เด็กหญิงนุรดีนา 1 ชาตรี สำราญ

บทที่ 1

            “คุณครูขา  หนูอ่านได้แล้วค่ะ”  เด็กหญิงนุรดีนา  บอกคุณครูลัดดาด้วยน้ำเสียงแห่งความดีใจ  เธอดีใจเพราะเธอสามารถอ่านบทร้อยกรองเกี่ยวกับคำที่มี ห นำ  ที่คุณครูเขียนเป็นบทร้อยกรองเพื่อให้นักเรียนอ่าน

            เด็กหญิงนุรดีนาชอบอ่านหนังสือ  เมื่อคุณครูลัดดานำคำที่มีตัว ห นำหน้า  มาเขียนเป็นคำประพันธ์สั้นๆ  เธอจึงขอมาอ่าน  และอ่านให้เพื่อนๆ ของเธอฟังด้วย

            เมื่อเด็กหญิงนุรดีนา  ไปบอกคุณครูลัดดาว่า  เธออ่านคำประพันธ์นั้นได้แล้ว  คุณครูลัดดาก็ดีใจร่วมกับเธอด้วย  คุณครูลัดดาพูดว่า

            “ครูดีใจมาก  ที่นุรดีนาอ่านได้  และดีใจมากที่สุด  ที่หนูอ่านให้เพื่อนๆ ฟัง  นุรดีนาจ๋า...”  คุณครูลัดดาเรียกชื่อแม่หนูน้อยเบาๆ   นุรดีนาขานรับคำเรียกของคุณครู

            “จ๋า”  แล้วเธอก็เข้าไปยืนใกล้คุณครูลัดดา

            “คุณครูเรียกหนูทำไมคะ”  นุรดีนาถามคุณครูลัดดา  ด้วยความอยากรู้ว่า  คุณครูจะให้เธอทำอะไรต่อไป

            “หนูช่วยอ่านให้เพื่อนๆ ฟังแล้วลองให้คนอื่นๆ อ่านเองบ้างนะ  และเวลาว่างๆ ช่วยกันท่องให้จำคำเหล่านี้  ถ้าเราอ่านได้  ท่องจำ  นำไปเขียนรู้ความหมายดี  เราก็จะเป็นคนที่มีความสามารถเขียนเรียงความได้ดี  เข้าใจไหมคะ”

            คุณครูลัดดา  ชอบพูดเสียงนุ่มนวลกับนักเรียน  เพราะคุณครูลัดดาพูดจาอ่อนหวาน  นักเรียนในชั้นประถมปีที่ 3  จึงพูดจาไพเราอ่อนหวานด้วย  เด็กๆ ทุกคนขยันเรียน  ชอบอ่านหนังสือ  นุรดีนาก็เป็นเด็กนักเรียนคนหนึ่งที่พูดจาไพเราะ  ขยันเรียนหนังสือ  ใครๆ ก็ชอบเธอ...

            เมื่อมีเวลาว่าง  นุรดีนากับเพื่อนๆ ก็จะนำคำประพันธ์  ที่คุณครูลัดดาเขียนให้มาอ่านและท่องกัน  เพื่อให้จำ  นุรดีนาอ่านนำด้วยเสียงดังๆ ว่า

 

 ห  นำหน้า  ง

            คนแก่แก่หง่อม            หลังค่อมงอกหงอก

แหงนหน้ามาบอก                   บอก “ตาเหนื่อยจัง”

เด็กน้อยหงอยเหงา      ดูเขาหงุดหงิด

หน้างอนนิดนิด                       เหมือนคนผิดหวัง

            ไก่ผู้มีหงอน                 ขันตอนเช้าเช้า

ถามเพื่อนในเล้า                       “กินข้าวแล้วยัง”

            หงายฝ่ามือมา              อย่าทำงอหงิก

นิ้วสั่นระริก                             กระดิกดังปัง...

อ่านเป็นเล่มที่นี่ครับ https://docs.google.com/docume...