ในสภาวะที่ทุกคนมีแต่ความเครียดเช่นนี้ ดิฉันว่าไม่ควรจะเก็บสิ่งนั้นไว้แต่เพียงผู้เดียว อย่างเช่น การได้มากล่าวถึงประสบการณ์ของแต่ละคนซึ่งก็อาจจะเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดี รู้สึกดีที่มีแหล่งความรู้ที่กว้างไกลจากประสบการณ์จริงจากชีวิตของผู้อื่นอีกมากมายซึ่งอาจเปรียบเสมือนเป็นครูที่ได้ให้ความรู้แก่เรา
ดิฉันรู้สึกว่าเมื่อได้อ่านบันทึกต่าง ๆ ของพวกท่านแล้วทำให้ได้รู้อะไรอีกหลายๆ อย่าง ทั้งด้านประสบการณ์การทำงาน ซึ่งแต่ละท่านก็มีวุฒิภาวะที่แตกต่างกัน แต่เมื่อเรามาอยู่ในสังคมเดียวกันก็สามารถคุยกันรู้เรื่องได้ เหตุการณ์ต่างๆก็ล้วนเป็นเรื่องที่แต่ละคนไม่ได้พบด้วยตนเอง แนวความคิดของแต่ละคนก็แตกต่างกันในแต่ละมุมมองทำให้เราได้เห็นว่า บางทีสิ่งที่เราเห็นอีกคนหนึ่งเขาก็ไม่ได้มองมันในความหมายเดียวกับเราเสมอไปหรอก
ไม่มีความเห็น