ชีวิตยาวหรือสั้น

ชีวิตนี้สั้นนัก

เรามักได้ยินคำนี้บ่อยบ่อย

แต่เราก็ยังมองว่าเวลาของชีวิตยังอีกยาวไกล

เราเพียงแค่เริ่มเดินทางมาเท่านั้น

เรายังคงคิดว่าเรายังเยาว์วัย

ยังมีอะไรที่เรายังไม่ได้ทำอีกมากมาย

และเราก็ไม่เห็นต้องรีบไปไหน

แต่เวลาของวันมันก็หมุนไปเรื่อยเรื่อย

เราทำโน่นทำนี่อยู่ตลอดมา

การมีโน่นมีนี่ทำ

ทำให้เราไม่ได้จดจ่อกับเวลา

แล้วมันก็ผ่านไปผ่านไป

จนในวันว่าง

ว่างไม่มีอะไรทำ

หยิบเอาภาพเก่าเก่ามาเปิดดู

แล้วมาเรียงต่อกัน

จึงรู้นี่มันแป๊บเดียวเอง

ชีวิตเราก็เดินมาไกลแล้ว

ไกลจนมาถึงค่อนชีวิต

เวลามันสั้นจริงจริง

แต่ที่มันยืนยาว

คือหลักฐานทางประวัติศาสตร์

คือบันทึกความดีและภาพแห่งความทรงจำ

ที่อาจจะอยู่ไปได้อีกนาน

นานเท่าที่มันจะคงอยู่ได้

[ปุญญิศา แสนบุ่งค้อ]

น้องน่ารักนะค่ะ