คุณภาพคนคือคุณภาพประเทศ คนเป็นเยี่ยงไร
ประเทศก็เป็นแบบนั้น ระบบมันเป็นเยี่ยงไร
บ้านเมืองก็จะเป็นไปตามระบบ
จะดี จะเจริญ จะล่มสลาย
เราได้ยินมาจนหูชา ดูมาจนตาเกือบบอด
พูดได้ว่าให้ปฏิบัติตามกฏหมาย
ให้ทำตามกฏหมายบ้านเมือง
แล้วอย่างไรเมื่อผู้รักษากฏหมายก็ไม่ต่างจากอาชญกรรม
ผู้ออกกฏหมายก็ออกกฏหมายเพื่อตนเองและพวกพ้วงไม่ต่างจากแร้งกระหายหรือสุนัขจิ้งจอกหัวเจ้าเล่ห์
ผู้ผดุงความยุติธรรมก็ได้แต่ถือค้อนนั่งบัลลังค์อยู่บนหอคอยงาช้างสาธารยายมาตราต่างๆพิพากษาออกมา
โดยไม่รู้ว่าคนจนเขาเจ็บปวดและอดยากเยี่ยงไร
จะให้เราเชื่อได้อย่างไรในความยุติธรรมของบ้านเรา
แม้แต่รัฐธรรมนูญบ้านเราก็ออกแล้วออกอีก
แก้ไขเกือบทุกรัฐบาล เราปฏิวัติเอารถถังมาวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน สื่อมวลชนก็ได้แต่สร้างอารมณ์ค้างให้กับคนโดยสร้างละครน้ำเน่ามาป้อนให้
สิทธิ เสรีภาพ มีด้วยหรือในสังคมทุนนิยม
จึงไม่ต้องไปโทษไปว่ากล่าวใครเลย
ที่เขาจะหยิบอาวุธขึ้นมาต่อสู้ หรือออกมาประท้วงหาความจริงความหมาย
มันก็ไม่ต่างอะไรหรอกที่ระบบและสังคมบ้านเราเป็นแบบนี้
เมืองอำมาตย์ มือที่มองไม่เห็น ผลประโยชน์
การเมืองเพื่อตัวเอง คอรัปชั่น
แล้วอะไรจะตามมา อะไรหรือ
ยุคมิคสัญญีใกล้มาเยือนแล้ว
บ้านเมืองจะแตกกระจายเป็นหลายรัฐ
เราจะฆ่ากันเพราะคิดต่างกัน
ให้ตายสิ ให้ตาย
จงรอเวลาเถิด จงรอเวลา มันใกล้เข้ามาแล้ว
(การรอวันเวลา....ของมหานคร)....นายหัว....
ไม่มีความเห็น