ชื่นชมและภูมิใจกับคนๆนี้

 มีหลายช่วงที่ทิ้งห่างไม่ได้เข้า G2K  ในช่วงที่งานเยอะจัด ก็ไม่มีอารมณ์กับการเขียน พออารมณ์บรรเจิดและเริ่มเขียน อ้าว งานเดินแถวเข้ามาให้ใช้เวลากับมันอีกแล้ว 

ในบางช่วงก็ชีพจรลงเท้า อยู่ไม่ติดที่  เคยฝึกนิสัยออกจากบ้านไปก็ฝึกพกพาเทคโนโลยีติดไปด้วย  ฝึกไปฝึกมาสะกิดใจว่าทำตัวอย่างนั้นจะติดคอมพ์ จึงเลิกทำ

หายไปนานเข้ามา G2K ใหม่จะรู้สึกแปลก เกิดจากความแปลกตาและแปลกใจ  แปลกตากับลุคส์ที่เปลี่ยนบ่อยของ G2K  แปลกใจกับการหายตัวไปของผู้เคยคุ้น กว่าจะควาญหาเจอก็เนิ่นนาน หาตัวกันยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร 

กว่าจะรู้จักการงมหาก็ใช้เวลา ตั้งหลักกับการเรียนรู้ปุ่มอยู่ไหนนาน มีเวลาแค่แป๊บๆมัวแต่หาหมดเวลาไปหลายทีหลายหน  กลายเป็นคนเฉยชาไม่ใคร่พาตัวไปสนทนากับใครเหมือนก่อน

มีช่วงบังเอิญอยู่ช่วงหนึ่งเมื่อเข้ามา ได้เจอะเจอกับบันทึกของหนุ่มน้อยคนหนึ่งทู๊กที ทำให้มีโอกาสได้อ่าน อ่านและอ่าน จนโอกาสได้เปิดให้สนทนากัน

หนุ่มน้อยคนนี้เป็นผู้อยู่ร่วมวงการแห่งงาน  ชื่นชมกับสิ่งดีๆที่เขาได้ลงมือทำ  มุมหนึ่งรู้สึกภูิมิใจความเป็นพ่อของเขา  เจอคนหนุ่มที่รักลูกเยี่ยงนี้อีกคนแล้วดีใจ๊ ดีใจ 

ความเป็นคนมีหัวใจ ทำให้เขาน่ารัก  ความเป็นคนรู้จักรัก ทำให้ใจเขางดงาม   ความเป็นคนขยัน ทำให้มีบันทึกดีๆเขียนบอกเล่า ส่งความสุขมาให้ง่ายๆสไตล์เขาเอง

ความเป็นเขาที่ฉันสัมผัสบอกฉันว่า คุณสมบัติที่เขามีในตัวสมแล้วกับความเป็น "หมอทิมดาบ "  

สวัสดีปีใหม่ค่ะ หมอน้อยทิมดาบ

[โอ๋-อโณ]

พี่หมอเจ๊เขียนบรรยายได้อารมณ์มากเลยค่ะ กับการเข้ามาใช้ GotoKnow เมื่อมีการปรับเปลี่ยน คงมีคนถูกใจที่พี่หมอเจ๊บรรยายแทนได้เป๊ะมากหลายคนอยู่นะคะนี่ 

และเป็นอีกบันทึกที่ต้องยกนิ้วให้กับความสามารถในการอ่านคนได้อย่างน่ารักของพี่หมอเจ๊ เจ้าของเรื่องก็คงชื่นใจ คนอ่านทั่วไปก็ได้อมยิ้ม (นี่ขนาดเจ็บปากยังมีความสุขกับหลายๆบันทึกของพี่วันนี้) ขอบคุณพี่หมอเจ๊กับบันทึกดีๆทั้งหลายนะคะ เยี่ยมจริงๆ ช้อบ ชอบ... 

[ทิมดาบ]

ขอบพระคุณอาจารย์มากครับที่เขียนถึง...ยังต้องเดินต่อไปครับ...ชื่นชมอาจารย์ด้วยมากๆ เช่นกันครับผม

[ทิมดาบ]

ขอบพระคุณมากครับอาจารย์