นายหัว
นาย เจ้าชาย ณ เมืองห้วยแร่

หมอกับหมา


หมอ หมอ หมอ หมอรักษาคนไข้ได้รับคำชม การนับถือ น่ายินดี

หมา หมา หมา หมาได้แต่เห่าหอน วิ่งเล่น สร้างความเพลิดเพลินใจ ก็น่ายินดี

หมอ หมอ หมอ หมอรักษาคนไข้ ดูแลคนไข้ ให้การักษา ทำเพื่อปวงชน

หมา หมา หมา หมาเห็นคนด่า ว่าไอ้ลูกหมา ช่างหยาบคายยิ่งนัก

หมอ หมอ หมอ หมอต้องรักษาคนไข้ แต่เวลาหมอไข้ จะให้ใครรักษาหมอ

หมา หมา หมา หมาเก็บของกิน เหลือทิ้งเหลือใช้ กินทุกอย่างเข้าไป หาสนใจใครไม่

 หมอ หมอ หมอ หมอยามป่วยไข้ บางทีหมอต้องไปหาหมา เฮ้ย ! มันจริงดิ ใช่แล้วหมอต้องไปหาหมา

หมา หมา หมา หมาบางกรณีย่อมรักษาจิตใจ ให้ความซื่อสัตย์ ให้ความไว้ใจ ให้ความยินดี ให้หมออารมณ์ดี หายป่วยไข้ได้ หมาช่วยบรรเทาหมอ

ถ้ามองกันดีๆหมากับหมอก็ไม่มีอะไรต่างกันมาก ต่างเอื้อปัจจัยสนับสนุนกันและกันในบางมิติเป็นวัฏจักรชีวิต หมาคือชีวิตหนึ่ง หมอคือชีวิตหนึ่ง ชีวิตคือชีวิต ทุกสรรพสิ่งย่อมมีคุณค่ามิควรตีตราอธรรมใส่ จงเห็นในคุณค่าและมูลค่าของทุกๆสรรพสิ่ง  มูลค่าราคาของแต่ละสรรพสิ่ง คือ ความดีงามในตัวของมันเอง ซึ่งบางทีเราอาจมองข้ามหรือมองไม่เห็นก็เป็นได้ ...........เจ้าชาย.........

หมายเลขบันทึก: 516456เขียนเมื่อ 16 มกราคม 2013 13:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 มกราคม 2013 13:47 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท