดยออกจากบ้านนายโอช่วงสาย เลี้ยวซ้ายเข้าที่บ้านเกล็ดแก้ว ผ่านสถาบันแห่งแรกของผมช่วงที่มาเป็นนักเรียนจ่าทหารเรือ เราต้องมาฝึกภาคสาธารณะที่รร.พลทหารเสียก่อน เมื่อปีพ.ศ.๒๕๐๙ ผมรู้ว่าหลายท่านยังไม่เกิด.ปัจจุบันขยายหน่วยใหญ่ขึ้นเป็น ศูนย์ฝึกทหารใหม่ พอมีการเปิดให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว ข้าราชการและครอบครัว ก็มีอาชีพเสริม และมีรายได้เพิ่มขึ้น นอกจากการรับจ้างซักรีดชุดกลาสี แปลงฟอร์ม หรือค้าขายสินค้าอื่นๆแบบเดิมเดิม. สถานที่แห่งนี้แยกจากถนนสุขุมวิทเข้ามาประมาณสิบนาที ผ่านกองรักษาการณ์จุดแรก ติดกับถนนสุขุมวิท. และต้องมาผ่านกองรักษาการณ์จุดที่สอง..ที่เราเรียกกันว่าเนินมะค่า..ลงเนินแล้วเลี้ยวตามลูกศร ก็ถึงบริเวณชายหาด. ผมเลี้ยวอีกเส้นทางหนึ่งเพราะรถผมมีบัตรผ่านของฐานทัพเรือสัตหีบ จึงสามารถ เข้าไปใกล้เพื่อชมตัวอาคารของรร.ชุมพลทหารเรือ.อาคารใหม่นี้สง่างามมาก..ดีกว่าสมัยที่ผมมาเรียนอยู่ ชั้นปีที่ ๑ สมัยนั้นเรียกว่า “ ตึกรูปเพชร ” เพราะถ้ามองจากด้านบนผู้สร้างได้สร้างไว้คล้ายๆรูปเพชร. ระหว่างที่ขับรถมาเราพบกับรถตู้และรถบัสใหญ่หลายคัน นำนักท่องเที่ยวเข้ามาเที่ยวที่หาดนี้กันมากพอสมควร นักท่องเที่ยวต่างชาติบางคน..ขี่รถมอเตอร์ไซค์มากันเองเป็นคู่ๆก็มี พอมาถึงประตูเข้าต้องลงไปซื้อตั๋วผ่านเสียก่อน คนไทย ๓๐ บาท ต่างชาติ๘๐ บาท.มายืนตรงนี้แล้วทำให้คิดถึงสมัยก่อนเสมอ สมัยนั้นทะเล ป่า เขายังบริสุทธิ์อย่างแท้จริง พอเวลาผ่านไป..ผ่านไป..

มองจากด้านบน. ตล้ายๆเพชรไหมครับ ?

นักท่องเที่ยวมายลโฉมกันมาก..จนทะเลหลายแห่ง.. เริ่มสกปรก และส่งกลิ่นเหม็นจากเศษขยะ ก็มาจากนักท่องเที่ยวนั่นแหลครับ.ยังมีบางคนเถียงอย่างหน้าด้านด้าน.ชาวบ้านร้านช่องเคยมีมิตรสัมพันธ์กันมา แต่ไร บัดนี้ทุกอย่างกลายเป็นธุรกิจไปหมด..เดินไปที่ไหนถ้ากระหายน้ำและไม่มีเงินติดตัวล่ะก็ อย่าได้ ไปเดินหาตุ่มน้ำเล็กๆที่เคยมีวางไว้หน้าบ้านพร้อมด้วยน้ำบริสุทธิ์ ไม่มีสารเคมีใดใดลงไปผสมอยู่เลย. ที่หาดทรายแก้วนี้ทุกคนต้องมาลงรถ ซื้อตั๋วแล้วจึงเดินทางเข้าไปที่ตัวหาด ประมาณ ๑ ก.ม. นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่มาจากยุโรป รัสเซีย คนไทยเองมีไม่มากนัก. ส่วนใหญ่เห็นมีแต่สาวน้อยที่มากับสามีสูงวัยชาวต่างชาติ. เฮ้อ..สังคมได้เปลี่ยนไปแล้วจริง. วิทยาศาสตร์เจริญขึ้นมากแต่..จิตใจมนุษย์กลับต่ำทรามลงมาก ดูสิครับขนาดพระบางตัวออกมาแหกปากบอกว่าอาตมาพูดภาษาเทพ..ผู้เขียนฟังเฉยๆ..แม้จะมิได้ศรัทธา แต่ก็อยากถามว่า..ใช่เทพเทือกหรือไม่ ? พระดีก็มากมีแต่ทำไม ? อยู่ไป..อยู่ไปดันแก่วัด..เออ..เดินไม่เป็น เสียแล้ว..อาตมาต้องนั่งฮอ...ก็ฮอ นกฮูกนั่นแหละ..ไม่มีใครอยากยุ่งด้วยหรอกน๊ะ..ถ้าท่านไม่นำเงินบริจาคไปจ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่าย..เปล่าผมมิได้เขียนให้ชาวพุทธแบ่งแยกแต่อย่างใด ?

เขียนใน GotoKnow โดย โตนี่ ฟาง
ใน คนล่าฝัน

คำสำคัญ (Tags): #ท.ร.๐๙ น.ย.๑๑

หมายเลขบันทึก: 543093เขียนเมื่อ 21 กรกฎาคม 2013 13:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 สิงหาคม 2013 14:24 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน