"...ใจใครกัน..."


เกิดที่ใจใครกัน...ใช่ใจเรา

    

     เมื่อเหนื่อยกาย...ก็ต้องพักให้หายเหนื่อย
อย่าเดินเรื่อยร่ำไปไร้จุดหมาย
ต้องรู้ผ่อนพักบ้างปล่อยวางกาย
หากผ่อนคลายหายตึงจึงเดินไป


     เมื่อเหนื่อยใจ...ก็ต้องพักให้หายเหนื่อย
อย่าเรื่อยเปื่อยฟุ้งจิตคิดเฉไฉ
อย่าให้จิต...ฆ่ากาย...กายฆ่าใจ
เพราะทุกสิ่งจักหยุดได้ด้วยปล่อยวาง...


     วาง...วาง...วาง...ปล่อย...ปล่อย...ปล่อย...ปล่อยความคิด
ปล่อยชีวิตมีชีวาสู่ฟ้าสาง
จักถูกผิดเป็นธรรมดาคนเดินทาง
ปล่อยและวางเริ่มใหม่อภัยตน


     ความคิดใครใช่เราคิดอย่าคิดตอบ
ความคิดเราเขาไม่ชอบอย่าหวังผล
ความคิดคนตรงกันนั้นชอบกล
คนและคนหลากความคิดไม่ผิดใคร

 

     เพราะโลกนี้ ....“มีถูก”...ให้ “รู้ผิด”
เพราะโลกนี้...สร้างชีวิต...ให้รู้ใช้
และโลกนี้จึงสร้างกายไว้คู่ใจ
ให้หยั่งรู้ค่าสิ่งใดใหญ่กว่ากัน


     พักเหนื่อย... หายเหนื่อย... ค่อยเดินต่อ
ตอบคำถามที่ใจก่ออย่างสร้างสรรค์
อัน ...รัก  ...โลภ ...โกรธ ...หลง  ที่ว่านั้น
เกิดที่ใจใครกัน... “ใช่ใจเรา”


หมายเลขบันทึก: 488437เขียนเมื่อ 18 พฤษภาคม 2012 19:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 พฤษภาคม 2012 08:32 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

...ใจใครกัน.?? ตอบที่บรรทัดสุดท้าย ใช่.."ใจเรา"...ขอบคุณค่ะสำหรับ ร้อยกรองที่น่่าอ่าน แฝงด้วยธรรมะสอนใจ ได้ดีทีเดียวค่ะ:-)).. ข้อคิด..ก่อนเลิกงานวันนี้

"จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว ของตัวตน ต่างผู้คน ต่างจิต ต่างคิดฝัน มีร้อยคน ร้อยจิต คิดต่างกัน แม้เธอฉัน สองจิด ยังผิดใจ"

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท