ย่ำแดนคาสิโน (๖) ประสบการณ์การเสี่ยงโชค
เล่าเรื่องการย่ำแดนคาสิโนมาเกือบสองวันแล้ว ยังไม่พูดถึงเรื่องของ คาสิโนเลย ที่จริงก็ได้สัมผัสบรรยากาศของคาสิโนตั้งแต่วันแรกที่ไปถึงแล้ว เพราะว่าทุกโรงแรมในมาเก๊า จะมีคาสิโนอยู่ด้วยเสมอ ไม่ว่าพักโรงแรมไหน ถ้าสนใจเสี่ยงโชคก็ได้ทันทีโดยไม่ต้องออกจากโรงแรม อย่างที่เล่าไปในตอนที่แล้ว
ที่จริงทุกคนที่เข้าเขตของมาเก๊า ถ้าเปิดบริการโรมมิ่งของโทรศัพท์มือถือไว้ก็จะได้รับ ข่าวสารเชิญชวนให้ไปเสี่ยงโชคมากมาย ตั้งแต่ลงจากเครื่องบินทันที อาม่าซึ่งเปิดบริการโรมมิ่งมือถือไว้ เล่าให้ฟังว่า มีการส่งคำเชิญชวนให้ไปเสี่ยงโชคจากโรงแรมและคาสิโนต่าง ๆ โดยเสนอให้ที่พักฟรีและแถมด้วยการให้ชิปฟรีจำนวนหนึ่ง เพื่อให้เข้าไปเสี่ยงโชคในคาสิโนต่าง ๆ ถูกส่งเข้ามาจำนวนมากตั้งแต่ลงจากเครื่องบินที่สนามบินนานาชาติมาเก๊า
การไปชมโชว์ต่าง ๆ ที่เล่ามาแล้ว ที่อยู่ในศูนย์การค้าของโรงแรมหรือรีสอร์ทนั้น ก็จะสามารถมองเห็นส่วนที่เป็นคาสิโนได้อย่างชัดเจน มีป้ายบอกไว้ชัดเจนที่ทางเข้าว่า ห้ามคนที่อายุต่ำกว่า ๑๘ ปี เข้า และ ห้ามถ่ายภาพ ส่วนใหญ่จะมีบรรไดเลื่อนเชื่อมระหว่างส่วนที่เป็นศูนย์การค้ากับส่วนที่เป็นคาสิโน และที่ทางเข้าคาสิโนจะมี เจ้าหน้าที่ หรือ รปภ. ยืนประจำอยู่ ทุก ๆ ทางเข้าเสมอ
รูปข้างบนเป็นรูปที่ถ่ายจากชั้นบน ที่เป็นศูนย์การค้าหรือช้อปปิ้งมอลล์ ของเดอะเวนิเชี่ยน ที่มีบรรไดเลื่อนลงไปสู่ชั้นที่เป็นคาสิโน และบรรไดขึ้นจากคาสิโนขึ้นมาสู่ชั้นช้อปปิ้งมอลล์
บรรยากาศใน คาสิโนก็เหมือน ๆ กันทุกแห่ง คือมีวิธีการสำหรับการเสี่ยงโชคให้เลือกมากมาย สำหรับผู้ที่ไม่รู้ ก็มีพนักงานสาว ๆ ยืนคอยอยู่ในเกือบทุกบริเวณ เพื่อให้คำแนะนำ และ ดูแลความเรียบร้อย
ในคืนแรกที่ไปถึง หัวหน้าคณะทัวร์พากลุ่มของเรา เดินผ่านเข้าไปในบริเวณของคาสิโนจากด้านหนึ่ง แล้วเดินอย่างช้า ๆ ผ่านบริเวณที่มีโต๊ะการเสี่ยงโชครูปแบบต่าง ๆ เพื่อให้เห็นกิจกรรมและสัมผัสบรรยากาศในคาสิโน จนกระทั่งไปออกที่อีกด้านหนึ่งของคาสิโน
ในวันที่สองที่เดอะเวนิเชี่ยน เมื่อไปถึงและนัดหมายสถานที่ที่จะกลับพบกันในช่วงเที่ยงแล้ว ต่างก็แยกย้ายกันไปชม ชิม และ ช้อป กันตามที่ต้องการของแต่ละคน รวมทั้งการเสี่ยงโชคด้วย
สำหรับหมีแพนด้า เนื่องจากไม่ช้อปและไม่ค่อยชอบชิมสักเท่าไหร่ หลังจากเดินชมบรรยากาศ เมืองเวนิชจำลองได้สักพักก็นั่งพัก จิบน้ำ และซึมซับบรรยากาศของสถานที่ ในขณะที่เหล่า สส. คงเดินชม ชิม และ ช้อปกันต่อไปคนละทิศคนละทางอย่างสนุกสนาน มีใครเข้าไปเสี่ยงโชคบ้างก็ไม่ทราบ
