LIVE LIFE, LEAD LIVES (Part II)

LIVE LIFE, LEAD LIVES

เมื่อนึกถึง "ผู้นำ" ที่ยิ่งใหญ่ มีคนมุ่งมั่นที่จะติดตามเป็นจำนวนมาก แม้จะยากลำบาก และที่สำคัญคือ "ต้องเสียสละ" อะไรในชีวิตมากมายไปด้วย และโดยไม่จำแนกแยกแยะเรื่อง "ดี/เลว" เราจะเห็นสิ่งที่น่าสนใจที่มนุษย์ใช้ในการนำพฤติกรรมว่าเราจะ "ตามใคร"

เราไม่ได้ตามใครเพียงเพราะคนๆนั้นบอกว่า "เขาจะนำ"

ดูเผินๆ คนเราที่เป็นกลุ่ม "ลอยตามน้ำ" จะชอบให้มีใครมานำก็ตาม แต่ที่สุดแล้ว สิ่งที่ช่วยก็คือ "ความรู้สึกปลอดภัย" ซึ่งเป็นอารมณ์ประเภทหนึ่ง ปลอดภัยที่ได้เป็นผู้ตาม ปลอดภัยจากการที่ต้องเป็นผู้รับผิดชอบในพฤติกรรมที่จะทำ (อันนี้เป็นระบบคิด/รู้สึกของเด็กหรือคนที่ยังไม่เติบโตสมบูรณ์) ตราบใดที่มีคนคุ้มกัน คุ้มหัว กางปีกปกป้อง พฤติกรรมนั้นๆไม่ว่าจะดี/ไม่ดี ก็จะไม่มีการส่งผลกระทบมาถึงตัวได้ง่ายๆ สิ่งที่คนเหล่านี้ต้องการไม่ใช่ผู้นำ แต่ต้องการ "ฉนวน" ปกป้องความรับผิดชอบมากกว่า

ปกป้องจากอันตราย ปกป้องจากความจริงที่ว่าตัวตนเรายังไม่สมบูรณ์ ปกป้องการจากล้มเหลว ปกป้องจากความไม่แน่นอน ปกป้องจากความไม่รู้

เมื่อไรก็ตาม สิ่งที่เรากลัวนั้น ได้รับการปกป้อง (หรือสัญญาว่าจะได้ปกป้อง) เราก็กลายเป็นผู้ตามที่ดี

แต่การนำ/ตามแบบนี้ มีพลังที่ไม่ยั่งยืน เป็นการนำ/ตามที่มีความ "เฉื่อย" สูง เป็นการนำ/ตาม ที่ไม่ได้ "ดึงเอาศักยภาพที่แท้" ออกมาจากสมาชิกทุกคน และทุกๆมิติ และที่เห็นชัดก็คือ มี "เพดาน" ว่ากลุ่มที่นำ/ตาม แบบนี้นั้น จะไปได้ไกลสุดแค่ไหน ก็แค่เท่าที่คนสัญญาจะนำมีเท่านั้นเอง

