ฝนตกใน มมส.กับการสัมผัสมุมมองใหม่ๆของชีวิต
ฝนตก....ทำให้เกิดความคิด มุมมองใหม่ที่ไม่เคยสัมผัสในเวลาปกติ ได้เช่นกัน
17 ก.ย. ฝนตกใน มมส.ขามเรียง ตอน 16.00 น. นายบอนกับเพื่อนอยู่ในห้องสมุด มมส เลยค้นข้อมูลในเวบ รอฝนหยุด
พอดีมีนักศึกษา จาก ม.ขอนแก่น มาแจกแบบสอบถามเก็บข้อมูลวิจัย การสืบค้นข้อมูลอิเล็กทรอนิคส์ในห้องสมุด มมส. กลุ่มตัวอย่างคือ นักศึกษาระดับปริญญาโทและเอก เขาเห็นหน้าก็เดินเข้ามาขอให้ช่วยกรอกแบบสอบถาม แล้วถามว่า กำลังเรียนปริญญาโทใช่ไหมคะ?
แสดงว่า นายบอนกับเพื่อน หน้าแก่พอสมควร เลยกรอกข้อมูลให้
ฝนยังตกอยู่ เลยเดินจากตึกวิทยบริการ A มาตึก B เดินรอเวลาฝนหยุด เดินมาจนถึงทางเชื่อมต่อไปยังตึกที่กำลังก่อสร้างอยู่ มองเห็นคนงานก่อสร้างหลายคนนั่งอยู่ที่บันใดทางขึ้นของตึกที่กำลังก่อสร้าง ในช่วงเวลาเลิกงานของคนงาน
เพื่อนนายบอนเลยให้ข้อสังเกตว่า
1. ปกติแล้วคุณมีโอกาสได้รับรอยยิ้มจากคนงานก่อสร้างบ้างไหม?
2. ปกติแล้ว เคยคิดที่จะเดินมาแถวนี้บ้างไหม ?
3. ตอนฝนตก มีใครคิดจะเดินไปในมุมที่ไม่ค่อยจะแวะไปบ้างไหม?
พอฝนเริ่มซา นายบอนกับเพื่อนก็เดินกางร่มจะมาขึ้นรถสองแถวเข้าตัวเมืองมหาสารคาม ทางเดินระหว่างตึกคณะพยาบาลกับคณะเภสัชศาสตร์ มมส. ที่ทำเป็นทางเดินอย่างดี น้ำท่วม.. แม้จะสูงแค่ไม่กี่เซนติเมตรก็ตาม จนเดินออกมาถึงถนน ก็เจอโคลนเลนริมทาง ตอนที่ฝนไม่ตกก็มีแต่ฝุ่น
พอได้สัมผัสกับสิ่งเหล่านี้แล้ว เพื่อนก็ให้มุมมองว่า
1.สิ่งก่อสร้างที่ออกแบบไว้ ดี ...เหมาะสมแล้วหรือ
2. เวลาที่ผ่านไป น้ำระบายไม่ทัน มีโคลนเลน ฝุ่นเช่นเดิม ยังไม่มีอะไรดีขึ้นเลย
3. ที่อื่นจะเป็นแบบนี้บ้างไหม
เมื่อฝนตก หลายคนเกิดจินตนาการบรรเจิด มีความคิด ความฝันที่สวยสดงดงาม
แต่ฝนตกที่ มมส. และอาการที่อยู่ไม่สุขของนายบอนกับเพื่อน ทำให้เกิดความคิด มุมมองใหม่ที่ไม่เคยสัมผัสในเวลาปกติ ได้เช่นกัน
พอดีมีนักศึกษา จาก ม.ขอนแก่น มาแจกแบบสอบถามเก็บข้อมูลวิจัย การสืบค้นข้อมูลอิเล็กทรอนิคส์ในห้องสมุด มมส. กลุ่มตัวอย่างคือ นักศึกษาระดับปริญญาโทและเอก เขาเห็นหน้าก็เดินเข้ามาขอให้ช่วยกรอกแบบสอบถาม แล้วถามว่า กำลังเรียนปริญญาโทใช่ไหมคะ?
แสดงว่า นายบอนกับเพื่อน หน้าแก่พอสมควร เลยกรอกข้อมูลให้
ฝนยังตกอยู่ เลยเดินจากตึกวิทยบริการ A มาตึก B เดินรอเวลาฝนหยุด เดินมาจนถึงทางเชื่อมต่อไปยังตึกที่กำลังก่อสร้างอยู่ มองเห็นคนงานก่อสร้างหลายคนนั่งอยู่ที่บันใดทางขึ้นของตึกที่กำลังก่อสร้าง ในช่วงเวลาเลิกงานของคนงาน
คนงานคนหนึ่งมองมาที่เรา แล้วเค้าก็ส่งยิ้มให้ด้วยไมตรี
เพื่อนนายบอนเลยให้ข้อสังเกตว่า
1. ปกติแล้วคุณมีโอกาสได้รับรอยยิ้มจากคนงานก่อสร้างบ้างไหม?
2. ปกติแล้ว เคยคิดที่จะเดินมาแถวนี้บ้างไหม ?
3. ตอนฝนตก มีใครคิดจะเดินไปในมุมที่ไม่ค่อยจะแวะไปบ้างไหม?
พอฝนเริ่มซา นายบอนกับเพื่อนก็เดินกางร่มจะมาขึ้นรถสองแถวเข้าตัวเมืองมหาสารคาม ทางเดินระหว่างตึกคณะพยาบาลกับคณะเภสัชศาสตร์ มมส. ที่ทำเป็นทางเดินอย่างดี น้ำท่วม.. แม้จะสูงแค่ไม่กี่เซนติเมตรก็ตาม จนเดินออกมาถึงถนน ก็เจอโคลนเลนริมทาง ตอนที่ฝนไม่ตกก็มีแต่ฝุ่น
พอได้สัมผัสกับสิ่งเหล่านี้แล้ว เพื่อนก็ให้มุมมองว่า
1.สิ่งก่อสร้างที่ออกแบบไว้ ดี ...เหมาะสมแล้วหรือ
2. เวลาที่ผ่านไป น้ำระบายไม่ทัน มีโคลนเลน ฝุ่นเช่นเดิม ยังไม่มีอะไรดีขึ้นเลย
3. ที่อื่นจะเป็นแบบนี้บ้างไหม
เมื่อฝนตก หลายคนเกิดจินตนาการบรรเจิด มีความคิด ความฝันที่สวยสดงดงาม
แต่ฝนตกที่ มมส. และอาการที่อยู่ไม่สุขของนายบอนกับเพื่อน ทำให้เกิดความคิด มุมมองใหม่ที่ไม่เคยสัมผัสในเวลาปกติ ได้เช่นกัน
หมายเลขบันทึก: 50669เขียนเมื่อ 18 กันยายน 2006 13:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 พฤษภาคม 2012 16:02 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (2)
มมส.
เราไม่ชอบหน้าฝน หน้าหนาว หน้าร้อน ของที่นั่นเลย
แต่มิตรภาพทำให้เราดีขึ้นได้เเฮะ
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
แต่มิตรภาพทำให้เราทนอยู่ในที่ที่เรารู้สึกว่า ทนไม่ได้
แต่มิตรภาพทำให้เราทนอยู่ในที่ที่เรารู้สึกว่า ทนไม่ได้