เรื่องที่ ๕๒ นักวิจารณ์

เรื่องที่ ๕๒  นักวิจารณ์

............................

นักวิจารณ์ไม่ค่อยจะมีใครชอบหรอกครับ ไม่ว่าวิจารณ์ถูกต้องหรือไม่ถูกต้อง

ผมจะเล่านิทานเรื่องนักวิจารณ์ให้คุณฟัง

.......

ยามบ่ายแก่ๆ วันหนึ่ง ขณะที่ชาวฮินดู พระในศาสนายิวและนักวิจารณ์

ต่างคนต่างเดินทางผ่านชนบทแห่งหนึ่ง

ก็ถูกพายุฝนฟ้าคะนองโหมกระหน่ำกักตัวไว้ในบริเวณเดียวกัน

พวกเขาจึงเข้าไปหลบฝนในโรงนาใกล้ๆ

“พายุคงพัดหลายชั่วโมง” ชาวนาบอกพวกเขา

“พวกคุณพักค้างคืนที่นี่เถอะ แต่มีปัญหาว่ามีห้องให้พวกคุณพัก

ได้เพียงสองคนเท่านั้น  พวกคุณคนหนึ่งต้องไปพักในโรงนา”

“ผมไปเอง” ชาวฮินดูกล่าว “ลำบากเล็กน้อยผมไม่เป็นไรหรอก

ว่าแล้วเขาก็ออกไปจากโรงนา  ไม่กี่นาทีต่อมาก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

ชาวฮินดูคนนั้นนั่นเอง “ขออภัยด้วยครับ” เขาบอกคนอื่น

“แต่ในโรงนามีวัวตัวหนึ่ง ตามศาสนาของผมวัวเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์

เราต้องไม่ละเมิดที่อยู่ของมัน”  “อย่าห่วงเลย” พระยิวพูด

“เชิญคุณพักผ่อนในนี้ให้สบาย ผมจะไปนอนในโรงนาเอง”

ว่าแล้วเขาก็ออกไปโรงนา  ไม่กี่นาทีต่อมาก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

พระยิวคนนั้นนั่นเอง “ผมไม่อยากรบกวนเลยครับ “  เขาว่า

“แต่ในโรงนามีหมูตัวหนึ่ง  ตามศาสนาของผม หมูเป็นสัตว์ไม่สะอาด

ผมรู้สึกไม่สบายใจที่ต้องแบ่งที่นอนให้กับหมู”  “ไม่เป็นไร” นักวิจารณ์พูด

“ผมจะไปนอนในโรงนาเอง”  ว่าแล้วเขาก็เดินไปโรงนา

ไม่กี่นาทีต่อมาก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

เป็นวัวกับหมูนั่นเอง

...............

เห็นมั้ยละครับว่า  ไม่มีใครชอบนักวิจารณ์จริงๆ

จาก หนังสือ เต๋าแห่งพูล์

[มณีเทวา]

เป็นคนหนึ่งที่ชอบนักวิจารณ์นะคะ เขาเปรียบเสมือนกระจกเงาที่สะท้อนกลับมานะคะ