ด้วยความขอบคุณผู้ร่วมสร้างโลกบวก
เมื่อเข้ามาใน G2K ได้นานพอ ก็ไ้ด้พบว่าพื้นที่แห่งนี้มากไปด้วยผู้มีความสามารถ มีผู้คนอยู่กลุ่มหนึ่งที่ทำให้ทึ่ง ชอบและชื่นชมกับวิธีคิดและการลงมือปฏิบัติของเขาเหล่านั้น
แอบถามตัวเองอยู่เรื่อยมานับแต่ได้รู้จักว่า พวกเขาเอาเวลาไหนนอนกันนะ อันตัวเราแม้จะมีงานอันคุ้นเคยกับการไม่นอนในเวลาที่คนอื่นนอน ก็ยังเดาได้ว่าเวลาไหนคือเวลาที่ควรนอน แต่เวลาของพวกเขานั้นเดาไม่ออกเลย
มีครั้งหนึ่งได้ไปเยี่ยมเยือนพวกเขาถึงที่ เห็นแล้วก็ทึ่ง มีครั้งหนึ่งที่ได้แลกเปลี่ยนความเห็นและคุยกันผ่านโทรศัพท์ และมีหลายครั้งที่แลกเปลี่ยนผ่านอีเมล์
ความสัมพันธ์ฉันมิตรก่อกำเนิดขึ้น การเข้าใจสถานะ เห็นชีวิต และรับรู้ความรู้สึกเป็นตัวเชื่อมสัมพันธ์เหล่านั้น จนรู้สึกขอบคุณกับมุมบวกแห่งชีวิตที่ได้รับตอบแทน ไม่ได้อยู่ใกล้ก็เหมือนได้อยู่ใกล้ พบกันทีไรก็คุยกันสนุกได้ทุกทีไป
ความเป็นกัลยาณมิตรที่ได้รับจากผู้คนหลากหลาย ก่อกำเนิดขึ้นจากงานที่พวกเขาให้กำเนิดและหล่อเลี้ยง ไม่มีผู้คนเหล่านี้ให้กำเนิด ก็ไม่มี G2K ขอบคุณทุกผู้คนที่ร่วมสร้างและสานชีวิตให้กับ G2K นะคะ
ขอบคุณผู้ที่สร้างแรงดึงดูดให้ตามอ่านบันทึกอยู่เสมอ อย่างน้อง โอ๋-อโณ
ขอบคุณพ่อและแม่ผู้ให้กำเนิด G2K ธวัชชัย + อ.ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์
มะปรางเปรี้ยว และทีมงาน G2K ทั้งในอดีตและปัจจุบันทุกคน
สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ
ความเห็น (4)
ขอขอบคุณ ทั้ง ๔ ท่าน ด้วยครับ
แวะมาสวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้ท่านและครอบครัวมีความสุขกับทุกนาทีของชีวิตค่ะ
เห็นด้วยกับคุณหมอเจ๊ค่ะ และขอบคุณทั้ง 4 ท่านเช่นกันค่ะ ที่ทำให้พวกเรามีพื้นที่ในการแชร์ความสุข แชร์ประสบการณ์ และการเข้ามารับความรู้ที่นี่ค่ะ
ยิ้มมาหลายบันทึก มาถึงตรงนี้เริ่มมีน้ำตาแห่งความตื้นตัน สงสัยสมควรไปนอนได้แล้วนะคะ แต่ไม่รู้จะท่าไหนดี (เจ็บปากไปครึ่งหน้า) ขอบคุณพี่หมอเจ๊และขอบคุณ GotoKnow ด้วยค่ะที่ทำให้เราได้พบและรู้จักกัน
พวกผมเองต่างหากที่ต้องขอบคุณพี่หมอเจ๊และสมาชิกทุกท่านที่ร่วมสร้างสรรค์พื้นที่นี้ให้เป็นพื้นที่เปี่ยมด้วยความสุขและแบ่งปันเนื้อหาดีแก่สังคมในวงกว้างครับ
ผมนึกเสมอว่า GotoKnow เปรียบเหมือนเรือครับ พวกผมอาจจะเหมือนอยู่ในห้องเครื่องเป็นช่างเลยอาจจะดูเหมือนมีบทบาททำโน่นทำนี่แต่สมาชิกทุกคนต่างหากที่ทำให้เรือลำนี้มีชีวิตและมีเป้าหมายที่จะเดินทางต่อไปครับ