ในชีวิตผมที่ผ่านมา ถ้าจะถามกันเรื่องของโชค ลาภใหญ่ ๆ จากการเสี่ยงดวง หรือจากการชิงโชค ดูจะเป็นเรื่องที่ห่างไกลกันมาก เมื่อนานมาแล้วมีคนดู (หมอดู) เคยพูดทักทายกันว่า ผมเป็นคนที่ไม่มีดวงด้านโชค ลาภ หรือลาภลอย อยากได้อะไรต้องทำด้วยตัวเอง และต้องเหนื่อยหน่อย กว่าจะได้อะไรแต่ละอย่าง แม้จะไม่เชื่อ แต่กาลเวลาที่ผ่านมาก็ทำให้ผมยอมรับได้ว่าค่อนข้างจะเป็นเรื่องจริง ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะผมไม่ชอบการเสี่ยงดวงเรื่องหวย เรื่องสลากมากนัก โอกาสถูกหรือได้จึงน้อยตาม .. ก็น่าเสียดายนะซื้อไปเท่าไรก็หายหมด บางทีได้มาบ้างก็ยังไม่เท่ากับที่เสียไป
สำหรับผมเชื่อว่า การจะมีเงินมีทอง มีทรัพย์สิน ต้องลงทุน ลงแรง ทำงาน แล้วจึงจะก่อให้เกิดผลตอบแทนให้มีเงินมีทอง มีทรัพย์สิน จะมากหรือน้อยก็แล้วแต่ความสามารถที่ตัวตนมีอยู่
และตลอดเวลาที่ผ่านมาก็เช่นเดียวกัน ผมมักเจอกับลาภลอยเล็ก ๆ น้อย ๆ บ่อยมาก เช่น เจอเงินยี่สิบบาท สิบบาท ห้าบาท ไปจนถึงเหรียญสลึง ด้วยความรู้สึกว่าเงินทุกบาททุกสตางค์มีค่ามาก จะแบงก็ยี่สิบ หรือเหรียญสลึง ก็มีค่าเหมือนกัน ผมจึงเก็บเงินเหล่านั้นเสมอ เพราะผมมีคติว่าที่ว่า
เป็นความคิดที่ดีมากๆ จ้ะ ทำให้คุณมะเดื่อเกิดความคิด " ขวดบุญ" ต่อยอดในกิจกรรมหลาย ๆ อย่างได้เลย
นะเนี่ยะ ... แต่ขอแปลงจาก " ขวดบุญ" เป็น " กระป๋อง หรือ กระปุก บุญ" นะจ๊ะ ขอบคุณมาก ๆ สำหรับ
ความคิดดี ๆ จ้ะ
ยินดีครับ คุณมะเดื่อ ขอบคุณครับ
อนุโมทนาด้วยค่ะ กุหลาบก็เชื่อในการมีกระปุกออมบุญเช่นกันค่ะ ที่บ้านตั้งไว้ใกล้ทางผ่านของสมาชิก จะได้ออมบุญ สดชื่น จิตเป็นกุศลก่อนไปทำงานค่ะ
อนุโมทนาบุญค่ะ ถือว่าเงินนั้นไม่ใช่ของเราก้ไม่ควรเป็นของเรานะคะ
ชื่นชมครับ กับวิธีคิดนี้
แวะมาขอบคุณที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยกันค่ะ