เมื่อ...นิวรณ์จัดเต็ม 22.03.56
วันนี้รู้สึกว่า.............คลื่นชีวิตจะตกต่ำ (นึกขึ้นได้ลองใช้ของเล่นที่ พี่ อ. โอ๋-อโณ ให้มาดู)
ฮาๆๆ เป๊ะเหมือนกันเฮะ.......:):) ธรรมะไม่เชื่อเรื่องดวง..... แต่ก็เอาไว้เป็นสถิติละกันนะครับ....:):)
เข้าเรื่องดีกว่า......
วันนี้ผมรู้สึกว่า..... ความขี้เกียจเข้าสิง....OHHHH!!!! (หลังจาก พบ. ร้อยเอ็ด ณ พิมาย หายสาบสูญไปนาน 555)
เช้าตื่นก็สาย....... สวดมนต์ทำวัตรเช้า...ก็เลยสายไปด้วย (ใจก็ลอย..ลอยไป ลอยมา จับมาทีก็วิ่งหนีที เซ็งมาก....<พิมพ์ คำว่า .เซ็ง. นี่ก็ต้องพิจารณา .อารมณ์. อีก.... สงสัย สติไม่เต็ม.... )
<มันก็แปลกนะครับ คนสติไม่เต็ม ชาวบ้านเขาก็ว่า .บ้า. แต่ถ้าเป็น .มือใหม่. ถ้ารู้ว่าสติไม่เต็ม อย่างงี้ก็ดีแล้ว...555>
นิวรณ์ทั้ง 5 มารายงานตัวครบ
(อกุศลธรรมที่คอยทำลายล้างความดี )
- กามฉันทะ ความพอใจในรูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัส อันเป็นวิสัยของกามารมณ์
- พยาบาท ความผูกโกรธ จองล้างจองผลาญ
- ถีนมิทธะ ความง่วงเหงาหาวนอน ในขณะเจริญสมณธรรม
- อุทธัจจกุกกุจจะ ความคิดฟุ้งซ่าน และความรำคาญหงุดหงิด
- วิจิกิจฉา ความลังเลสงสัยในผลของการปฏิบัติ ไม่แน่ใจว่าจะมีผลจริงตามที่คิดไว้หรือไม่เพียงใด
จริงๆแล้ว บันทึกนี้ที่ผมเขียน เพื่อเอาไว้เตือนตนเองว่า......
ความเห็น (10)
จะนอนบังเอิญแวะมาดูสมาชิกชมรม เลยได้อานิสงส์ของบันทึกนี้
(ไม่อยากล็อกอิน มีเหตุผลส่วนตัว)
ยังเข้ามาอ่านบ้างตามที่ติดตามอยู่ ส่วนเรื่องเขียนต้องพักก่อนค่ะ
เป็นคนซีเรียสระดับหนึ่ง เมื่อเขียนจะไม่อยากพิมพ์ผิด ไม่สะกดคำผิดทั้งไทยและอังกฤษ เพราะฉะนั้นใช้พลังงานมากในการเขียน ยามงานยุ่งและใจไม่นิ่งพอจำต้องพัก
ขอบคุณบันทึกดี ๆ ค่ะ
อ หมอ PS ผมเองก็ ซีเรียส เรื่องพิมพ์ผิดเหมือนกันครับ แต่ภาษาไทยผมไม่เข้มแข็ง ดูยังไงก็ไม่เห็นที่ผิด....555 (จริงๆแล้ว ผิดประจำ 555) ถ้ามีเวลาก็จะพิมพ์บน word ก่อน ก็ช่วยผมได้บ้าง แต่พิมพ์กันบน web เลย ที่ผิดมากมาย..... ยังไงก็ช่วยบอกผมแก้ที่ผิดด้วยนะครับ...... :):)
ช่วงนี้ ชลัญเข่้ามาอ่านบันทึกของสมาชิกน้อยเพราะ คอมเสีย ใช้ tablet ไม่ถนัดเพราะแก่สายตาไม่ดี
เพิ่งซ่อมคอมเสร็จ ได้มา update บทความสมาชิกบ้าง คนแรกที่ต้องหาคือ บันทึกของ .99 นี่แหล่ะ ชลัญชอบอ่านนะ สนุกดี อ่านแล้วยิ้มออก ไม่เครียด ทั้งที่คนเขียนอาจเครียดในสิ่งที่เล่า แต่ชลัญว่าเก่งอ่ะ สามารถเล่าความทุกข์ของตัวเองให้คนอื่นอ่านแล้ว ได้ข้อคิดไม่ต้องเครียดตาม แต่เข้ามาอ่านบันทึกของสมาชิกช่วงนี้ จิตตกกันมากจังเลย สงสัยว่ามีประเด็นอะไร ถึงจิตตก ก็ไม่รู้ อ.ถางออกมาอำลาวงการ เจ้ภู offline หายจ้อย ยังไง .99 อย่าเพิ่งหนีหน้าไปอีกคนน่ะ ไม่งั้นบอร์ดเหงาแน่เลยอ่ะ
ก็รู้กันอยู่ แผนก101.99 จะชมกันเองกันไปกันมาหาลูกค้า.......555
หลายๆท่าน คงต้องการฝึกจิตใจอยู่มั่ง...... รักสงบต้อง ขจัด Internet 555
จริงๆแล้วคนปฏิบัติธรรมจริงๆต้องไม่ยุ่งกับ social network เลยถึงจะดี....แฮะๆ เพราะสิ่งที่พิมพ์ไป สำหรับผมมันก็ .กิเลส. ชัดๆ.....555
แวะมาเยี่ยมสมาชิก แอบอ่านข้อความด้วยคนค่ะ
ส่วนตัวก็ไม่ชอบเขียนผิด สะกดคำผิด... แต่ผิดประจำ หลังๆ ก็ระวังมากขึ้น กลัวครูดุ...ฮาๆๆๆๆ
เรื่องการห่างหายไปจากสังคมออนไลน์นี้เป็นประเด็นที่เกือบทุกคนจะได้ประสบในช่วงหนึ่งค่ะ...
