แสงสุดท้าย...ที่ปลายนา


แสงสุดท้าย...ที่ปลายนา

...................

                        


                                                  ... ความเอย ความหวัง ที่ร้างลา...

                                                    ไผ่กอน้อย กลอยตา เจ้าลาแล้ว

                                                    เคยสำคัญ  เมื่อวารวัน เป็นแถวแนว

                                                    มาวันนี้ เจ้าถูกแผ้ว  เผาทำลาย...


                       


                                           สะอื้นเอย สะอื้นไห้  อาลัยเจ้า

                                          เหลือเพียงเถ้า  อกเราพลัน  ราญสลาย

                                          เคยมีกัน  ค้ำจุนกัน  ต้องแตกตาย

                                         ไผ่เจ้าเอย  เคยแต่ให้  ฤาให้โทษ


                     


                                        ทั้งห่วงหวง  ถนอมลำ  กว่าย่ำตัด

                                        แต่ละต้น  หมายจัด  ประหยัดประโยชน์

                                        แต่ละค้าง  แต่ละวัน  บั่นบอกโทษ

                                        ธรรมชาติเอย  คงตอบโจทย์  เจ้าแตกกอ


                   


                                                 เมื่อวันนี้  มือของใคร  ไม่รับเจ้า

                                                จึงจุดเผา  ทำลาย  ไร้คำขอ

                                               "สิทธิ์คนปลูก  ย่อมรื้อได้  ไม่รั้งรอ

                                               จะเลี้ยงปลา  ให้เต็มบ่อ ไม่รอใคร"


                    


                                            กอบเมล็ดพันธุ์  ทานตะวัน  มุ่งปลายทุ่ง

                                           "สู่หวังใหม่  หมายจะรุ่ง  ทุ่งดอกไม้"

                                           หัวใจเทพ...ธิดาน้อย  ประคองไป

                                           เยียวยาใจ  ผู้สิ้นหวัง  กับหวังนี้...


                    


                                               แสงสุดท้าย  ลับไป  ที่ชายทุ่ง

                                               ควันยังหลง  ทอตา  ฟ้าเปลี่ยนสี

                                              เด็กน้อยตื่น... "รุ้งงาม"  อยู่ทางนี้

                                               เทพเทวี  ร้องทัก  หักมุมมอง...


                           


                                            ... รุ้งยังงาม  แม้ยามฟ้า  เมฆาหม่น

                                             เพียงอดทน  ปรายตา  แม้ฟ้าหมอง

                                             ดวงใจคน  ยังคงงาม  ปรับมุมมอง

                                             แสงสุดท้าย  จึงสาดส่อง  ประคองใจ...


             


                                   โลกหมุนเวียน  เปลี่ยนสับ  ยิ้มรับเถิด

                                   วันฟ้าเปิด  เพียงไม่ท้อ  เฝ้ารอได้

                                   อรุณงาม  ยามรุ่ง  ฤาดับไป

                                  เถอะ...วางเถิด วางใจ  ให้เป็นธรรม ...  

                               

            

                                       ธรรมะค้ำจุน  บุญรักษา ทุกท่านค่ะ

                                                ๑ กรกฎาคม ๒๕๕๖

หมายเลขบันทึก: 541077เขียนเมื่อ 1 กรกฎาคม 2013 21:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 กรกฎาคม 2013 21:54 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)

เป็นบันทึกที่ให้อารมณ์สั้นแต่งดงามครับ


.. รุ้งยังงาม  แม้ยามฟ้า  เมฆาหม่น

  เพียงอดทน  ปรายตา  แม้ฟ้าหมอง

  ดวงใจคน  ยังคงงาม  ปรับมุมมอง

      แสงสุดท้าย  จึงสาดส่อง  ประคองใจ...


ชอบจังค่ะ

สวัสดีค่ะคุณTawandin ขอบคุณเรื่องราว ภาพที่สวยงาม และบทเพลงที่มีความหมายงดงามไพเราะมากนะคะ

สวัสดีค่ะอาจารย์ ดร. พจนา แย้มนัยนา

มหัศจรรย์ธรรมชาติ...ธรรม เกื้อหนุน สู่สมดุลนะคะอาจารย์

ขอบพระคุณมากค่ะ

-สวัสดีครับ.

-ตามมาให้กำลังใจ..

-ขอบคุณสำหรับภาพสวย ๆ ได้บรรยากศมาก ๆ ...ครับ....


สวัสดีค่ะพี่สาว...ฝนตกรึยังน้อบ้านสัมพนู

...ทุกอย่างล้วนไม่เที่ยงเป็นธรรมดาค่ะ ตายได้ก็ปลูกใหม่ได้

...สู้ๆนะคะ

สวัสดีค่ะคุณ เพชรน้ำหนึ่ง

มีภาพเมื่อวานมองจากฝั่งหนองน้ำหน้าบ้านเพิ่มนะคะ ขอบคุณมากค่ะ


สวัสดีค่ะสาว น้อย น้ำพอง น้องหล่า

ฝนมาช่วงเย็น เกือบทุกวันค่ะ แต่ตกไม่หนักพอ

ส่วนสถานการณ์ใกล้ๆ... ไม่เที่ยงจริงๆค่ะ พลิกได้ดั่งใจ แล้วก็กลับพังทลาย

เพื่อนตัวน้อย ช่วยเขย่าให้ตื่นได้ โดยไม่ต้องคาดหวัง มหัศจรรย์จริงๆ

สู้ สู้ ส่งแรงใจให้น้องสาวเช่นกันค่ะ ขอบคุณมากเด้อหล่า

สวยทั้งข้อความและภาพเลยครับ

คิดถึงบรรยากาศในวัยเยาว์ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะคุณ tuknarak

สุขสันต์วันหยุดนะคะ

ไผ่ถูกถาง เหมือนกอสาคูถูกขุดทิ้ง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท