ไปเที่ยวลาวแบบ เช้าไป เย็นกลับ การเดินทาง ออกเดินทางกี่โมงก็ตาม ให้ไปถึงสะพานข้ามแม่น้ำโขงหกโมงเช้าหรือเจ็ดโมง ยิ่งเช้ายิ่งดี เพื่อเหตุฉุกเฉิน ใครมีพาสปอร์ตก็ให้เตรียมไปด้วย ไม่มีก็ไปทำบอร์เดอร์พาสที่บริษัทฯบริการ คนละหนึ่งร้อยยี่สิบบาท แล้วการไปเช้าจะดีเรื่องหาที่จอดรถ จอดไว้ข้างบริษัทฯที่เราทำเรื่อง แต่ไม่รับรองรถหาย จอดฟรี..จากนั้นก็เดินไปที่ด่านเพื่อสแตมป์บัตรผ่านได้ หากไม่เดินมองเห็นใกล้ๆ ครึ่งกิโลก็ขึ้นรถเมล์ไปคนละยี่สิบบาท ถ้าไปเยอะ เหมารถตู้ไปคันละสองร้อยบาท..สแตมป์บัตรผ่านแดนแล้ว ก็ต้องไปเสียค่าเหยียบแผ่นดินลาวอีกคนละหกสิบบาท..แต่เข้าไปสองครั้งแล้ว ยังไม่ได้เสียสักที
นางแบบค่าตัวฟรี..จากเบรเมน ณ ลานจอดรถขนส่งคนไปลาว ก๊ากกก....
อีกท่านหนึ่งที่ยิ่งกว่าผู้มีพระคุณ คือพระอาจารย์เปล่งแห่งวัดป่าหนองหลุบที่ท่านติดต่อรถเพื่อให้มารับพวกเราทัวร์ในเวียงจันทร์ ลูกศิษย์ของท่านคุณสุรเชษฐ์ขาประจำที่เคยพาเราไปธุดงค์ภูเขาควายมาแล้ว หากไม่ได้ท่านเราจะเที่ยวครั้งนี้อย่างไม่มีความสุขอย่างจริงแท้แน่นอน เพราะความไม่วางใจผู้นำทาง...แต่ได้คุณสุรเชษฐ์ซึ่งเรารู้จักมาก่อนก็เลย สุดยอดไปอีกระดับ..ต้องกราบขอบพระคุณพระอาจารย์ไว้ ณ ที่นี้...
จุดแรกในการท่องเที่ยว-วัดพระธาตุหลวง แห่งนครเวียงจันทน์
ที่เที่ยวที่แรก วัดพระธาตุหลวง พระธาตุศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวลาว ให้ความเคารพนับถือเป็นอย่างมาก ตัวองค์พระธาตุเป็นสีทองอร่ามสวยงามมาก ที่นี่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ที่อัญเชิญมาจาก ประเทศ ศรีลังกาแห่งที่สองประตูซัย
สถานที่ที่น่าสนใจต่อมาคือประตูชัย ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่กลางเมือง ประตูชัยแห่งนี้สร้างขึ้นเพื่อ ระลึกถึงข้าราชการ และพลเรือนที่เสียสละชีวิต ในสงคราม อินโดจีน ประตูชัยนี้ มีชื่อเรียกเล่นๆกันว่า รันเวย์ แนวตั้ง เหตุผลก็คือ ในขณะที่ สหรัฐอเมริกาได้เข้ามาทำสงคราม อินโดจีนนั้น ได้ขนซีเมนต์จำนวนหนึ่ง มาสร้างรันเวย์ แต่ยังมิทันได้สร้าง ก็พ่ายแพ้สงครามไปเสียก่อน ทางรัฐบาล ลาว จึงนำซีเมนต์เหล่านี้มาสร้างประทตูชัย แห่งนี้ขึ้น โดยมีลักษณะคล้ายเคียง กับประตูชัยที่ฝรั่งเศส เราสามารถเดินขึ้นชมประตูชัยได้ ซึ่งทางขึ้นจะอยู่ที่เสาทั้ง 4 เมื่อขึ้นไปด้านบนแล้ว จะมองเห็นทิวทัศน์ได้โดยรอบ นับว่าเป็นสถานที่ๆเป็นเอกลักษณ์แห่งหนึ่ง และรอบๆก็มีการตกแต่งเป็นที่นั่งเล่น คล้ายๆลานพระบรมรูป ด้านทิศตะวันออกของประตูชัยก็มีฆ้องใหญ่ตั้งไว้ตรงข้ามประตูชัย ถ้าเป็นคติความเชื่อของคนสมัยก่อน ก็จะบอกว่าเป็นสิ่งที่จะบ่งบอกถึงความยิ่งใหญ่ของคนลาวต่อไปในอนาคตว่าการทำความดีค่อยๆทำจะดังนาน เหมือนการตีฆ้อง ตีเพียงเบาๆแต่จะได้ยินเสียงก้องกังวาน นานและไกล
สังเกตุ..เก้าอี้มีชื่อการบินไทย มองจะไม่รู้ว่าอยู่ที่กรุงเทพฯหรือเวียงจันทน์
มาติดตามไปแอ่วลาวด้วยคน...ไปลาวทีไรอดคิดไม่ได้ว่าเขาอนุรักษ์วัฒนธรรม
ไว้ได้ดีกว่าเราโดยเฉพาะแม่หญิงลาวยังคงน่ารักเสมอนะคะ