วัฒนธรรมการเรียนรู้ : การให้คำปรึกษาแก่นิสิตปริญญาเอก


เราจะไม่มองว่าใครเป็นคนผิด...แต่จะพยายามค้นหาว่า...อะไรคือความผิด

               เมื่อวานนี้ยามเช้า...มีนิสิต ป.  เอก  สาขา  วัฒนธรรมศึกษา  ของ ม. ทักษิณ  ขอโดยสารรถร่วมเดินทางไปที่ทำงานด้วย  1  ท่านด้วยมีนัดกับอาจารย์ที่ปรึกษา  ดุษฎีนิพนธ์ 

                  เขาสะท้อนความในใจเกี่ยวกับหัวข้อที่จะทำ  ดุษฎีนิพนธ์  ว่า...เขาชอบเรื่องนี้เพราะเป็นสิ่งที่เขาถนัด...แต่อาจารย์ที่ปรึกษา...เสนอแนะให้ทำในสิ่งที่ อ. ที่ปรึกษาถนัด...สิ่งที่ตามมาคือความเครียด...กังวล...จะจบหรือไม่...

                    ผมก็ได้แต่ปลอบใจ...พูดคุยให้เขาสบายใจ...ขอให้เขามองทุกสิ่งในทางบวก...มองหาเหตุผลที่ อ. ที่ปรึกษาชี้แนะ...คือความคิดของผมว่า 

                    เราจะไม่มองว่าใครเป็นคนผิด...แต่จะพยายามค้นหาว่า...อะไรคือความผิด...และเราจะช่วยกันแก้ไขสิ่งที่ผิดนั้นให้กลับเป็นสิ่งที่ถูกนั้นได้อย่างไร...

ในทุกเรื่อง...ต่างคนก็ต่างมอง...เพราะนานาจิตตัง...การมองต่างกันไม่ได้หมายถึงใครผิดใครถูก...แต่เป็นความสุขุมลุ่มลึกในการมองของบุคคลต่างหาก...

                       ดังท่านผู้รู้กล่าวไว้ว่า...สองคนยลตามช่อง...คนหนึ่งมองเห็นโคลนตม

หนึ่งคนตาแหลมคม...เห็นดวงดาวอยู่แพรวพราย...

                     หวังว่านิสิตท่านนั้นคงเข้าใจและก้าวเดินไปในหนทางที่เลือกแล้วด้วยความสบายใจ...ไร้กังวล...
หมายเลขบันทึก: 51428เขียนเมื่อ 23 กันยายน 2006 15:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

      ไม่มีใครผิด  แต่อย่างกรณีของนิว นั้น นิวจะมีหัวข้อในใจเลย   แล้วเข้าไปคุยกับอาจารย์ทุก ๆ ท่านถ้าถูกใจใครหรือคุยกันแล้ว "รู้เรื่อง"  นิวจะเลือกคนนั้น คะ 

     แต่บอกตรง ๆ ว่าที่มหาวิทยาลัยฯ ของนิว  ๆ ไม่ถูกใจใครเลย 5555  แต่ว่าไม่ใช่ว่าอาจารย์เค้าอธิบายไม่ดีนะ กรุณาอย่าเข้าใจผิด  เพียงแต่ว่านิวจบไม่ตรงสาขา IT พอคุยกับอาจารย์ซึ่งส่วนใหญ่จบวิศวะคอมฯ มันก็เลยคุยกันไม่เข้าใจคะ  เหอ ๆ  ความผิดอยู่ที่ตัวนิวเองคะ ...แต่ท่านอาจารย์ทุกคนเข้าใจนิวคะ  นิวก็เลยได้อาจารย์ที่ปรึกษาที่จุฬาฯ แทนคะ ซึ่งอาจารย์ท่านนี้ "ถูกใจ" นิวมาก ๆ  ท่านใจดี  เก่ง  อธิบายได้เข้าใจ   จนบางครั้งนิวเองรู้สึกกลัวท่านจะผิดหวังในตัวนิว  เพราะว่านิวอาจไม่ได้ดั่งใจของท่านคะ  แง ๆๆๆๆ

 

สวัสดีครับ  คุณไม่แสดงตน

มาแบบไร้รอย...ผมคงตามรอยไม่ได้นะครับ...ฮา ๆ เอิก ๆ..แต่แสดงความคิดเห็นได้เยื่ยมมากครับ...นับเป็นวิธีการที่ฉลาดเลือกครับผม...เหอ ๆ...เสียงหัวเราะนี้คุ้น ๆ

การได้อาจารย์ใจดี  เก่ง  อธิบายได้เข้าใจ...นับว่าเป็นบุญของคุณแล้วครับ...ขอให้โชคดีสำเร็จการศึกษา...

ตามที่ใจหวังไว้นะครับ

ขอบคุณครับ

จาก...umi

แง ๆๆ  อาจารย์เขียนเหมือนกึ่ง ๆ ประชุดกลาย ๆหนูยังไงก็ไม่รู้งะ !! น้อยใจ ๆ

สวัสดีครับ  คุณไม่แสดงตน

โถ ๆ ถังกะละมังรั่ว...ผมมีเจตนาดีครับ...จะปลอบใจคุณอย่างไรดีนี้...ร้องไห้ใหญ่เลย...ร้องอย่าร้องไห้เสียน้ำตา...นะครับคุณ...

ขอบคุณครับ

จาก...umi

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท