วันแห่งความรัก..

ในวันแห่งความรัก..นึกถึงคำปฏิญญานของ400คนผู้กล้าหาญชาววิเศษไชยชาญ..นำโดยขุนรองปลัดชู..ตัวกูขอสละแล้วเพื่อแลกกับ30ชีวิตอริราชศัตรูผู้รุกรานแผ่นดินสยาม..

รักสัตย์ ยอมสละแม้....ชีวี
รักชาติ จงเจตน์พลี......ชีพได้
รักราช มุ่งภักดี.............รองบาท
รักศาสน์ ราญเศิกไซร้...เพื่อเกื้อพระศาสนา...

..เมื่อรักชาติรักแผ่นดินถิ่นกำเหนิด
จึงก่อเกิดแรงศรัทธามหาศาล
ชาวสยามร่วมเสกสรรค์แต่บรรพกาล
บุรพาจารย์เรียกว่าพาหุยุทธ์..
ได้สร้างบ้านแปงเมืองประเทืองแคว้น
บนดินแดนล้ำเลิศประเสริฐสุด
ด้วยวิชชารำหมัดมวยพระยาครุฑ
สมาธิแห่งพุทธะมโนมัย..
เป็นแม่ไม้ลูกไม้ใช้เรียนหัด
ปฏิบัติขัดเกลากิเลศไฉน
ผู้ฝึกฝนแข็งแรงแกร่งกายใจ
ความเป็นไทยมั่นคงธำรงทาง..

ศิลปะคืออะไรหรือใช่ศาสตร์
วัฒนธรรมชนชาติมิอาจสร้าง
ความเป็นไทยยังถือหรือจืดจาง
หากละวางดนตรีของมีคุณ..
จะอยู่ร่วมรวมสมัยแค่ไหนหนอ
... ฉันแค่ขอสืบสานการอุดหนุน
ของปู่ตาย่ายายได้แทนคุณ
สิบร้อยปีแล้วแต่บุญยามชีพยัง..
คือรำหมัดรำมวยอำนวยจิต
ควรพินิจศึกษามาแต่หลัง
สยามอยู่ชูไทยให้จีรัง
บรมครูต่อตั้งมาแต่เดิม..

...สิ่งที่พิสูจน์ไม่ได้จึงมีคุณค่าควรแก่การศึกษา..สิ่งที่พิสูจน์ได้แล้วย่อมมีแต่จะหมดคุณค่าลง..