บางเสี้ยวของบทกวี สู่ดนตรี-เพลงชีวิต (3) อหังการของดอกไม้
บทกวีของฝ่ายหญิง ที่เป็นมุมมองต่อผู้หญิงด้วยกัน ของ "จีรนันท์ พิตรปรีชา" ชื่อบทกวี "อหังการ์ของดอกไม้" เป็นที่กล่าวถึงกันอย่างกว้างขวาง
"อหังการของดอกไม้" เป็น 1 ในบทกวีจากหนังสือกวีนิพนธ์แห่งชีวิต ใบไม้ที่หายไป ซึ่งได้รับรางวัลซีไรท์ เมื่อปี 2532 เป็นกวีบทที่สื่อความหมายถึงบทบาทและความเข้มแข็งของผู้หญิง ผ่านภาษาที่สละสลวยและงดงาม ล่าสุด กวีหญิงไทย จิระนันท์ พิตรปรีชา เป็นกวี 1 ใน 204 ประเทศ ที่ได้รับเชิญร่วมงานเทศกาลศิลปวัฒนธรรมโอลิมปิกที่กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ โดยขึ้นอ่านบทกวี อหังการของดอกไม้ สร้างชื่อเสียงให้กวีไทยโด่งดังไปทั่วโลก ซึ่งประเทศอังกฤษให้ความสำคัญกับงานกวีนิพนธ์ เพราะถือเป็นเสาหลักของศิลปวัฒนธรรมประจำชาติ และเมื่อเป็นเจ้าภาพการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกครั้งที่ 30 จึงจัดกิจกรรมชุมนุมกวีครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ " (ข้อความจาก FM96.5 » อหังการของดอกไม้)
เพลง-บทกวี อหังการของดอกไม้
บทกวี รางวัลซีไรท์ เมื่อปี 2532 "จีรนันท์ พิตรปรีชา"
บทเพลง คีตาญชลี
ขอบคุณภาพประกอบจาก เพชรรามา 26 เมษายน 2556 หญิงแกร่ง ฐปนีย์ เอียดศรีไชย
สตรีมีสองมือ มั่นยึดถือในแก่นสาร
เกลียวเอ็นจักเป็นงาน มิใช่ร่านหลงแพรพรรณ
สตรีมีสองตีน ไว้ป่ายปีนความใฝ่ฝัน
ยืนหยัดอยู่ร่วมกัน มิหมายมั่นกินแรงใคร
สตรีมีดวงตา เพื่อเสาะหาชีวิตใหม่
มองโลกอย่างกว้างไกล มิใช่คอยชม้อยชวน
สตรีมีดวงใจ เป็นดวงไฟไม่ผันผวน
สร้างสมพลังมวล ด้วยเธอล้วนก็คือคน
สตรีมีชีวิต ล้างรอยผิดด้วยเหตุผล
คุณค่าเสรีชน มิใช่ปรนกามารมณ์
ดอกไม้มีหนามแหลม มิใช่แย้มคอยคนชม
บานไว้เพื่อสะสม ความอุดมแห่งผืนดิน
ก่อนหน้านี้ ก่อนหน้าที่ "จีรนันท์ พิตรปรีชา" จะโด่งดังจากบทกวี อหังการของดอกไม้
ครูอิงค์เคยได้อ่าน บทกวีอีกชิ้นหนึ่งของ จิตร ภูมิศักดิ์ ที่เป็นมุมมองที่มีต่อสตรี โดย
ใช้นามปากกาว่า "ศรีนาคร" ลองพิจารณาดูนะคะ
...................สหายเอย
วานเฉลยว่าสตรีสวยที่ไหน
สวยที่ตาซึ้งงามหวามหัวใจ
สวยที่แก้มอำไพผ่องชมพู
สวยที่โอษฐ์เต็มอิ่มยิ้มน่าจูบ
