story telling รพ.เทพรัตน์ นครราชสีมา

               ในเช้าวันหนึ่ง  หน้าห้องเอ็กซเรย์ มีน้องที่เป็นคนสวนเดินเข้ามาพบ สอบถามแล้วได้ความว่า อยากเลิกบุหรี่ ดูหน้าตาหมองคล้ำ แววตาเศร้า ผิวพรรณไม่สดชื่น ดูสีหน้ากังวลใจ เลยเชิญเข้าไปนั่งในห้องให้คำปรึกษา ได้เล่าให้ฟังว่าอยากมาเลิกบุหรี่แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เผอิญมีพี่หัวหน้าตึกเขาแนะนำให้มาปรึกษากับพี่นี่แหละ เลยได้ถามถึงการสูบบุหรี่ว่า เริ่มสูบเมื่ออายุเท่าไหร่ ช่วงที่สูบอยู่ชั้นไหน เหตุผลที่สูบมีอะไร  ที่บ้านมีใครสูบบ้าง สูบวันละกี่มวน และสูบมานานกี่ปีแล้ว ตั้งใจจะมาเลิกบุหรี่แน่ๆใช่ไหม เคยเลิกมาบ้างหรือปล่าว แล้วกลับมาสูบใหม่มีอีกไหม อยากให้ลองเล่าดู  จึงได้ความว่าเริ่มสูบเมื่ออายุ ประมาณ 14-15 ปี เมื่อตอนอยู่ชั้น ม.3 ด้วยความรู้สึกอยากลอง เท่ห์ โก้เก๋ และเพื่อนชวน สูบมานาน 15 ปีแล้วที่บ้านไม่มีใครสูบ มีพ่อ พี่ชาย และแม่อยู่ด้วย แต่ก็ไม่สูบที่ในบ้านหากจะสูบคือเดินไปสูบนอกบ้านไกลๆและเคี้ยวหมากฝรั่ง เริ่มสูบวันละ 1-2 มวน ทุกวันมาตลอด แอบสูบในโรงเรียนโดน ครูจับได้ และถูกทำโทษโดยให้ไปซื้อบุหรี่มา 2 ซอง ให้สูบหน้าห้องกับเพื่อนที่ถูกจับได้ 3 คน แต่ก็ไม่เข็ดสูบต่อวันละ1-2 มวน เคยเที่ยวในผับ เทค ทั้งสูบและดื่มจนกระทั่งเรียนจบม.5 ออกจากโรงเรียนได้ทำงานขายของเร่ของชำ หาเลี้ยงชีพด้วยตนเอง มีเงินเป็นของตนเองเลยเริ่มสูบเพิ่มขึ้นวันละ ครึ่งซอง เพราะว่าขายของไม่ได้บางวันก็จะเครียด อีกทั้งต้องมีภาระหน้าที่รับผิดชอบเป็นหัวหน้าครอบครัว มีภรรยา ลูกสาว ลูกชาย อายุยังน้อยที่ต้องดูแล ช่วง2 เดือนที่ผ่านมาเริ่มเหนื่อยง่าย แต่ยังคงสูบบุหรี่วันละ 10 มวนอยู่ วันนี้เลยคิดตัดสินใจแล้วว่าจะมาพบพี่พี่เลิกบุหรี่ให้ได้เพื่อตนเองและครอบครัว ได้ฟังเรื่องราวคร่าวๆแล้วก็รู้สึกสบายใจแทนน้องที่มาแจ้งความจำนงแสดงตนอยากเลิกบุหรี่ให้ได้ จึงนัดพรุ่งนี้มาพบใหม่ แต่ก่อนกลับก็ให้กำลังใจในการสมัครใจที่จะเลิกบุหรี่ หากเป็นแบบนี้ในผู้ป่วยหลายคนก็คงจะดี ประเทศชาติจะได้ไม่เสียงบประมาณในการดูแลรักษาโรคจากการสูบบุหรี่

   วันรุ่งขึ้น  ณ ห้องให้คำปรึกษา “ สวัสดีค่ะ” คุณติ (น้องคนสวน) เชิญค่ะ  ได้ทักทายเชื้อเชิญ และเข้าสู่กระบวนการบำบัดรักษาตามแนวทางการดูแลบำบัดรักษาผู้สูบบุหรี่ จนครบกำหนด 2 สัปดาห์

   2สัปดาห์ต่อมา “สวัสดีครับพี่” เสียงนี้เหมือนคุ้นๆ หันไปดูพบว่าเป็นน้องคนสวนนั่นเอง สีหน้าท่าทางดูเปลี่ยนไปจากคนเดิมที่เคยพบ ครั้งนี้มีแววตาที่ดูสดใส หน้าตาดูสดชื่น ดูไร้ความกังวล ไม่หม่นหมอง เช่นเก่า มีอะไรเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในตัวน้องเขา เขาทบทวนเรื่องราวเก่าในอดีต ได้บอกถึงความรู้สึก คติเตือนใจให้รู้ว่าอดีตที่ผ่านมาเห็นวัยรุ่นหญิงที่สูบบุหรี่ต่อบุหรี่กัน ควันขโมง ดื่มเหล้าในผับ –บาร์เป็นที่สนุกสนาน ในยามราตรีรู้สึกเช่นไร ในยุคสังคมโลกที่วุ่นวาย มีแต่ควันพิษขาดอากาศบริสุทธิ์ ไม่เป็นโลกแห่งสีเขียว ปัจจุบันตนเองคงต้องดูแลลูกๆไม่ให้มีพฤติกรรมเยี่ยงพ่อที่ผ่านมา คงต้องใช้เวลาที่เหลืออยู่อบรม ดูแล สั่งสอน ลูกให้ดีที่สุด แค่นี้ผมก็มีความสุข เห็นได้จากแววตาที่สดใสฉายออกมาและพบว่าตนเองทำได้ อาการที่เคยเหนื่อยไม่เหนื่อยเท่าที่ควร เมื่อรู้สึกอยากบุหรี่จะรีบเดินออกไปหากิจกรรมอย่างอื่นทำ ออกกำลังกาย เดินเล่น ดื่มน้ำเยอะๆ ตามพี่บอก ผมอยากบอกพี่ว่าผมเลิกบุหรี่ได้แล้วครับ  มันเป็นข่าวดีที่ได้รับ อยากบอกว่าพี่ดีใจกับความสำเร็จในครั้งนี้ ขอให้เลิกได้ตลอดกาล เป็นกำลังใจให้กับทุกคนค่ะ เพราะว่าโลกใบนี้ต้องการอากาศบริสุทธิ์ “คุณติ”คุณทำได้ แต่คุณขาดกำลังใจ โอกาสหน้าเราคงได้พบกันอีก ยินดีที่ให้บริการ สวัสดีค่ะ