จดหมาย.. จากบานเย็น..
"จดหมายจากบานเย็น" เขียนโดย "หมอตุ่ม" นายแพทย์วีรวัฒน์ พันครุฑ หนึ่งในผู้อำนวยโรงพยาบาลสูงเนิน ช่วงต้นๆ ซึ่งท่านได้ข้อมูล.. มาจากการเล่า ปากต่อปาก จากหลายคนที่มาอยู่ที่รพ.สูงเนินใหม่ๆ (เมื่อ ๓๐-๔๐ กว่าปีที่ผ่านมา) มักฝันถึงหญิงสาว ผมยาว ห่มผ้าสไบ มายิ้มทักทายที่ปลายเตียง มาปลุกเมื่อมีคนไข้อาการหนัก มาเตือนเมื่อจะเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉิน บางคนเห็นโดยไม่ได้หลับฝัน บางครั้งมายืนทักทาย คล้ายกับเดินเป็นเพื่อน และ...
ลองมาอ่านบันทึก.. จดหมายจากบานเย็นดูนะคะ
จดหมายจากบานเย็น
ฉันอยู่ที่นี่มานานแล้ว (มือสยาย..ย ผมที่ยาวประบ่า)
นานกว่าที่ใครๆทั้งหมด ตั้งแต่ ยังเป็นป่ารกๆ.. มืดครึ้ม.. วังเวง
มีแต่ความมืด และความเงียบ.. (นิ่งอึ้ง.. ทำตาลอย อยู่พักหนึ่ง)
… ต่อมา ฉันเห็นดินถูกชุด ต้นไม้ถูกตัด มีบ้าน และดินโผล่ขึ้นมา
ทีละหลัง สองหลัง จนเต็ม.. ทับหัวทับที่ที่ทั้งหมด
แม้กระทั่งที่ซึ่งฉันนอนอยู่.. (เชิดหน้า และทำตาดุ)
ฉันเห็นหมอบ้าง.. พยาบาลบ้าง.. ย้ายเข้ามา แล้วก็ย้ายออกไป
คนแล้ว คนเล่า บางคนก็มา มีลูกเต้าที่นี่
เห็นหลายคนถูกหามเข้ามา (ยิ้ม.. เห็นเขี้ยวยาว)
บ้างก็ได้กลับออกไป บ้างก็ไม่ได้กลับออกไปอีกเลย
ฉันเห็นอะไรต่ออะไรเยอะแยะ จนจำไม่หวาดไม่ไหว..
แม้ที่อยู่ของฉันจะถูกก่อกวนบ้าง แต่ถึงวันนี้.. เวลานี้..
ฉันยอมลำบาก.. เผื่อว่าตัวเองจะได้ดีขึ้น (แกว่งชายสไบเล่น)
สร้างบุญ สร้างกุศล ความดีทั้งหลาย
ชาติหน้าจะได้ไปอยู่ที่ดีๆ ที่สบายๆกับเขาบ้าง
ช่วยทำบุญ ใส่บาตรให้ฉันบ้าง จะขอบใจมากๆ (พนมมือ)
พูดจากับคนไข้ดีๆ ดูแลเขาให้ดีๆ
ทำงานด้วยจิตใจ และวิญญาณของคุณให้เต็มที่
ฉันจะมีความสุขมาก.. ก (ยิ้ม)
ฉันเสียดายที่ตัวเองเกิดเร็วไป หากฉันจุติ ช้าไปอีก ๓๐ ปี
ฉันคงต้อง ไม่มาจบสิ้นแบบนี้ (ทำตาเศร้าสร้อย)
แต่พวกคุณอย่าทำเหลิงไป
พวกคุณทุกวันนี้ ตายด้วยโรคประหลาด
ที่แต่ก่อนแต่ไรไม่เคยมี.. รถตำกัน.. ภูมิคุ้มกันบกพร่อง
โรคยาบ้าพาตาย สำลักสุรา เป็นโรคทุเรศๆทั้งนั้น
เพื่อนๆของคุณบางคน มาอยู่กับฉันแล้วตอนนี้
บางคนใช้ชีวิตสมัยที่เป็นมนุษย์ ด้วยความประมาท
เหล้ายา โกงกิน ผิดศีลทุกข้อ มาตอนนี้เขาลำบากมาก
ต้องทนทุกข์ทรมานแสนสาหัสไปอีกนาน
ฉันเคยทักทายพวกคุณบางคน
บางคนกลัวจนขนลุก ชี้ชัน (หัวเราะ)
บางคนเจอเรื่องแปลกๆ แต่ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง
