วันที่ 26 ตุลาคม ผมไปฟังพระสวดอภิธรรมศพ ที่วัดธรรมจริยาภิรมย์ เป็นการสวดอภิธรรมของ ด.ช.ธนบดี(น้องเต้อ) อายุ 8 ขวบ สาเหตุการเสียชีวิตคือพลัดตกน้ำ แล้วว่ายน้ำไม่เป็น
สะเทือนใจไม่น้อยครับเพราะเป็นหนึ่งในผู้ใช้บริการห้องสมุด จะมาใช้บริการห้องสมุดบ่อยมาก เกือบทุกวัน เป็นเด็กที่ฉลาดเหลือล้นซนเหลือหลาย บ่อยครั้งที่น้องเต้อเคยแกลังผมโดยการขังผมไว้ในห้องสมุด แล้วหัวเราะกันคิกคัก ยังมีอีกถึงขนาดกินกล้วยทอดมือเลอะมือมันแล้วทำทีมานวดมาบีบที่หัวไหล่ผม ผมก็ถามว่า เต้อ..มือสะอาดดีไหมแล้วเขาก็หัวเราะแฮะๆ จากจุดเล็กๆ ทำให้เกิดความผูกพันได้ไม่น้อยเลย
ผมคิดว่ามันเหมือนกระจกส่องเรานะ ว่าเราบกพร่องตรงไหน ขาดการอบรมเอาใจใส่ลูกหรือเปล่า "รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี" ผมว่ายังใช้ได้อยู่ แต่อาจจะบอกเหตุผลซักหน่อยว่าทำไมถึงตี อะไรประมาณนี้
ฝากบอกชาวชุมชน gotoknowด้วย หรือเจ้าหน้าที่บรรณารักษ์ห้องสมุดทั่วประเทศ ช่วยสอดส่องดูแลเด็กๆและอบรมเด็กๆ อย่างสร้างสรรค์ครับ.
เสียใจด้วยนะคะ
เสียใจด้วยนะคะ
มีรายงานการวิจัยเรื่องการเสียชีวิตของเด็กจากการตกน้ำ อยู่ในอันดับต้นๆของอุบัติเหตุ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นครับ พี่เปิ้น ,พี่อรชร และท่านผู้เฒ่า.
มาเยี่ยมให้กำลังใจครับ
เป็นความจริงให้เราพึงสังวร และตระหนักว่า "พรุ่งนี้ กับชาติหน้า อะไรจะมาถึงก่อนกัน" คนส่วนใหญ่ได้แต่อาลัยอาวรณ์กับอดีต(ไม่มีอยู่จริง)แต่กลับไม่มองและทำให้ปัจจุบันดีที่สุด มีความสุขที่สุดและที่สามารถกำหนดอนาคตได้ด้วย
ขอบคุณครับท่านผอ.ที่ให้ข้อคิด คำคม