กดไลค์ในใจ

ขอกล่าวเล่าถึง ใครที่ได้เคยดูสามเณรปลูกปัญญาธรรมบ้าง ? 

ก่อนโครงการสามเณรปลูกปัญญาธรรมปี 2
จะจบลงไม่นาน เสียงกระซิบมากมายถามว่า โครงการจะจบแล้ว ญาติโยมจะอยู่อย่างไร ? คงคิดถึงลูกๆสามเณรแย่เลย คงจะเป็นอย่างงั้นนะ...เสียงกระซิบส่วนใหญ่จะดังขึ้นระหว่างเดินผ่านโต๊ะของคณะพระอาจารย์ที่กำลังฉันภัตตาหารเช้า  นานๆทีจะมีเสียงถามว่า
พระอาจารย์เหนื่อยไหมอยู่กับลูกเณร ทีแรกฟังแล้วก็พลางชื่นใจ แต่เสียงตอนท้ายของคุณโยมที่บอกว่า
พระอาจารย์น่าจะให้โครงการนี้มีตลอดไป ไม่ใช่แค่หนึ่งเดือน อยากให้มีตลอดปี... พระอาจารย์ได้แต่นึกในใจ
คุณโยมก็เนาะ... นึกถึงใจกันบ้าง...ฮ่าๆ

สักครู่หนึ่งขณะที่คณะพระอาจารย์กำลังฉันภัตตาหารเช้าอยู่พอดี
คุณป้าท่านหนึ่ง (อายุน่าจะหกสิบขึ้น) เดินเข้ามาทักทายบอกว่า
กราบนมัสการพระอาจารย์ ขอชื่นชมพระอาจารย์เก่งทุกรูป สามเณรน่ารักมากๆ
...ป้ากดไลค์ให้พันครั้ง... เสียงพระอาจารย์ท่านหนึ่งพูดขึ้นในวงสนทนาว่า
ป้ากดไลค์ใน facebook หรอ...?
ป้าพูดขึ้นตอบพระอาจารย์ว่า เฟสบง facebook
อะไรป้าไม่รู้จักหรอก ป้ากดไลค์ในใจ พร้อมกับชี้นิ้วมาที่ใจ
แสดงสีหน้าที่อิ่มใจในธรรมะ ... อย่างนี้ก็คงไม่มีคำกล่าวอื่น นอกจากคำว่าเอาใจคณะพระอาจารย์ไปเต็มๆ
สาธุๆคุณป้า... “กดไลค์ในใจ”

อย่างนี้ต้องขอเสียงสาธุให้คุณป้า สักพันครั้งเช่นเดียวกัน และขอให้เสียงของธรรมะดังในใจเช่นเดียวกับ "กดไลค์ในใจ" นะครับ...