บางคนทำบุญ แผ่อุทิศกุศลให้ฉัน
ระวังให้ดีเถิด (ทำตาวาว) มีบางคนชอบแอบอ้างชื่อฉัน
แต่งเรื่อง กุเรื่อง โกหกมดเท็จเกี่ยวกับฉัน (ชี้นิ้ว)
ฉันจะไปเยี่ยมแบบสุดๆ เข้าสักวัน
ไม่ต้องกลัวฉันหรอก เดินขึ้นเวรตอนดึกๆ ไม่ต้องเดินไป สวดมนต์ไป
เดินเคาะระฆังก็ดี ไม่ต้องแขวนพระเครื่องเต็มคอ
ถูกตามตอนตีสองก็ดี ไม่ต้องเดินกลั้นหายใจ
ฉันไม่ทำอะไรพวกคุณหรอก.. ไม่ต้องกลัว ว ว
โดยเฉพาะ ถ้าคุณเป็นคนดี
ฉันอยากให้คุณอยู่ "รพ.สูงเนิน" ไปนานๆ
ช่วยเหลือคนอื่นๆ
ฉันรักบ้านของฉันหลังนี้ รักต้นไม้ทุกต้น
ฉันรัก.. ก พวกคุณ.. (ยิ้ม และพยักหน้า)
เป็นไงคะ.. อ่านแล้วรู้สึกยังไง..
เรื่องนี้.. เป็นเรื่องเล่า ที่บอกต่อๆกันมาเรื่อยๆ
ทุกท่านที่เคยมาอยู่ที่รพ.สูงเนิน มักจะเคยได้รับฟังเรื่องนี้มาแล้ว
ต้องขอบคุณ.. ข้อมูลจากหนังสือประวัติของรพ.สูงเนินมากค่ะ
บันทึกหน้าจะนำ "ประวัติของรพ.สูงเนิน ภาคบู๊ลิ้ม" มาแบ่งปันเล่าเรื่องค่ะ
ความเห็น (10)
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ดีจังมีคน เฮ้ย ผีมาอยู่เป็นเพื่อนด้วยจะได้ไม่เหงา "คนดีผีคุ้ม"
อ่านแล้วขนลุก.. แต่ก็สนุกดีค่ะ รออ่าน.. ประวัติโรงพยาบาลสูงเนิน ภาคบู๊ลิ้ม นะคะคุณพี่
"น้องชลัญ" หลายคน.. ได้รับการต้องรับจาก "บานเย็น"
ส่วนใหญ่ มาทักทายอยู่ปลายเตียง.. หลังจากเล่าสู่กันฟัง..
พบว่าลักษณะของ "บานเย็น" จะคล้ายๆกันค่ะ
(น่าจะสวย ผมยาว
แต่งชุดไทยโบราณ ห่มสไบเฉียง ท่าทางใจดี)
แต่คุณพี่ ไม่ค่อยมีบุญค่ะ
เลยไม่มีใครมาทักทาย อิอิ
"tuktun" ใจเย็นๆนะจ๊ะ.. รับรองว่าสนุก อย่าบอกใคร
อยากให้บานเย็นมาบอกแพทย์ และ พยาบาล โรงพยาบาลอื่นๆ ว่า
พูดจากับคนไข้ดีๆ ดูแลเขาให้ดีๆ ทำงานด้วยจิตใจ และวิญญาณของคุณให้เต็มที่
คนไข้ก็จะมีความสุขมาก.. ก
ขอบคุณค่ะ "คุณจิตติมา"
อย่างน้อย kunrapee ขอรับไว้ส่วนหนึ่งนะคะ
ขอสัญญาว่า จะพูดกับคนไข้ดีๆ ดูแลเสมือนญาติ
...วันก่อนฝมไปรพ. มาเจอพยาบาล เจอ หมอ และเจ้าหน้าที่ใจดีดี ทั้งนั้นครับ ขอบคุณทุกท่านครับที่ดีต่อคนไข้คนป่วย....
ยินดีมากค่ะที่ "คุณพิชัย" เจอพยาบาล-หมอ-เจ้าหน้าที่ใจดี
ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ
"ไวรัสตับอักเสบซี"
ไม่น่ากลัวหรอกค่ะ สู้ สู้ นะคะ
- อ่านแล้วหายง่วงเลยค่ะ คริ คริ
- แต่ก็อยากนอนแล้วหละค่ะ
อ๊าว ว ว กาแฟยี่ห้อ "จอ-มอ จากบานเย็น"
แล้วจาหลับป่าวคะ
"อ.รัชดาวัลย์"