แม่สมัยเก่า-สมัยใหม่"ธรรมชาติธรรม"
แม่สมัยใหม่สอนลูก
ล้างข้าวสารกรอกใส่หม้อไฟฟ้า
ง่ายหนักหนานาทีผ่านทำการเสร็จ
กะใส่น้ำพอดีมิต้องเช็ด
ไม่มีเคล็ดมากมายให้ป่วยการ
กดสวิตช์ไฟผ่านตรวจทานต่อ
ปิดฝ้าหม้อเดี๋ยวสุกทุกเม็ดสาร
สามสิบนาทีนั่งรอพอประมาณ
คดใส่จานทานได้สบายแฮ
หากไม่รอเสียบหม้อไว้ใช่ต้องเฝ้า
เตรียมกับข้าวอีกได้ง่ายจริงแท้
อยู่ที่เราใส่ใจไม่เชือนแช
เด็กหนุ่มแก่ทำได้ไม่ยากเย็น
น่าเสียดายเด็กไทยสมัยนี้
ขาดการชี้การใช้แนะให้เห็น
แท้ที่จริงสิ่งนี้ซีจำเป็น
หลักประเด็นสำคัญฝึกสันดาน
แม่เดี๋ยวนี้ชี้นำลูกทำผิด
เพียงแต่คิดถนอมกายใจให้สงสาร
จึงลดหนักละเบาห้ามเอางาน
เดี๋ยวจะพานเหนื่อยกายให้หมองมัว
ซื้อของเล่นประเคนให้ได้ตามสั่ง
อีกกระทั่งเกมยุคใหม่เสริมใส่หัว
สร้างนิสัยทุกประเด็นเห็นแก่ตัว
นิสัยชั่วฝังใจไปนิรันดร์
ทำตามเกมทีกฎกำหนดให้
หัวสมองจึงไร้ซึ่งสร้างสรรค์
มีกิจกรรมซ้ำซ้ำทำทุกวัน
ปิดสวรรค์เสริมสมองลองปัญญา
เกมมากมายใช่สร้างทางความคิด
ปลูกสิ่งผิดติดหัวตัวปัญหา
โลภโกรธเคืองเรื่องร้ายหลายนานา
ริษยาแก้แค้นแน่นกบาล
ตามไล่ล่าพล่าผลาญพาลตามแผน
เพื่อแก้แค้นให้ได้ไร้สงสาร
ไร้อภัยไร้ปรองดองไม่ต้องการ
อันธพาลจึงฝังใจไปนิรันดร์
นี่พ่อแม่สมัยใหม่สอนให้บุตร
มันแสนสุดไร้ค่าอย่างมหันต์
พอผลลัพธ์ออกมาแสนจาบัลย์
ตั้งความฝันกลับล่มขื่นขมเอย
แม่สมัยเก่าสอนลูก
นั่งรอพ่อรอแม่ชะแง้เหลียว
อยู่โดดเดี่ยวกลางกระท่อมอ้อมพฤกษา
ตะวันรอนอ่อนแสงแห่งเวลา
จวนจะลับขอบฟ้าลาลับไป
ถึงเวลาหุ่งหาซึ่งอาหาร
เฝ้าเรือนชานกอปรกิจเป็นนิสัย
มิบกพร่องคอยระวังอย่างตั้งใจ
แม้เยาว์วัยแกร่งงานผ่านอบรม
ปรุงอาหารสมัยนั้นขั้นตอนยาก
ความลำบากสอนสิ่งดีมากมีถม
ยามก่อไฟกับฟืนฝืนอารมณ์
รบกับลมดับไฟไม่ได้ความ
ต้องอดกลั้นอดทนจนไฟติด
รวมพลังจิตเพียรทำซ้ำสองสาม
คอยสุมไฟพัดเป่าเข้าชั่วยาม
ข้าวเม็ดงามใกล้สุกรุกไฟฟืน
คอยเช็ดน้ำดงหม้อรอข้าวสุก
โยงข้าวรุกหอมหวนน่าชวนชื่น
สิ่งเรียนรู้แสนดีที่ยั่งยืน
ทุกวันคืนบ่มนิสัยให้สันดาน
ต้องต้มแกงพะแนงผัดจัดการครบ
ทอดนึ่งอบครบเครื่องเรื่องคาวหวาน
สร้างนิสัยรับผิดชอบกอปรกิจงาน
เป็นพื้นฐานชีวิตลิขิตเรา
ประสบการณ์ด้านอื่นหยิบยื่นให้
สร้างกายใจมีพลังดังขุนเขา
เด็กเจ็ดปีทำงานการหนักเบา
ตื่นแต่เช้าหุงหาข้าวปลาแกง
เปิดเล้าเป็ดเล้าไก่เตรียมไล่ทุ่ง
พอใกล้รุ่งจูงควายไม่หน่ายแหนง
ทั้งกายใจหมั่นเพียรไม่เปลี่ยนแปลง
ดังหนึ่งแกล้งออกฤทธิ์ผิดธรรมดา
เสื่อที่นอนหมอนมุ้งรุ่งเก็บจัด
ทำถนัดไม่เหนื่อยหนักแม้ซักผ้า
พ่อแม่ใช่คาดคั้นคอยบัญชา
ฤๅระอาเบื่อหน่ายทำได้ดี
หากับข้าวปูปลาเวลาว่าง
รู้แนวทางเสาะแสวงแห่งวิถี
ภูมิปัญญาหลายหลากล้วนมากมี
หลายวิธีรับรู้จากปู่ตา
เสาะพืชพันธุ์ผลไม้สารพัด
อีกทั้งสัตว์บกน้ำตามเสาะหา
เพียงเพื่อท้องเพื่อปากฝากชีวา
เก็บเกี่ยวมาแต่พอเพียงเลี้ยงครอบครัว
วิถีชีวิตสมัยเก่าฝึกเราได้
พ่อคอยใช้แม่คอยนำทำถ้วนทั่ว
เป็นสันดานฝังจิตได้ติดตัว
รู้ดีชั่วบาปบุญคุณโทษธรรม์
นี่พ่อแม่สมัยเก่าเขาสอนบุตร
มันแสนสุดมีค่าอย่างมหันต์
พอผลลัพธ์ออกมาค่าอนันต์
ตั้งความฝันสิ่งใดไปถึงเอย
คลิกที่นี่
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น