เวลาที่ตัวเรามีโอกาสได้ทำอะไรสักอย่าง ตามเวลาที่เรามี เช่น การเล่นกีฬ่า, การร่วมกิจกรรมต่างๆ, การฝึกอบรม, การระดมสมอง, การเล่มเกมส์, เล่นดนตรี, จนถึงการเขียน blog ..
ในช่วงเวลาที่แต่ละคนมี ไม่ว่าจะมีเวลามาก-น้อยเพียงไรก็ตาม หากใช้เวลาเข้าไปมีส่วนร่วมในกิจกรรมนั้น อย่างเต็มที่ เมื่อคนอื่นมองดูแล้วจะพบว่า ชีวิตของพวกเขาน่าสนใจ
เพราะดูพวกเขามีประสบการณ์ที่มากขึ้น ดูพวกเขาสนุกกับสิ่งที่พวกเขากำลังทำ
เมื่อได้ลงมือทำ ได้ร่วมทำอย่างเต็มที่ ไม่ต้องสงวนท่าที จะทำให้คุณกลายเป็นคนที่มีความมุ่งมั่น มีสมาธิ แม้ว่า กิจกรรมนั้น จะเป็นกิจกรรมเล็กๆ เป็นงานอดิเรกในยามว่างก็ตาม
ยิ่งทำกิจกรรมเหล่านั้นด้วยความสนุก คุณจะยิ่งมีพลังมากขึ้น สนุกและมีความสุขมากขึ้น
เช่น การเขียนบล็อกของนายบอนในบล็อก keep in mind แห่งนี้ หลายคนตั้งข้อสังเกต ทุ่มเทจัง มีความพยายามจริงนะ ฯลฯ อันที่จริงแล้วก็ไม่ได้แตกต่างจากท่านอื่นๆนะครับ เพียงแต่เข้ามามีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ เท่าที่มีเวลาจะทำได้
พยายามที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เมื่อไม่ค่อยมีใครมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วย ก็ไม่ได้ว่าอะไร ถือว่าเป็นการฝึกทักษะจากบล็อกไปในตัว ฝึกทักษะการเรียบเรียงความคิด การบริหารเวลาที่มีจำกัด ซึ่งจะต้องถ่ายทอดออกมาเป็นตัวอักษร เป็นบันทึกออกมาให้ได้
เมื่อลองทำไปเรื่อยๆ ก็จะมีเทคนิคเฉพาะตัว เกิดความชำนาญในแบบของตัวเอง มีประสบการณ์มากขึ้น
ในขณะที่หลายท่าน ได้แต่มอง ได้แต่แปลกใจ ประหลาดใจ เหมือนกับการที่ได้เห็นนักกีฬาบางคน ทำไมเก่งเหลือเกิน อาจารย์หลายท่านใน บล็อก gotoknow ทำไมถึงรอบรู้ เขียนบันทึกได้น่าอ่านจับใจจริงๆ ก็เพราะได้ลงมือทำ จนเกิดเทคนิคเฉพาะตัวขึ้นมา เกิดประสบการณ์สะสมมากขึ้นตามเวลาที่ผ่านไป
หลายคนได้แต่ทึ่งๆๆ แต่ก็ไม่ตัดสินใจลงมือทำเสียที บอกว่า คงทำไม่ได้ ไม่มีเวลา ไม่เก่ง ไม่พร้อม ฯลฯ ทั้งๆที่ทุกคนมี 1 สมอง 2 มี 2 ตา เช่นกัน อยู่ที่การได้เข้าไปมีส่วนร่วมในกิจกรรมเหล่านั้นมากน้อยเพียงใด…
ไม่มีความเห็น