เพื่อนบ้านที่ดีเสมือนรั้วที่แข็งแรง
วันนี้มีเรื่องเล่าจากประสบการณ์การเป็นเพื่อนบ้านที่ดีของครูอ้อย เหตุเกิดเมื่อวานนี้ตอนเช้า ครูอ้อยต้องไปทำงานที่โรงเรียน เพราะเมื่อวานเย็นมีการประกาศว่า....ไฟฟ้าจะดับ เพราะจะมีการตัดต้นไม้
*****
ครูอ้อยแต่งตัวเสร็จก็ออกมาสวมรองเท้าหน้าบ้าน เห็นเพื่อนบ้านยืนตากผ้าอยู่ ครูอ้อยพูดกับลูกสาวคนเล็กว่า....ลังไม้ที่พ่อเอามาวางตรงนี้ อันตรายนะ หากเด็กมาเล่น อาจจะถูกตะปูตำได้ น้องขวัญเอาไปไว้หลังบ้าน หรือไม่ก็จับพิงไว้ แล้วครูอ้อยก็เดินไปสัก 5 ก้าว ได้ยินเสียงเพื่อนบ้านพูดว่า......อีโรคจิต
*****
เมื่อครูอ้อยได้ยินคำนี้ ครูอ้อยรู้ว่าเขาด่าครูอ้อย ครูอ้อยก็หันหลังกลับทันที พร้อมกับเดินก้าวย่างสามขุมมาจนถึงหน้าบ้านตัวเองพร้อมพูดกับลูกว่า......น้องขวัญ แม่ลืมนาฬิกา
*****
ส่วนตัวเพื่อนบ้าน วิ่งเข้าบ้านไปอย่างไม่คิดชีวิต
*****
พอครูอ้อยได้นาฬิกาสวมใส่แล้ว ครูอ้อยก็เดินไปประมาณ 7 ก้าว ครูอ้อยได้ยินเขาพูดอีกว่า.....นังเบน ตื่นขึ้นลุกขึ้นมาเหยียบควายหน้าบ้าน.....
*****
ครูอ้อย หันหลังกลับทันที พรอ้มกับวิ่งอย่างเร็ว มาหยุดที่บ้านตัวเอง และพูดกับลูกว่า....หยิบร่มคันเล็กให้แม่ด้วย อยู่ใต้โต๊ะ
*****
ส่วนเพื่อนบ้านที่แสนดีของครูอ้อย วิ่งเข้าบ้านแบบสุนัขหางจุก้นเลยค่ะ
*****
ท่านผู้อ่าน.....เรื่องที่เล่า มีความหมายตรงกับ..ชื่อเรื่อง ไหมเอ่ย แล้วจะตั้งชื่อเรื่องว่า...อะไรดีคะ
คำสำคัญ (Tags): #ครูอ้อย แซ่เฮ#เพื่อนบ้านที่แสนดี
หมายเลขบันทึก: 504176เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2012 14:05 น. ()ความเห็น (2)
อ.นุ
วิมล212
เอาความดีชนะความชั่วค่ะครูอ้อย