มองครูจากข้างใน "ครูเปรียบดั่งท้องฟ้า"
มองครูจากข้างใน
หลังจากครูเคยถามหนูว่า ลองใช้ตาในมองครูแล้วเขียนออกมาซิ
ใจหนูก็มักจะสำรวจเข้าไปข้างในเจ้าค่ะว่า “ครูเป็นยังไงบ้างจากการรับรู้ของหนู”
ตอนนี้สำรวจเข้าไปยิ่งระลึกถึงครู
“ข้างในก็ขนลุก แล้วก็บอกว่า ยิ่งสำรวจ ข้างในยิ่งสว่าง ยิ่งเห็นก็ยิ่งงาม”
ทุกวันนี้ครูเหนื่อยแทบไม่ได้พักพอเห็นครูนิ่งใจหนูก็จะมีความคิดว่า
“ครูกำลังพักภาวนา ซ่อมธาตุขันธ์”
เหมือนเรารับรู้กันเองเจ้าค่ะในบรรดาลูกศิษย์น้อยใหญ่
เพราะความเสียสละของแม่ครู
บวชสองนักรบน้อย คนต้นแบบวัยเยาว์สู่ความเป็นแม่ชี (แม่ชีตาล แม่ชีมดแดง)
บวชนักรบน้อยเพิ่มอีก 3 (แม่ชีกิ่ง แม่ชีบิ๋ม แม่ชีกอ) มีแม่ชีน้อยวัยประถม 5 คนแล้ว
หนูก็ได้เห็นเมล็ดพันธุ์ที่ครูได้เมตตาหว่านไว้
ค่อย ๆ เติบโต ผลิดอกออกผล เหล่าแม่ออกน้อย ค่อย ๆ ทยอย เติบโตเป็นแม่ชีน้อย
สังกะสีน้อย ค่อย ๆ เติบโตเป็น สามเณรน้อย
ตามกำลังบุญกำลังศรัทธา ตามกำลังบารมีของเขา ภายใต้ ร่มบารมีใหญ่ ๆ ของแม่ครู
เอาง่าย ๆ การบวชของหนู หากไม่รับรับความเมตตาจากแม่ครู
หนูตอบได้เต็มปากว่า “หมดสิทธิ์”
ทั้งหลวงปู่และแม่ครูเมตตาให้ได้สั่งสม และออกแรงดึงจนถึงที่สุด และก็ไม่เคยปล่อยมือตลอดมา
การพลิกจิตใจหนู ครูกะปุ๋มแทบจะ เอาชีวิตเข้าแลก อยู่หลายครั้ง กว่าหนูจะมาได้ถึงวันนี้
การเติบโตและบุญกุศลทั้งหมดที่เกิดจากการเพียรภาวนาขอถวายแด่ครูกะปุ๋มทั้งหมดทั้งสิ้น
การบวชของหนูสั่นสะเทือนโลก ไม่ใช่โลกใบใหญ่ ๆ
แต่เป็นการสั่นสะเทือนโลกในจิตใจของหนู นั่งนึกย้อนก็ยิ่งเห็นการออกแรงของครูและหลวงปู่ที่ช่วยเปิดทางเกื้อกูลเกื้อหนุน
น้องชีพัชที่เป็นอีกหนึ่งแรงที่ช่วยเกื้อกูล
เหล่าแม่ชีน้อย แม่ออกน้อย เป็นพลังใส ๆ ขุมใหญ่ ๆที่คอยเติมความอิ่มสุขในใจและโอกาสในการสร้างกุศล
ในเส้นทางการเติบโตของทุกคนไม่ใช้ของฟรี ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
เกิดแต่การออกแรงดึงช่วยเหลือของครูทั้งนั้น
ครูเป็นดั่งแสงไฟในความมืดมิด
เป็นประกายความคิดยามปัญญามืดบอด
ที่ใจหนูเซอไพร์ และอนุโมทนาสาธุด้วยมาก ๆ คือ แม่ชีเปิ้ล
ที่เป็นอีกหนึ่งคนที่ เป็นมือทำอาหารถวายพระในช่วงครูบวช
ตอนแรกทราบว่าเปิ้ลจะบวชแต่บวชที่อื่นใจหนูยังเป็นประหลาดใจ แต่พอครูเมตตาออกแรงชี้ทาง
แล้วเปิ้ลก็สอดรับจนได้มาบวช เป็นเรื่องน่ายินดี
เรื่องราวเข้ามาในชีวิตครู ยิ่งกว่าฝนตกชุก แต่ครูก็ไม่เคยบ่น ไม่เคยท้อ ไม่เคยถอย
มีแต่ให้โอกาส
ณ ทุกวันนี้ ครูเหมือนท้องฟ้า สีสว่างสดใส อันกว้างใหญ่
แผ่ปกคลุม ผู้คน ที่บำเพ็ญเพียรสั่งสมบารมีติดตามครูมา ตามกำลังของแต่ละคน
จริง ๆนะเจ้าค่ะ รู้สึกกับตนเองว่า
บารมีของครูตอนนี้ใหญ่เต็มท้องฟ้าเลยเจ้าค่ะ
แล้วลูกเล็กเด็กแดง ก็ค่อย ๆ เติบโตติดตามงามอย่างงดงามเจ้าค่ะครู
เพราะการได้เรียนรู้อยู่กับครู คือ ความร่มเย็นและอบอุ่นเจ้าค่ะ
ความเห็น (1)
แวะมาชมความงดงาม ร่มเย็น ค่ะ