เปรียบเทียบความหมายของคำว่าอัตลักษณ์และเอกลักษณ์มีความเหมือนและแตกต่างกันอย่างไร
คำว่า “อัตลักษณ์” มาจากภาษาบาลีว่า อตฺต + ลักษณ โดยที่ “อัตตะ” มีความหมายว่า ตัวตน, ของตน ส่วน “ลักษณะ” หมายถึง สมบัติเฉพาะตัว เพราะฉะนั้นคำว่า”อัตลักษณ์”จึงหมายถึง คุณลักษณะเฉพาะตัว ซึ่งเป็นตัวบ่งชี้ของลักษณะเฉพาะของบุคคล สังคม ชุมชน หรือประเทศ ตัวอย่างเช่น เชื้อชาติ ภาษา วัฒนธรรมท้องถิ่น และศาสนา ซึ่งมีคุณลักษณะเฉพาะของชุมชนนั้นๆ ซึ่งไม่เหมือนกับสังคมอื่นๆ พูดง่ายๆ คือลักษณะที่ไม่เหมือนกับของบุคคลอื่นๆ นั่นเอง[1]
คำว่า “เอกลักษณ์” มีความหมายตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒ ว่า ลักษณะที่เหมือนกันหรือมีร่วมกัน เช่นตัวอย่าง ชุมชนบ้านสันเวียงใหม่อำเภอเมือง จังหวัดพะเยา มีการรวมตัวกันทำปลาส้มส่งขายเพื่อหารายได้เข้าชุมชนสิ่งเหล่านี้แหละเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของชุมชนบ้านสันเวียงใหม่
เพราะฉะนั้นสังคมไทยส่วนใหญ่นิยมใช้คำว่า “เอกลักษณ์” มากกว่าคำว่า”อัตลักษณ์”เหตุผลก็คือว่า อัตลักษณ์หมายถึงลักษณะเฉพาะตัวมักจะใช้เฉพาะในวงแคบๆ เช่นแวดวงสถาบันการศึกษาทางด้านวิชาการ เท่านั้นบางครั้งก็ให้คำนิยามว่า “เอกลักษณ์” คือเป็นสิ่งที่ตายตัวไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ส่วน “อัตลักษณ์” คือสิ่งที่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ อย่างไรก็ตามยังไม่ปรากฎหลักฐานที่ชัดเจนว่ามีข้อบัญญัติลักษณะเช่นนี้ที่เขียนไว้เป็นหลักฐานยืนยันที่ชัดเจน หวังว่าในอนาคตทางสถาบันราชบัณฑิตยสถานคงจะให้คำจำกัดความหรือความหมายของคำว่าอัตลักษณ์ไว้อย่างแน่นอน
ต่างกันตรงนี้เองนะคะ
“อัตลักษณ์” ==> คุณลักษณะเฉพาะตัว ซึ่งเป็นตัวบ่งชี้ของลักษณะเฉพาะของบุคคล สังคม ชุมชน หรือประเทศ
“เอกลักษณ์” ==> มีความหมาย ลักษณะที่เหมือนกันหรือมีร่วมกัน
ขอบคุณมาก สำหรับบทความดีดีนี้นะคะ