คิดถึงครั้งแรกกับใครคนหนึ่ง
ในตอนที่เข้ามาใน G2K ใหม่ๆ มีวันหนึ่งกลับไปเยือนบ้านเกิด และมีโอกาสนั่งกินข้าวกับเหล่าบล็อกเกอร์รุ่นเดอะของที่นี่ เป็นประสบการณ์ที่เก้อเขิน นั่งกินไปคุยไป ไม่รู้จักกันแต่ก็คุยกันได้
คนที่นั่งคุยด้วยนั้นเป็นชายหนุ่มอารมณ์ดีเชียวแหละ ต่อมาก็มีผู้มานั่งร่วมโต๊ะด้วย สนทนาพาทีกันเรื่อยไป จนกระทั่งรู้จักชื่อกัน ประสบการณ์ครั้งนั้นแปลกดี
ปรากฏว่าคนที่ได้รู้จักเป็นผู้มีความสามารถผู้หนึ่ง เป็นคุณครูที่มีความขยัน ไม่ว่างเว้นกับการเขียนบล็อกประจำวัน ติดตามงานเธอดูก็จะรู้ว่าฉันไม่ได้โม้
วันนี้เธอเพิ่งผ่านประสบการณ์ที่เกี่ยวเนื่องกับสุขภาวะบนท้องถนน ซึ่งเกือบพาให้ชีวิตเธอจน ด้วยบุญมีจึงทำให้เธอรอด ปลอดภัยจากพิษของรถบนถนน สุขภาพที่ถดถอยได้การดูแลดี คืนกลับมีพลังกายใกล้เท่าเดิม
เธอที่เอ่ยถึงนี้เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งอ่อนหวาน อ่อนโยน สดใส นามเธอนั้นพรรคพวกเรียกว่า ครูอ้อย แซ่เฮ ช่วยกันส่งใจอวยพรให้เธอกันค่ะ
ขอให้สุขภาพกลับมาดีในเร็วพลันนะคะครูอ้อย สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ความเห็น (4)
ได้เจอครูอ้อยที่มาเยือนภูเก็ตค่ะ
เป็นอาจารย์สอนโรงเรียนสิงหเสนีย์ที่กรุงเทพฯ ค่ะ
ท่านน่ารักมาก มากับคุณสมนึก คนในครอบครัวค่ะ (ตลกมากๆ เลยคุณสมนึก)
คิดถุึงท่านเช่นกันค่ะ จะเข้าไปคุยในบันทึกบ่อยๆ ค่ะ ตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแล้ว ด้วยกำลังใจที่ดีมากจากครอบครัวด้วยค่ะ
ช้อบ ชอบ ชอบ คนเขียนบันทึก ส่งกอดแน่นๆมาอีกทีนะคะ พี่ครูอ้อยได้กำลังใจดีๆจากพวกเรามากมาย คนดีพระคุ้มครองค่ะ
จ๊ากกกกส์ส์ส์ ยิ้มยิ้ม น้ำตาไหลเลย ฮือฮือ คิดถึงไออุ่นจากการสวมกอดของพวกเรา ชาวg2k ครูอ้อยได้รับกำลังใจจาก น้องพี่ มากมาย ขอบคุณจริงๆค่ะ
คุณหมอขาาาาาาา หนูนอนไม่ค่อยจะหลับ
^_____^
บันทึกที่มอบความสุขพร้อมรอยยิ้มอิ่มใจ
ขอบคุณ เกร็ด... "เพชรอันแวววาว" มากมาย ที่สุกใส ทรงคุณค่า
งดงาม ประดับ GtK. ยามเช้านี้นะคะ
ถือเป็นของขวัญปีใหม่ที่ชอบใจยิ่งนัก
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