เราจะไปบ้านนอกคอกนา-เราจะไปบ้านป่านาดอน-เราจะไปอยู่กับเขา-พวกของเราจะไปเร่ร่อน-ไปกินไปนอนกับชาวประชา-ไม่มีใครบังคับเราไป-ไปด้วยใจพร้อมกันอาสา-เพื่อมุ่งหวังให้พี่น้องชาวบ้านไร่บ้านนา-ได้อ้าปากลืมตาลุกขึ้นมายิ้มได้-ไร่นานั้นดูสวยสด- ชาวชนบทเป็นคนส่วนใหญ่-จะไปเรียนเพื่อให้รู้-จะไปดูให้แจ่มใส-ให้พวกเราเข้าใจขึ้นได้กว่านี้...แม้จะเงียบ เหงาและคิดถึง-เฝ้ารำพึง เก็บไว้ในฤดี......ทนรำบากบากตรากตรำ-ทุกคืนพร่ำทำไปสิเพื่อแผ่นดินเรานี้จะร่มเย็น
ไม่มีความเห็น