แต่มีการนำอีกแบบหนึ่ง ที่ทรงพลังกว่าแบบแรกนี้เยอะ

หากใครก็ตาม ที่สามารถสำแดงให้ดูว่า เขามีความเชื่อ ศรัทธา ในเรื่องใดๆ และนำออกมาเป็นพฤติกรรมยืนยันในความเชื่อ ศรัทธานั้นๆ กระทำลงไปโดยไม่สนใจ ไม่ต้องมั่นใจ ว่ามันจะได้ผลหรือไม่ แต่ทว่าเพราะสิ่งที่ทำนั้น ทำให้ชีวิตของเขามีความหมาย มีคุณค่า พลังแบบนี้ไม่เพียงแต่จะก่อหวอดแห่งพลังงานการชักจูงให้ตาม แต่ยังเปิดพื้นที่แห่งศักยภาพในทุกๆมิติ ของทุกๆปัจเจกบุคคล ที่จะเข้ามาเสริมและต่อยอด ขยายพื้นที่ ขยายความหมาย ขยายความเป็นไปได้ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ผู้นำแบบนี้ ไม่ได้มานำแบบเป็นเพดานให้คนอื่นไขว่คว้า หากมานำ โดยการแสดงตนเป็น "ผู้รับใช้ (servant)" ซึ่งกลับกลายเป็นพลังแห่งผู้นำ (leadership) โดยอัตโนมัติ พลังนี้ มีอยู่ในตัวคนทุกคน ทุกระดับ ความแตกต่างของ leader กับ leadership ก็คือ ในที่หนึ่งๆ จะมี leader ได้ไม่กี่คน แต่ในที่หนึ่งๆนั้น สามารถมี leadership ได้หลากหลาย และเพิ่มความ "เป็นไปได้" ในการ solve problems ของชุมชนนั้นๆ เหมาะสำหรับโลกที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เช่นโลกในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดนี้

และเนื่องจากว่า ผู้นำแบบนี้ กำลังเพียงแค่ "ใช้ชีวิต" ของเขาอยู่ เป็นชีวิตที่มีความหมาย ถึงแม้วาจะเหนื่อยยาก ใช้เวลายาวนาน แต่เมื่อเขาเพียงกำลังใช้ชีวิต สิ่งเหล่านี้่กลายเป็น accolade ว่าเขาต้องการมันมากเพียงไรเท่านั้นเอง ใครก็ตามที่ share คุณค่า หรือความหมาย อย่างที่คนๆนี้ทุ่มเทชีวิตเพื่อ... ก็จะยินดีที่จะสานพลังดังกล่าว และกระโดดลงมาร่วมลงในเรือลำเดียวกัน เป็นนาวาชีวิตที่มีเป้าหมายร่วมกัน พร้อมจะที่เผชิญมรสุมร่วมกัน ช่วยเหลือกันในระหว่างทาง และในระหว่างนั้นเอง ที่จะเกิด "ความสัมพันธ์" หรือ relationship อันเป็น bonus ที่มีคุณค่ามหาศาล หาอะไรเปรียบปานมิได้เลย นอกเหนือจากเป้าหมายอันอยู่ที่ขอบฟ้านั้นแล้ว

"สภาวะผู้นำ (leadership)" แบบนี้ เกิดมาโดยธรรมชาติ เสมือนเป็น default programme อยู่ในพันธุกรรมของมนุษย์ เพราะมนุษย์ ไม่ได้เกิดมาเพียงเพื่ออยู่รอด อยู่ร่วมกัน เท่านั้น มนุษย์มีศักยภาพที่จะอยู่ "อย่างมีความหมาย"

ใน model ของ Maslow สิ่งที่มนุษย์ need สุดก็คือ Self Actualization การ "ถึงศักยะ หรือคุณค่าแห่งตน" และจริงๆเหนือไปกว่านั้นก็เป็นเพียงหนทางต่อไปบนเส้นทางนี้เท่านั้น นั่นคือ Self Transcendence การ "ก้าวพ้นตัวตน"

วงจรแห่งความศรัทธาในคุณค่าอะไรบางอย่างนั้น ทรงพลังอย่างยิ่ง สิ่งที่เหลือที่เราต้่องเลือกก็คือ จะใช้มันอย่างไร เราอาจจะใช้มันเพื่อสร้างสงครามก็ได้ แต่เราก็สามารถจะเลือกใช้เพื่อสร้างสันติก็ได้อีกเช่นกัน โดยเนื้อแท้นั้น จิตมนุษย์นั้นมีความประภัสสร ขอให้ใช้พลังดังกล่าวอย่างเต็มที่ เพื่อที่จิตแท้ จิตใหญ่ของมนุษย์ ได้เจิดจรัสอย่างที่มันเป็น

[John Cheung]

this story is interesting. thank you for sharing.

[ล.ลิงไต่หลังแกะ]

Absolutely YES! :) Because kindness keeps the world afloat