ยิ่งแห้งยิ่งเค็ม ....ยิ่งเติมเต็มก็ยิ่งจืด
ปีกลายท่วม ปีนี้แล้ง บึงใหญ่ๆ แม่น้ำใหญ่ๆ ต่างแห้งเหือด บึงละหาน เมืองชัยภูมิ...ทะเลน้ำจืดที่กว้างใหญ่แห่งหนึ่งของอีสาน ก็เหลือแต่น้ำก้นบึง จากน้ำกร่อยกลายเป็นน้ำเค็มขึ้นเรื่อยๆ
ชาวประมงพื้นบ้านรอบบึง เริ่มนั่งเจ่า ปูปลาที่เคยมีชุกชม ทำท่าจะสูญพันธุ์ ไม่มีปลาใหญ่...เรือประมงพื้นบ้านลำน้อยจอดเกยตื้นอย่างหงอยๆ เหมือนกับจะกวักเรียกม่านฝนที่มองเห็นอยู่ไกลๆ
เนื้อที่กว้างใหญ่กว่า 16,000 ไร่ เคยทำหน้าที่เป็นแก้มลิงเมื่อน้ำชีล้นฝั่ง บัดนี้กำลังวิกฤต ใต้พื้นปฏพีแห่งนั้นสำรวจพบแหล่งเกลือมหาศาล เร่งให้น้ำแห้งเร็วกว่าปกติ
สรรพชีวิตในบึงเริ่มขาดสมดุลในห่วงโซ่อาหาร นกเป็ดน้ำฝูงใหญ่หายไป ปลาค้าว ปลาหมูที่เคยเลื่องลือถึงจำนวนที่ชุกชุม ลดจำนวนลงน่าใจหาย หลายชีวิตได้แต่ตั้งตาคอย เมื่อใดน้ำใสจะเต็มบึง เมื่อใดน้ำฝนจากฟ้าจะถั่งเท
ตอนนี้ทุกคนเป็นทุกข์ ไม่มีน้ำจืดมาไล่น้ำเค็ม จากทะเลน้ำจืด เป็นทะเลน้ำเค็ม เป็นทะเลแห่งความทุกข์ "ไม่มีบุญมากพอจะเจือบาป" เหมือนคนกำลังป่วยหนักที่หายใจรวยริน
วิกฤตอย่างนี้ต้องทำอะไรสักอย่าง....อย่างน้อยที่สุดก็ต้องช่วยกันดูแลรักษา ไม่ซ้ำเติม
ไม่มีความเห็น