วาทิน ศานติ์ สันติ กระทบไหล่วินทร์ เลียววาริณ
นักเขียนปลายแถว กระทบไหล่ นักเขียนแนวหน้าของไทย
เมื่อ ๓-๔-๒๕๕๕ งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติครั้งที่ ๔๐
วินทร์ เลียววาริณ นักเขียนสองซีไรท์ของไทยเป็นที่นักเขียนเรื่องสั้นที่ชอบที่สุดและเป็นแรงบันดาลใจสำคัญที่ทำให้วาทิน ศานติ์ สันติ อยากเป็นนักเขียนวันนี้มีโอกาสสนทนาเกี่ยวกับเรื่องสั้นเรื่องใหม่ "เส้นสมมุติ"โดยเฉพาะเรื่องสั้นเรื่อง "สะพาน" ที่วินทร์ได้แรงบันดาลใจมาจากภาพเขียนอันเลื่องชื่อ โอฮาชิอาตาเคะ โนะ ยูดาจิ (ฝนกระทันหันเหนือ) โดย อุตะกาวา ฮิโรชิเกะเป็นภาพที่โด่งดังขนาดที่ วินเซนต์ แวนโก๊ะยังลอกภาพนี้เอาไว้โดยใช้ชื่อว่า The bridge in the Rain คุณวินทร์ถาผมว่า อ่านเข้าใจไหมผมตอบเข้าใจ นอกจากนี้ยังสนทนาเรื่อง ภาพยนต์ "ฝนตกขึ้นฟ้า" และ"ปีนใหญ่จอมสลัด"ซึ่งคุณวินทร์เป็นเจ้าของบทประพันธ์ คุณวินทร์ถามผมโดยเปรียบเทียบภาพในภาพยนต์กับภาพในจินตนาการอันเกิดจากการอ่านและรวมถึงรายได้ของหนัง
รวมเวลาราว ๑๐ นาที ผมก็ต้องขอตัว เพราะเกรงแฟน ๆยังทยอยเขามาขอลายเซนต์แท้จริงแล้วผมโคตรเกรงบารมีนักเขียนอาชีพของคุณวินทร์มากกว่า
ผมประทับใจวินทร์เลียววาริณตรงที่เขาเตรียมปากกาคอแร้งอย่างดีมาเซนต์หนังสือให้แฟน ๆเมื่อเซนต์เสร็จจะมีผู้ช่วยซับหมึกในหนังสือให้เพื่อไม่ให้เปรอะเปื่อนผมถือว่าเป็นการเอาใจใส่ที่จริงใจและรู้สึกว่าวินทร์รักแฟนหนังสือของเขาด้วยแม้แต่ผมเองยังอดใจไม่ได้เลยต้องซื้อหนังสือ "ประชาธิปไตยบนเส้นขนาด"กับ "สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน" ให้เซนต์ ทั้ง ๆที่ผมไม่นิยมขอลายเซนต์นักเขียนเพราะผมเชื่อว่าลายเซนต์ของนักเขียนอยู่ในงานเขียนของเขาแล้วนั่นเอง
ภาพนี้ผมขอให้นักศึกษาคนหนึ่งที่เดินผ่านบูธหนังสือมาถ่ายให้ตอนนั่งถ่ายผมรู้สึกว่าตัวลีบเล็กลงและเกรงมาก เมื่อถ่ายเสร็จเด็กคนนั้นถามว่า "คนนี้เป็นนักเขียนที่ดังมากเลยหรอพี่ทำไมผมไม่รู้จัก งานดัง ๆ ของเขาคือเรื่องอะไร" ผมก็อธิบายคร่าว ๆให้เขาเข้าใจ แล้วก็ตั้งคำถามในใจตัวเองว่า"ประเทศไทยคงยังไม่เหมาะกับการเป็นเมืองแห่งหนังสือโลกที่ยูเนสโก้ยกย่อง?"
วาทินศานต์ สันติ