บทเพลงของชีวิต
บทเพลงของชีวิต
“ชีวิตของเราก็เหมือนแป้นคีย์บอร์ดบนเครื่องเปียโน
มีทั้งคีย์สีดำและสีขาว
คีย์สีขาวเล่นง่ายน่าเล่น เหมือนชีวิตที่พบกับความสุขสบาย
คีย์สีดำเล่นยากต้องใช้ความพยายามมากยิ่งขึ้น
แต่บทเพลงจะไพเราะก็เพราะเล่นทั้งคีย์สีขาวและสีดำคละเคล้ากันไป”
(เกร็ดข้อคิด จาก คพ.บุญชรัสมิ์ สุขสว่าง
จากการอบรมคอร์สดนตรีในศาสนาของหลักสูตรจิตตาภิบาล รุ่น 2)
........................................................
คละเคล้าให้เข้ากับชีวิต
แป้นคีย์บอร์ดของเปียโน หรือออร์แกน มีสีขาวกับสีดำ
คีย์สีขาวอยู่แถวล่างเรียงกันอย่างเป็นระเบียบต่อเนื่องกัน
คีย์สีดำอยู่แถวบน สลับสองคีย์กับสามคีย์
นักเรียนดนตรีมือใหม่เปิดหาโน้ตเพลงที่เล่นเฉพาะคีย์สีขาว
เพราะเป็นโน้ตที่เล่นง่าย สบายๆ
แต่นักดนตรีมืออาชีพจะเปิดหาโน้ตเพลงที่มีทั้งคีย์ขาวและคีย์ดำ
เพื่อให้ได้ทำนองเพลงที่ไพเราะ น่าฟังมากยิ่งขึ้น
แม้จะต้องใช้ความพยายามในการเล่นก็ตาม
ชีวิตของเราก็ไม่แตกต่างจากแป้นคีย์บอร์ด
มีทั้งสุขและทุกข์สลับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป
หากเราบรรเลงเพลงชีวิตอยู่บนทำนองของความสุข
ความสบายเพียงอย่างเดียว
และไม่เปิดใจรับทำนองเพลงของความทุกข์ไว้บ้าง
ชีวิตก็ไม่มีความหมาย และไร้คุณค่า
เพลงจะเพราะเกิดจากทำนองเพลงที่ผสมผสานกันไปทั้งคีย์ดำและขาว
ร่ายรำอยู่บนจังหวะชีวิตในแต่ละห้องเพลงอย่างสวยงาม
................................................
สุขทุกข์คละเคล้าผสมผสาน
ทำนองเพลงแผ่วผ่านหวานไหว
สูงต่ำดำขาวทางยาวไกล
ลำนำบทเพลงไปไม่ร้างรา
สร้างสรรท่วงทำนองร้องขับ
เชิญรับเชิญร้องให้ก้องฟ้า
ท่วงทำนองของชีวิตมีคุณค่า
ผ่านกาลเวลาของบทเพลง
..................................................
จะเป็นคีย์สีขาวหรือสีดำ
ฉันจะทำให้บทเพลงนั้นมีค่า
จะผ่านสุขหรือทุกข์ในเวลา
จะสร้างสรรคุณค่าแห่งบทเพลง
.............................................................
ด้วยรักในทุกท่วงทำนองเพลงแห่งชีวิตค่ะ
น้ำผึ้งหวาน
22 กรกฎาคม 2555
ความเห็น (6)
... บทเพลงของชีวิต ==> คือ สุขทุกข์คละเคล้าผสมผสาน คือ ผลงานของชีวิต นะคะ
ขอบคุณมาก กับบทกลอนดีดี..มีความหมายนี้นะคะ
สวัสดีค่ะ พี่เปิ้ล(หนูขอเรียกตามพี่ๆในเวปนี้นะคะ) Somsri หนูขอขอบพระคุณสำหรับกำลังใจสวยๆนี้ค่ะ หนูห่างหายไปจากหน้าบ้านนี้นานมากเลยค่ะ กำลังจะพยายามไม่ละทิ้งไปไหนอีกค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะพี่เปิ้ล ด้วยความเคารพค่ะ ครูน้ำผึ้ง
ชอบครับ บทเพลงของชีวิต ช่างเปรียบให้เห็นทั้งสองด้าน...
- ข้อความไพเราะมาก
- คุณครูหายไปนาน
- เด็กน้อยโตขึ้นมากไหม
- เอารูปมาดูหน่อยครับ
สวัสดีค่ะ อ. ขจิต ทึ่เคารพ ...เด็กๆเติบโตตามกาลเวลาเลยค่ะ... เล็กๆเลี้ยงเหนื่อยกาย โตๆ เลี้ยงเหนื่อยใจค่ะ ^^ และเลยส่งรูปมาฝากค่ะ ^^
ขอบพระคุณ คุณ...พ.แจ่มจำรัส มากมายเลยนะคะ สำหรับกำลังใจในการแสดงความคิดเห็นครั้งนี้จริงๆค่ะ แนะนำ ติชม ได้เต็มที่เลยนะคะ ^^ ขอบพระคุณค่ะ