สวยที่รูปร่างระหงทรงเพรียวหรู
สวยที่อกอันชายต้องร้องอู้ฮู้
สวยตะโพกชวนดูเดินแนบเนียน
บ้างว่าสวยพร้อมพรายยามอายเหนียม
บ้างว่าเยี่ยมก็ตรงตอนงอนปวดเศียร
บ้างว่าสวยพร้อมสรรพเมื่อดับเทียน
บ้างว่าสวยเพราะเธอเพียรให้ชมเชย
สวยเพราะแสนรักผัวจนกลัวหงอ
สวยเพราะรอเป็นเท้าหลังฟังเฉยเฉย
สวยเพราะผัวมีเมียน้อยปล่อยตามเคย
สวยเพราะเป็นทาสเชลยเสมอไป
..................สหายเอย
คำเฉลยต่อไปนี้เข้าทีไหม
สวยเพราะทำงานแข็งกร้านแกร่งไกร
เพื่อช่วยมวลชนไทยที่มืดมน
เพื่อช่วยให้เขาได้มีที่เรียนร่ำ
มีงานทำมีเงินจ่ายหายขัดสน
มีบ้านอยู่อย่างเป็นสุขทั่วทุกคน
งานเพื่อชนทั้งสิ้นอยู่กินดี
สวยเพราะเป็นเท้าหน้าขวาหรือซ้าย
เทียมเท่าชายเชิดความรักในศักดิ์ศรี
ใช่แขวนชีพไว้กับผัว ชั่วตาปี
ใช้ความสามารถที่มีกอบกิจกรรม
จงตื่นเถิดรู้ตนว่าตนสามารถ
จงองอาจอย่ายอมให้ใครเหยียบย่ำ
แม่แห่งลูก แม่แห่งโลก แม่แห่งธรรมสองมือแม้นแม่แรงค้ำโลกและคนเธอจักสวยเพราะคำนึงซึ่งในสิทธิที่ควรมีเสมอมิตรทุกแห่งหนสิทธิ..หะหา..จงเธอปองสิทธิของตนสวยด้วยศักดิ์ “เสรีชน” ใช่เชลย
ขอบพระคุณ แรงบันดาลใจแห่งบันทึกนี้
แต่ที่สะเทือนมากก็ตอนธีระยุทธ เสกสรรค์ และ จิระนันท์ ออกมา ...
ความเห็น (7)
ทุกวันนี้ ในบางโอกาส คุณจีรนันท์ ยังเป็นวิทยากร แนะนำการประพันธ์ ในทีมที่มีคุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ และกลุ่มกวีที่เป็นอาจารย์ ในม.ดัง ๆ ของไทยอยู่บ้าง ตามแต่โอกาสอันควรครับ
เพลงเพราะจังค่ะ ฟังแล้วสบายใจ
หลงรักบทประพันธ์ของคุณจีรนันท์มาตั้งแต่สาวน้อยแล้วค่ะ
แต่ของท่านจิตร ภูมิศักดิ์ เพิ่งได้อ่านที่นี่ค่ะ
ขอบคุณมากมายที่กรุณาแบ่งปัน
เช้าวันอาทิตย์นี้มีความสุขจริงๆ ค่ะ
...ขอบคุณมากค่ะ...คุณอิงจันทร์...ได้รำลึกความหลัง...
"ใบไม้ที่หายไป"เคยซื้อ แล้วหาย วันหนึ่ง ไปเจอที่กองหนังสือ มือสอง รีบคว้าเอามาโดยพลัน
ขอบพระคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจและทุก ๆ ความคิดเห็นค่ะ
| nmintra |
| ลูกหมูเต้นระบำ |
| Wasawat Deemarn |
| ชยพร แอคะรัจน์ |
| นาง นงนาท สนธิสุวรรณ |
| kunrapee |
| พ.แจ่มจำรัส |
| ดร. พจนา แย้มนัยนา |
บทเพลงเพราะ
บทกวีมีความหมาย
ล้วนงดงาม
ขอบคุณมากค่ะพี่อิงจันทร์