เมื่อฉันมองเวลา ฉันมองที่ดวงอาทิตย์หรือที่นาฬิกา เวลาไม่มีตัวให้เห็นเลย หรือมันเป็นนามธรรม
ด้านวัตถุ
ฉันรู้มาว่า เขาวัดเวลาโดยใช้การวัด วัดกันไปหลายแบบ เช่นการขึ้นลงของดวงอาทิตย์ ฤดูกาลที่เปลี่ยน
เขาว่าที่แม่นยำมากก็คือ วัดการแผ่รังสี
วัดที่แสงหรอ ความเร็วแสงคงที่ใช่ไหม เมื่อเวลาสัมพัทธกับความเร็วแสง งั้นความเร็วแสงก็เปลี่ยนได้สิ
สรุป จุดที่สังเกตุได้ก็คือ เขาวัดกันที่ความเปลี่ยนแปลงนี่เอง
หรือว่า "เวลาคือความเปลี่ยนแปลง"กันแน่
งั้นมันเปลี่ยนเท่ากันตลอดหรือเปล่า เมื่อตัววัดก็เปลี่ยนแปลง
จิตใจ
เวลาหายไป เมื่อมีสมาธินาน อยู่ในสมาธิไม่รู้เรื่องเวลาเลย
ใจรับรู้แต่ที่หมายที่ใจจดอยู่นั้น เมื่อไม่รับรู้ว่ามีเวลาเวลาจะมีหรือ
"ที่ใดมีตัณหา ที่นั่นมีเวลา" เคยได้ยินประโยคนี้ไหม
ที่ว่าไม่มีเวลาหรือจะเป็นเพราะไม่มีตัณหา
ทำให้เห็นการจัดลำดับความสำคัญที่ไม่เท่ากัน เห็นความต้องการที่ไม่เท่ากัน
เวลาเริ่มเมื่อ อยาก..ไ..ป..ถึ..ง..ไม่อยาก หมดเวลา แล้วก็เริ่มใหม่เพราะอยากอีก...
แล้วมันก็ซ้อนกันด้วยเพราะอยากโน้นอยากนี่
แวะมาอินด้วยคนค่ะ