ตำนานผีล้านนาตอน "นกผีเฝ้าปง"

ผีส่งนกตัวใหญ่มาเฝ้าปลาในปง(บึง)ผู้คนมิกล้าไปจับปลา

ผู้คนที่เป็นนักท่องเที่ยว ทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศ โดยเฉพาะผู้ที่อยู่ในระแวกตำบลดอนแก้วอำเภอแม่ริม  เมืองเชียงใหม่ ต้องรู้จักห้วยตึงเฒ่า ซึ่งเป็นทะเลสาบในห้วงหุบเขาของดอยสุเทพที่สวยงาม

แต่เมื่อเราเดินทางต่อจากห้วยตึงเฒ่าเข้าไปอีกราวสามสี่กิโลเมตรเป็นแหล่งขุนเขาป่าดกรกทึบ มีลำห้วยตามธรรมชาติหลายสายปล่อยลำน้ำมารวมกันที่บึงใหญ่เรียกกันว่าปงแม่เย็น

ปงหมายถึงบึงใหญ่ที่รวมเอาน้ำมาขังทำให้พื้นที่นั้นเป็นหล่มดินเละเหลว  สถานที่แห่งนี้จึงมีคำว่า  ปงแม่เย็น    แม่หมายถึงแม่น้ำ   เย็นหมายถึงสถานที่รกทึบเย็นน่ากลัว   ด้วยว่าสถานที่แห่งนี้มีบึงใหญ่ท่ามกลางป่ารดกรกทึบ ดูขนลุกน่าสพรึงกลัวแท้

ผู้คนที่รักการชอบท่องป่าและชอบตกปลาเป็นกีฬาในชีวิต  ต่างบอกต่อกันว่า ห้วยแม่เย็นมันช่างมีปลาฝูงใหญ่และเป็นปลาชนิดที่หายาก ไม่ว่า ปลาบู่ห้วย ปลาติดหิน ซะป๊ะ(หลายๆชนิด)ปลาที่มันแสนหายาก  แต่ที่มีมีให้เห็นๆ

หลายคนทีี่่่่ขึ้นไปหาปลามักพบกับนกขนาดใหญ่เสมือนนกอินทรี  เมื่อกางปีกปลายปีกกว้างราวเกือบสองวามันดูคึ(สง่างาม)ดีแท้ องอาจเชื่องช้าน่าเกรงขาม มันบินผ่านกลางปงแล้ววกเข้าป่าหายลับตาไป

แต่ผู้คนที่พบเห็นนกต่างนึกว่าเป็นเรื่องธรรมดาๆ...จึงลงหาปลาตกเบ็ดตามตัณหาประสาคนอยากทำ   

แม้ฝูงปลาว่ายแหวกมีมากมายแต่ไม่มีปลาสักตัวที่เข้ามากินเหยื่อเบ็ด  หรือหลงเข้าไปในห่าย(ตาข่ายดักปลา) มีคนหนึ่งพกปืนลมไปด้วยจึงเหนี่ยวไกยิงปลาตัวที่โผล่หัวพ้นน้ำ  เสียงกดไกลั่นฟั้บ...ลูกปืนไม่ออกจากลำกล้องมันไปคาแค่ปากกระบอกปืน

พร้อมกับเสียงนกประหลาดตัวนั้นดังก้อง  สะท้านหุบเขา  ผิวน้ำในปงกระเพื่อมคลื่นละลอกแทรกกับเสียงสะท้อนกลับกังวาลน่ากลัว

พวกหาปลาสองสามคนต่างแปลกใจหยิบกระสุนที่คาปากลำกล้องออกมาดูก็เห็นเพียงลูกปืนธรรมดาๆ  ไม่มีแปลกอะไร....

บัดดลเสียงลมวูบหวิวพัดกอไผ่โอนเอน สายลมส่วนหนึ่งกระโชกถั่งลงมาตามช่องลำห้วยเศษไม้ใบไม้ปลิวว่อน หมวกของพวกเขาปลิวหลิวๆหมุนหายไปในพงไม้เสียงหวือๆ  หวิวๆๆสลับกัน พลันนกตัวใหญ่บินวนเวียนเล่นพายุอย่างสบายใจ

ผู้คนต่างรีบหนีออกจากปงแม่เย็นเอาตัวรอดจากกระแสพายุแรงขณะเสียงฟ้าร้องเริ่มกระหึ่มจากก้อนเมฆดำที่หลั่งสายฝนลงมาอย่างไม่ขาดสาย

หลุดจากห้วยแม่เย็นลงมานกเจ้ากรรมมันยังบินเล่นดูเหมือนไล่เลาะตามพงไม้ดูเหตุการณ์  สองคนที่พ้นราวป่าต่างพากันมองหาเพื่อนเจ้าของปืนลมแต่ไม่พบ ประกอบกับเวลามืดค่ำลงต้องรีบกลับบ้านไปบอกญาติพี่น้องตามหาตลอดคืนไม่มีร่องรอยให้พบเห็น...

หลายคนต้องอดใจรอให้สว่าง    จึงย้อนรอยขึ้นไปตามทางที่ผู้คนเดิน ไปถึงสถานที่ที่พวกเขาตกปลา  พบเพียงรอยเท้าลื่นไถลเป็นทางลงลำห้วย  เสียงกู่ก้องร้องชื่อเขาดังทั่วป่าเพื่อให้กู่กลับ  ไม่มีเสียงใดๆที่เป็นเสียงคน  แต่กลับเป็นเสียงนกประหลาดตัวใหญ่ที่เคยเห็นดังก้องป่า  มาจากทิวไม้สูง  ผู้คนพยายามมองหาตัวมันก็ไม่มีให้เห็น..แปลกแท้

เจ้าพิธีกรรมที่ถูกเชิญไปกับคณะผู้ค้นหาเริ่มทำพิธีขอเจ้าที่เจ้าทางอยู่นานเกือบครึ่งค่อนวัน  ผู้คนที่เดินเสาะหาจึงไปพบศพเขานอนตายริมฝั่งน้ำใกล้ๆที่เขายิงปลานั่นเอง    

ผู้คนต่างกล่าวกันว่า  ก็ศพอยู่ใกล้นี่แท้ๆทำไมมองเห็นน่ะ...

ชาวบ้านผู้เฒ่าที่มีประสบการณ์ในห้วยปงแม่เย็นเล่าว่า    นกนั้นคือนกผีที่เฝ้าห้วยแม่เย็น   ใครไปเที่ยวต้องเคารพ  ไม่ไปทำลายชีวิตในป่าแห่งนี้

นกผีจะปรากฏตัวต่อเมื่อมีคนรุกราน    หากเข้าป่าและเห็นนกผีตัวนี้เมื่อใดให้รู้ว่าเรากำลังจะล่วงเกินเจ้าที่ป่า..ระวัง...เน้อ....