ทำใจให้เป็นกลาง

ในความชั่ว หรือความเลวร้ายของบุคคลนั้น

โดยธรรมดาของโลกเราตัดสินด้วยหลักของกฎหมาย

แต่โดยธรรมเราตัดสินที่ความประพฤติโดยมีศีลเป็นตัวกำหนด

จึงเป็นธรรมดาอยู่เองที่ความถูกต้องเหมาะสมต้องอยู่ด้วยหลัก

มิใช่ใช้ความพึงพอใจหรือความเกลียดชังเป็นตัวตัดสิน

การละเมิดศีล 5 (ศีลปกติธรรมดา) หากละเมิดบ่อยก็เกิดความชาชิน

แต่ถ้าหมั่นเพียรระวัง รักษาแบบค่อยเป็นค่อยไปก็จะกระทำได้อย่างสบาย

ความอยุติธรรมเกิดขึ้นด้วยอคติ 4 อย่าง ได้แก่ 1) ฉันทาคติ หมายถึง ความลำเอียงเพราะรัก เพราะชอบเป็นพิเศษ  2) โทสาคติ หมายถึง ความลำเอียงเพราะชัง เพราะความเกลียดชัง ความไม่ชอบ  3) ภยาคติ หมายถึง ความลำเอียงเพราะกลัวหรือเกรงใจ และ 4) โมหาคติ หมายถึง ความลำเอียงเพราะไม่รู้

ฉะนั้น ในการตัดสินใจอะไรให้ถูกต้อง เที่ยงธรรม ก็ต้องอาศัยการระลึกรู้หน้าที่ที่ตนปฏิบัติ  นำหลักธรรมหนึ่งในพรหมวิหาร 4 มาใช้ คือ อุเบกขา มาเป็นตัวกำหนด วางใจให้นิ่งเป็นกลาง ทุกสิ่งก็จะดำเนินไปตามครรลองที่ดีงาม

เฒ่าดอกไผ่

[พ.แจ่มจำรัส]

มนัสการ พระคุณเจ้า

สาธุ ครับ

[เฒ่าดอกไผ่]

ขอบใจเจริญพรคุณโยม