หลังจากนั่งพักจนหายเหนื่อยแล้วก็ ตัดสินใจลงไปสู่ชั้นของคาสิโน เดินชมการเล่นเสี่ยงโชคแบบต่าง ๆ ไปเรื่อย ๆ ทำท่าเหมือนกับกำลังตามหาใครสักคนหนึ่ง หรือ กำลังตัดสินใจว่าจะเล่นเสี่ยงโชคอะไรดี ในที่สุดก็มาหยุดอยู่บริเวณที่เป็นเครื่องเสี่ยงโชคที่เรียกว่า เจ้าโจรสลัดแขนเดียว หรือ สล๊อตแมทชิน ซึ่งอยู่ที่มุมหนึ่งของคาสิโน โดยมีคนเล่นอยู่ไม่มากนัก แต่ละคนก็นั่งอยู่ที่หน้าเครื่อง กดปุ่มไปเรื่อย ๆ ไม่ใช้วิธีดึงคันโยกเหมือนกับที่เห็นในหนังสมัยก่อนแล้ว แม้ที่เครื่องจะมีคันให้ดึงอยู่ด้วยก็ตาม สังเกตดูคนที่เล่นสล๊อตแมทชินอยู่ส่วนใหญ่จะเป็นผู้สูงอายุ
หลังจากดูเขาเล่นอยู่สักพัก ก็ตัดสินใจเดินไปสอบถาม เจ้าหน้าที่สาวที่ยืนอยู่แถวนั้นว่า
จะเล่นได้อย่างไร ? ( How to play this ? ) แล้วก็ชี้ไปที่เครื่องสล๊อตแมทชิน
คำตอบที่ได้คือ เขากลับถามว่า มีเงินดอลล่าร์ฮ่องกงไหม ? (Do you have Hong Kong Dollar ?)
พอตอบว่ามี (Yes) เขาก็พาเดินไปที่เครื่อง แล้วบอกให้เอาเงินออกมา ผมเอาแบ้งค์ ๑๐๐ ดอลล่าร์ฮ่องกงออกมา เขาก็เอาแบ้งค์นั้นใส่เข้าไปที่ช่องที่หน้าเครื่อง แล้วบอกวิธีเล่น คือ กดปุ่มเลือกจำนวนเงินที่จะเล่นแต่ละครั้งว่ากี่ดอลล่าร์ ตามด้วยปุ่มเล่น (Play?) เสร็จแล้วเจ้าหน้าที่สาวก็เดินจากไปทันที...ปล่อยให้เราจัดการเองต่อไป
เมื่อ กดปุ่ม เล่น เครื่องมันก็จะหมุน เพื่อแสดงผล บนหน้าปัด ที่เป็นรูปแบบแตกต่างกันในแต่ละเครื่อง เช่น รูปผลไม้ชนิดต่าง ๆ หรือ รูปกุ้งหอยปูปลา แบบสุ่ม ไม่กี่วินาทีก็หยุด ถ้าไม่มีโชค จำนวนเงินก็ถูกตัด (กิน) ไป และ แสดงจำนวนเงินที่เหลืออยู่ ถ้าเราจะเล่นในอัตราเดิม ก็กดปุ่ม เล่นต่อไป เครื่องก็จะหมุนและแสดงผลครั้งต่อไป...อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ กรณี มีโชค (เข้าใจว่า รูปออกมาเหมือนกันทั้งสี่รูป หรือ ต่างกันทั้งสี่รูป อันนี้ไม่แน่ใจ เพราะไม่ใช่ผู้สันทัดกรณี) เครื่องก็จะ บอกว่าเราชนะ พร้อมเพิ่มจำนวนเงินให้เรา ตามที่ได้รับรางวัล
หมีแพนด้า เริ่มต้นด้วยการแทงครั้ง ๑ ดอลล่าร์ เงินก็ค่อย ๆ ลดลงไปครั้งละ ๑ ดอลล่าร์ จนเหลือประมาณ ๓๐ ดอลล่าร์ ปรากฏว่ามี โชคดี ได้เพิ่มมา ๑๐๐ ดอลล่าร์ กลายเป็น ๑๓๐ ดอลล่าร์ คือ ได้กำไรจากเงินเริ่มต้น เล่นต่อไปอีกสักพัก มีโชคอีก ได้เพิ่มเป็น ๓๐๐ กว่าดอลล่าร์ หมีแพนด้าชักติดใจ เพิ่มการเล่นเป็นครั้งละ ๒ ดอลล่าร์ คราวนี้ ถูกกินไปเรื่อย ๆ จนเหลือไม่ถึง ๕๐ ดอลล่าร์ จึงกลับมาเล่นที่ ๑ ดอลล่าร์ใหม่ แต่ก็ถูกกินไปเรื่อย ๆ อีกจนเหลือเงิน ๒๐ ดอลล่าร์ เลยตัดสินใจกดปุ่มเลิกเล่น เพื่อขอรับเงินที่เหลือคืน
