หลักศาสนา...ในวันมาค่ะปูจ๋า


วันนี้วัน “มาฆบูชา” (นะจ๊ะ)  ไม่ใช่วัน “ มาค่ะปูจ๋า” ที่จะไปสร้างภาพเวียนเทียน หาคะแนนเสียงตามฟอร์ม 


เป็นวันสำคัญที่สุดของพุทธศาสนิกชน (ยิ่งกว่าวิสาขะ หรือ อาสาฬหะ)    เพราะเป็นวันที่พพจ.สอนสิ่งที่ลึกซึ้งที่สุด หัวใจศาสนา ด้วยวลีสั้นที่สุด  คือ.....ละชั่ว ทำดี ขัดสีใจให้สะอาด


เป็นการสอนเรื่องยากที่สุด ด้วยคำที่ง่ายที่สุด


แต่ขอขยายความว่า  ความชั่ว นั้นเกิดจากความโง่  ดังนั้นการละชั่วนั้นว่าไปแล้ว ต้องละความโง่เสียก่อน  คือความไม่รู้  อวิชชา


........... การอวดตน ยกตนข่มท่านนั้นถือเป็นความโง่มาก  แต่ถ้าอวดตนแบบฉลาด ก็โอนะจ๊ะ เช่น พพจ. นั้นอวดตนมากที่สุด  พระไครส์ โมฮัมหมัด ล้วนอวดตนที่สุด  แต่ที่อวดเพราะมีดีแท้จะอวดต่างหาก ก็โออยู่ แต่วันนี้มีคนมากหลายอวดตนแบบมั่วๆ  และยกตนข่มท่านแบบสั่วๆ  โดยเฉพาะนักการเมือง ผู้บริหาร  นักวิชาการ  นักเขียนดังๆ  ... ยิ่งถ้าเป็นทั้งสองสามอย่างพร้อมกันก็แทบจะหลุดโลก  ไม่ฟังใครทั้งนั้น แม้แต่เสียงจิ้งจกทัก 

พออวดตนเสร็จ ก็หยิ่งลำพอง  ก็ทำความชั่วได้มากหลาย  แบบที่คิดว่าทำดีด้วยซ้ำไป ...คนพวกนี้ชั่วแบบยกกำลังสิบ  ยิ่งกว่าพวกโง่บริสุทธิ์เสียอีก


ส่วนการทำดีนั้น ทำอย่างไร  ความดีคืออะไร รู้ไหม ....  ปชป พันธมิตร  เสื้อแดง ใครดีกว่ากัน  ความดีวัดด้วยสมณศักดิ์หรือฉไน ใครตอบได้ยกมือขึ้น


  ....ความดีนั้นแท้จริงแล้วไม่มีนิยามสัมบูรณ์  เป็น relativityเสมอ  พพจ.  ทรงเข้าใจดี จึงทรงบัญญัติว่า  ความดีนั้น สุดแล้วแต่นักปราชญ์จะบัญญัติ  เพื่อให้สังคมมีสันติสุข  (ดังนี้แล้วนักการเมืองไทยก็อาจเป็นคนดีได้  ถ้านักปราชญ์เขาว่าเช่นนั้น และดูเหมือนว่าก็จะเป็นเช่นนั้นจริงเสียด้วย เพราะ ศ.ดร. ไม่น้อย ก็ว่าเช่นนั้นไปแล้ว) 


ประเด็นที่สาม....ขัดสีใจให้สะอาด...ทรงสอนว่าความชั่วความดีนั้นเป็นการยึดติด  ไม่ต่างอะไรกับยึดติดในสีเสื้อ  เป็นเหลือง ฟ้า แดง  ขาว หลากสี ล้วนต่างเป็นการเปรอะเปื้อนไปด้วยสี  .........ทางที่ดีหมดสี  ดีที่สุด  ไม่ต้องแบกสีให้ลำบาก

การฆ่าเป็นความชั่ว...โง่  ...อ้าวแล้วสิงห์โตที่ฆ่ากวาง นกกระสาที่ฆ่ากบ ฉลามที่กินปลาน้อย หมากินกระต่าย แมวกินหนู  หนูกินแมลง  คนกินกวาง กระสา ฉลาม  ปลา กระต่าย หนู แมลง  สรุปแล้วมันชั่วโง่กันหมดเป็นวงจรหรือไร 


 การฆ่าความโง่เป็นการทำบุญที่สูงสุด


.....คนถางทาง (๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖)

ปล. สุขสันต์วันมาค่ะปูจ๋า


หมายเลขบันทึก: 520626เขียนเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2013 11:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2013 11:24 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สงสัยว่าก่อนเป็น นรม.  นายกปูจ๋า  ไปทำบุญวันมาฆบ้างไหม  แต่วันนี้สงสัยจะไปกราบพระ และ เวียนเทียน  (แล้ววันนี้ผมจะได้ขัดสีใจให้สะอาดไหมนี่) 

ผมว่า ก่อนอื่น เราสมควร ต้องไม่ดูถูกผู้อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นำคำ "มาฆบูชา" มาล้อเล่นครับ

คุุณ share ครับ  เวลาผมดูถูกคนนั้น ผมมีชื่อ มีตัวตน  มีรูป  ยศ  ที่อยู่ เสมอ ส่วนคุณ ดูถูกผม  แบบไม่โปร่งใสเลยนะครับ   ช่วยขัดเกลาตนเองก่อนสอนคนอื่นครับ  ผมดูถูกเป็นส่วนใหญ่ ไม่ค่อยดูผิดหรอกครับ  

..อยากดูถูกใครใครก็ไม่ว่า
ขอแต่อย่าดูถูกตนปี้ป่นยิ่ง
ตัวอาศัยเรือนกายใช้พึ่งพิง
อย่าเฉยนิ่งควรรู้คุณหนุนนำพา..
..รู้จักพักรู้จักผ่อนก่อนใช้สอย
รู้จักคอยขัดถูดูแลหนา
รู้จักจัดรู้จักแจงแต่งหน้าตา
รู้รักษายามป่วยไข้ทั้งใจกาย..
..เมื่อแลเห็นสิ่งใดๆให้พินิจ
คอยปลอบจิตอย่าให้หลงมั่นคงหมาย
ยินเสียงใดอย่าตระหนกตกอุบาย
พาใจกายเพื่อนของเราเข้าถึงธรรม..
..ครั้นลิ้มรสหวานมันหมั่นสังวร
คอยอาทรอย่าตามอยากปากถลำ
สัมผัสนุ่มเนื้อหนังระวังกรรม
ควรจดจำครั้งเก่าก่อนตอนทุกข์ทน..

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท