"หล่อน" สลัด ทิ้งความขัดแย้งในความรู้สึก(ทันที.."หล่อน"กระทบกับคำว่า"อิสระ"และ"สุข")..ความเดียวดายกลับเป็นโดดเดี่ยว..ที่เป็นพลัง.."คำถาม"ที่มีต่อตัวตนที่ยึดถือ..มลายหายไป..สิ้นสูญ..เป็นสุญญตา..ความว่างเปล่าที่เกิดจาก..ความรู้ระลึก สงบ ภายใน..กับคำว่า เกิดแก่ เจ็บ ตาย หาใช่กฏบัญญัติแห่งธรรมชาติไม่..หากทว่า"เป็นภาพแห่งความจริง"....
ท่านพุทธทาส เขียนไว้ว่า "มี ...ไม่..ต้อง..เป็น.."ของกู"
ถ้าจะอยู่ในโลกนี้ อย่างมีสุข
อย่าประยุกต์ สิ่งทั้งผอง เป็น "ของฉัน"
มันจะสุม เผากระบาล ท่านเป็นควัน..ต้องปล่อยมันเป็นของมัน อย่างผันมา..
เป็นของกู ในอำนาจ แห่ง ตัวกู
ท่านจะอยู่ วุ่นวาย คล้ายคนบ้า... อย่างน้อยก็ เป็นนกเขา เข้าตำรา
มันคึกว่า "กูข็องกู" อยู่ร่ำไป
ท่านหามามีไว้ ใช้หรือกิน..ตามกระบิล อิ่มหนำ ก็ทำไหว
โดยไม่ต้อง มั่นหมาย ให้อะไรๆ..ถูกยึดไว้ว่า"ตัวกู"หรือ"ของกู"
"มายา หรือภาพแห่งความจริง..ความยึดถือ...ในตัวตน.."..(คำถาม)
ขอบคุณงานเขียนที่น่าอ่านของ..ยายธีค่ะ อ่านแล้วก็แว่บมองไปที่ ปฏิทินธรรมของท่านพุทธทาส "อยู่อย่างมีสุข อย่าประยุกต์สิ่งทั้งผองเป็นของฉัน" ที่ได้แขวนไว้เตือนตนในห้องทำงานค่ะ ..:-))
ขอบคุณค่ะ..เรามาเดี่ยวไปเดี่ยว อย่าเปลี่ยวใจ..ยึดพุทโธให้มั่น สำคัญเอย..
สวัสดีค่ะยายธี...
...เพียงคำสั้นๆ(ตัวกู-ของกู)แต่มันฝังลึกในใจค่ะ เพราะเหตุฉะนั้นจึงต้องทำไปด้วยวางไปด้วยค่ะ(สูตรคนปลูกป่า).
สั้นแต่ลึก ขอบคุณครับคุณยายธี คุณยายสบายดีนะครับ รักษาสุขภาพนะครับ
อนุโมทนากับการศึกษาของคุณยายธีค่ะ
สวัสดี..เจ้าค่ะ..คุณ ณัฐรดาและท่านผู้อ่านที่รักและเคารพทุกท่าน..."ยายธี"หวังว่า..ข้อเขียน..ที่เป็นเพียง..แบบฝึกหัด.ของ.สมาธิ(ที่เกิดขึ้นสั้นๆ....จากการฝึก..ที่ได้จาก..ความพยายาม..เข้าใจ..ตัว..ตนที่มีอยู่..คงจะสะท้อนให้เห็น..ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมได้บ้าง"แม้ว่าจะน้อยนิด..ก็ตามกับผู้ที่ให้ความสนใจและพยามเข้าใจ..ตัวตน..ของเราที่มีอยู่..ตาม..ทำนองคลองธรรม.ด้วยเหตุและปัจจัยที่ควรมีและเป็น...ให้ตั้งอยู่และดับไป..ตามเหตุและผลนั้น..ทุกๆรูปและนาม..."..(ยายธี) (ขอบคุณผู้แปลหนังสือ..ควอนตัมและ ดอกบัว..และ ณัฐพบธรรม..มา ณ. ที่นี้ ที่จุดประกาย..เรื่องของ "มายา" หรือภาพ" แห่งความจริง" ให้ปรากฏเป็นตัว อักษรในครั้งนี้..)
ยายธีอยู่ที่ไหนครับ ผมไปทองผาภูมิเพิ่งกลับมาครับ
สวัสดีค่ะ..ท่านอาจารย์..ขจิต.."ผ่าน..ลิ่นถิ่น..แวะ..เยี่ยม (จิตวิญญาณ)..ยายธี หรือเปล่า..เจ้าคะ.."..กลับมาอยู่ เยอรมัน..แล้วจ้า..เมืองไทย..ล่.อ..น..เหลื้อ..เกิ้น..๕๕๕๕๕.....ที่นี่..ก็..ห..น..า..วๆๆๆ..เกือบ..แข ้..ง..แ.ห ล้ ว..๖๖๖๖๖...เจ้า ค่า...(ยายธี)..."ไม่มีความพอดี..อิอิ...
อยากเห็นหน้าคุณยายธีจังคะ