ทีแรกคิดว่าเครื่องมันจะจ่ายเงินออกมาเป็นแบ้งค์ เหมือนกับตอนที่ใส่เข้าไปตอนเริ่มเล่น แต่ปรากฏว่ามันจ่ายออกมาเป็นสลิประดาษ พิมพ์จำนวนเงินที่เหลือ ต้องเอาไปขึ้นเป็นเงินอีกที เดินถือสลิปนั้นไปบริเวณเคาร์เตอร์ที่เขารับแลกเงินกับชิป สำหรับการเล่น ไปสอบถามเจ้าหน้าที่แถวนั้น เขาชี้ไปที่เครื่องที่ตั้งอยู่แถวนั้น ที่เป็นเครื่องจ่ายเงินแบบอัตโนมัติ เหมือนตู้เอทีเอ็มบ้านเรา โดยเอาสลิปกระดาษที่ได้มา ใส่ไปที่ช่อง เครื่องก็จะจ่ายเงินสดออกมาให้เรา ตามจำนวนเงินที่ระบุในสลิป......นี่คือประสบการณ์การเสี่ยงโชคของหมีแพนด้า...ที่มาเก๊า แดนคาสิโนระดับโลก
ความเห็น (2)
- ตามมาเที่ยวต่อค่ะ
- อ่านท่านเล่าประสบการณ์การเล่นสล๊อตแมทชิน ทำให้คิดถึงช่วงที่ยายไอดินไปเรียนป.เอกแบบ Part Time ที่ Perth, Western Australia ประมาณปี 2544 ค่ะ ลูกชายที่กำลังเรียนปริญญาตรีที่ สทจ.ลาดกระบัง ได้ไปเยี่ยม เพื่อนผู้ชายและรุ่นน้องของยายไอดินได้พาไปดูคาสิโนอยู่ครั้งหนึ่ง โดยเพื่อนและน้องๆ เล่นการพนันแบบมีผู้หมุนวงล้อ ให้ผู้เล่นเลือกว่าในรอบนั้นๆ วงล้อจะหยุดโดยลูกศรจะชี้ตรงตัวเลือกใด ถ้าตอบได้ถูกต้องก็จะได้รางวัลตามที่ระบุในตัวเลือกนั้น ส่วนลูกชายยายไอดินเลือกเล่นสล๊อตแมทชินซึ่งอยู่ใกล้เคียง ยายไอดินไม่เล่นแต่ยืนดูลูกชายเล่น พอ Win ก็จะได้ยินเสียงเหรียญหล่นมายังที่รองรับกราวใหญ่ ช่วงที่ลูกชายเล่นจะมีเสียงกราวเป็นระยะๆ และทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเหรียญเพื่อนและน้องๆ ก็จะหันไปดู เล่นไปไม่นานมากนัก เพื่อนและน้องๆ ทุกคนถูกกินจนแทบจะหมดตัวเลยไปชวนยายไอดินและลูกกลับ ลูกชายได้กำไรจากการเล่นมากพอสมควร เลยเป็นคนจ่ายค่าอาหารว่างและค่าเดินทางกลับที่พักค่ะ
-
ขอบคุณยายไอดิน
มากครับ ที่แวะมาเสริมประสบการณ์การเสี่ยงโชคที่ออสเตรเลีย - สมัยนานมาแล้หมีแพนด้า วก็เคยไปดูงานที่ออสเตรเลียเหมือนกันครับ แต่ไม่ได้ไป Perth ครับ ไปหลายเมือง และได้แวะเข้าไปคาสิโนที่เมือง Darwin ที่อยู่ทางเหนือครับ การเข้าคาสิโนสมัยนั้น ต้องแต่งตัวเรียบร้อยมากครับ ใส่รองเท้าแตะ รองผ้าใบหรือรองเท้าเท้ากีฬา ใส่เสื้อยืด เขาจะไม่ให้เข้าไป ซึ่งต่างจากที่มาเก๊า แต่งตัวสบาย ๆ อย่างไรดูเหมือนเขาก็ไม่สน ขอมีสตางค์ไปเล่นก็แล้วกัน
- ยายไอดินและลูกชาย โชคดีครับที่เล่นได้กำไร แล้วเลิก....ถ้าไม่เลิกก่อน ส่วนใหญ่ก็จะหมดตัว....555