ความเจ็บไข้***

ความเจ็บไข้สิ่งที่เราต้องประสบ...

ความเจ็บไข้***

หนึ่งในสี่เทวทูตมาปรากฎ  

สงฯ*สลดธาตุสังขารประมาณเหลือ  

ยามเกิดแสนลำบากฝากจุนเจือ

...ยามเจ็บเรื้อลำเค็ญสิ้นประดี  

 ความเจ็บไข้เมื่อเกิดกำเนิดแล้ว  

โอ้เพื่อนแก้วรีบตรองตรึกถ้วนราศี  

ทุกข์จากกายนี้หนอซ้ำราวี  

 ยากจะหนีพ้นห่างลาร้างไกล  

ความเจ็บไข้กำลังแรงสำแดงฤทธิ์  

เพียงแค่กายห่างจิตสะท้านไหว  

สรรพางค์เจ้าเคลื่อนละเลงไกว  

จิตไสวด้วยรู้ทันธรรมดา  

ความเจ็บไข้ช่วยสอนให้ความรู้  

 ตัวข้าผู้ปุถุชนคนนี้หนา  

ความทุกข์ยากลำบากช่วยนำพา  

สู่วิชาปรนนิบัติดูแลคน  

ช่วยเสริมส่งความลำบากเข้าใจแน่  

เห็นจริงแท้การดูแลไม่สับสน  

ขจัดจิตปราศหม่นอารีตน  

ประสบผลตามมุ่งสู่จรุงใจ  

ผู้มิทุกข์อาจยากแท้จะรู้ทุกข์  

 ผู้มิสุขยากรู้สุขอันผ่องใส  

ยามเมื่อทุกข์เห็นกระจ่างกว่าสิ่งใด  

สุขอำไพทุกข์ไหนแน่เกิดแต่ตน
 

* สงฯ หมายถึง สงสาร ทั้งนี้เพื่อให้มีคำแต่ละวรรคถูกต้องครบถ้วน เป็นไปตามฉันทลักษณ์และอักขรวิธีในการประพันธ์กลอนสุภาพ
 

สิทธิชัย คำด่อน ร้อยกรอง  

เนื่องในความเจ็บไข้ครั้งแรกในรอบสองปีที่ต้องลาหยุด และที่ระลึกการฟื้นหายจากความเจ็บไข้ในครั้งนี้   ๒๘ มิถุนายน ๒๕๕๕