เมื่อพร้อมก็กลับมาเขียน มาทักทายกัน... อย่ายึดติดเกินไป เพราะจะสร้างภาระทางใจเสียเปล่าๆ ค่ะ
และต้องทำใจด้วยว่า... เช่นนั้นเอง ;)
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะว่า เข้าใจตัวเองเอาไว้ดีที่สุด เคารพความคิดเห็นทุกๆท่าน มีเวลา อยากเขียน มีอารมณ์จะเขียนก็เขียน ช่วงไหนไม่อยากเขียน ไม่มีเวลาก็ไม่ต้องรู้สึกผิด สำหรับพี่โอ๋ซึ่งอยู่กับ GotoKnow มานานมากเห็นวัฏจักรไปๆมาๆมาหลายรอบ หลายกลุ่มมาก ขอยืนยันว่า ที่นี่รักทุกคนค่ะ กลับมาเมื่อไหร่ก็จะได้รับการต้อนรับด้วยความดีใจและเข้าใจเสมอ และสำหรับพี่โอ๋เอง มีกัลยาณมิตรมากมายที่คิดถึงในนี้ที่แม้จะหายไปนานแค่ไหน ไปพบเจอที่อื่นความรู้สึกดีๆที่เคยมีเคยแลกเปลี่ยนกันก็ยังคงอยู่ค่ะ และทุกท่านที่กลับมาก็คงรู้สึกได้ว่าจะได้รับการต้อนรับเสมอ
อ่านไปถึงประโยคที่ว่า " ผมรู้ตัวเองเลยว่า เมตตาที่เราทำ มันก็แค่ท่องจำเอา" เหมือนกับป้าเลย เคยถามหลายคนว่าทำอย่างไรจิตของเราจึงจะมีเมตตา เขาให้นั่งสมาธิก่อนที่จะแผ่เมตตา ลองทำแล้ว ไม่ได้ผล เคยอ่านของดร.สนอง วรอุไร ท่านให้เพิ่มการอโหสิกรรม และแผ่เมตตาให้สรรพชีวิตที่เคยทำร้าย เคยเบียดเบียน ทำให้เราทุกข์กาย ทุกข์ใจ จะทำให้จิตของเราอ่อนโยนลง กำลังฝึกทำอยู่ จิต อ่อนโยนขึ้นมานิดหนึ่ง ลองดูไหมคะ
อย่ายึดติดเกินไป เพราะจะสร้างภาระทางใจเสียเปล่าๆ ค่ะ
และต้องทำใจด้วยว่า... เช่นนั้นเอง ;)
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ พี่ Greenอ้าว....ผมไปเขียนตอบพี่ Green เหมือนที่ พี่ อ. อโณ 
ตอบเลย....555
ตกลง มันเกี่ยวกับเรื่องที่ผมบันทึก ตรงไหนอะ!!?? 555
โดน 101
เปลี่ยนประเด็น.......จ๊ากกกกเลย!!
ป้าพเยาว์ ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำดีๆ......:):)
สำหรับกรณีความแค้นในยุทธจักรของผมนี้........ กระบี่เดียวมิอาจเพียงพอจะใช้ได้ ต้องมีด ฆ้อน ตะปู ผ้ายันต์..ผ้าเย็น...ไปเรื่อยแล้ว..........เมตตาๆๆๆๆ (ขออภัยครับ 555)
ผมคิดเรื่องพยาบาท หรือทุกเรื่องที่คาใจ.....แก้ได้ด้วยการมี "สติ" ก่อนอื่นใด.........
เมื่อวานไปเดินในห้างฯ จ่ายค่าโทรศัพท์ เอา "สติ" ไปด้วย........ ." เมตตา เมตตา ๆ ๆ ๆ ถ้าเจอแล้วต้อง.....สงบ ๆ ๆ เมตตา ๆ ๆ ๆ......ว่าง ๆ...... " ซ้อมไว้ก่อนต่อยจริง.......(ผมเริ่มวงจรเตือน ระลึกรู้ ขณะเดินลงจากรถ)......... สติ เริ่ม ทำงาน ........บ้าแล้ว ๆ ๆ ตู บ้าแล้ว ๆ ๆ 5555
บททดสอบครั้งต่อไป.....คงจะดีขึ้น เมื่อเรารู้กำลังตัวเอง..........กำลัง สติ.......ให้นึกถึงคำแนะนำจากทุกท่าน.....ได้ทันการณ์ เด้อ.....สาธุ :)