โรงแรมมรณา...ที่พาราณสี
พาราณสีเป็นเมืองที่แปลก มีเสน่ห์สวยงาม ตึกรูปทรงโบราณมียอดลดหลั่น สูงต่ำ เป็นสถาปัตย์กรรมที่ชวนมอง รุ่งอรุณที่นี่ เราจึงเห็นภาพงามจับตาเช่นนี้
พอแสงเงินแสงทองส่องพสุธา ผู้คนก็หลั่งไหลกันมาราวกับนัดกันไว้ เมื่อถึงที่ต่างก็ทำในสิ่งที่ตั้งใจ บางคนก็ยืนวันทาพระอาทิตย์ บ้างก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้า อาบน้ำชำระบาปตามความเชื่อต่อๆกันมา และเราชาวแสวงบุญ ก็เตรียมลงท่าเรือล่องสายน้ำอันศักดิ์สิทธิ์ ที่ปล่อยสายน้ำใาจากสวรรค์ ผ่านมุ่นมวยผมของพระศิวะ ก่อนลงสู่พื้นโลกอย่างอ่อนโยน ณ ดินแดนพาราณสีนี้ กล่าวว่า สายน้ำคงคา ไหลโลมฝ่าพระบาทของพระศิวะ อย่างเคารพบูชา
ขณะที่เราพาร่างกายอันแข็งแรงมาท่องเที่ยวพาราณสีอย่างตั้งใจ แต่กลับมีผู้คนอีกจำนวนหนึ่ง ก็ตั้งใจมาที่นี่ด้วยกำลังใจที่เข้มแข็ง ในขณะที่สังขารอ่อนล้าเต็มแรง เขาคงทำได้เพียงส่งสาตาลอดผ่านโรงแรมที่ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำคงคา ซึ่งเมื่อสักครู่เราเองก็รู้สึกชื่นชมสถานที่เหล่านั้น ว่าช่างสวยงามจริงๆ แต่โรงแรมที่นี่เขาตั้งชื่อแปลก เรียกกันว่า โรงแรมมรณา เขามีไว้ให้แขกที่ใกล้จะสิ้นใจในวันนี้ พรุ่งนี้มาพักเท่านั้น
ความสูงตระหง่านของตัวตึก คงทำให้ผู้มาเตรียมตัวตายนั้นได้พักอย่างสงบ จนวาระสุดท้าย ได้มีเวลาอยู่กับเนื้อกับตัว กำหนดใจระลึกถึงพระผู้เป็นเจ้าของเขา ความหวาดกลัว ย่อมถดถอยน้อยลง เปลี่ยนแปลงเป็นความอิ่มเอิบในหัวใจ ที่จะได้เข้่าเฝ้าต่อหน้าพระภักตร์ในอีกปรโลกเร็วๆนี้ เพราะที่นี่ช่างใกล้สายน้ำพระแม่คงคาเหลือเกิน เส้นทางกลับสู่สวรรค์ก็แค่เอื้อม
เสียงผู้คนที่สวดขอพรจากพระผู้เป็นเจ้าพระองค์เดียวกัน และ เสียงคนต่างศาสนากำลังพร่ำสวดทำพิธีตามความเชื่อของตน ช่างเป็นเสียงขับกล่อมส่งวิญญาณ ที่ไพเราะเสนาะใจกว่าครั้งใดๆ ก่อนที่เสียงแห่งโลกนี้จะแผ่วเบาลงไปทุกที ทุกที และ...ดับสนิทในที่สุด.....แล้วหมู่ญาติ และคนเผาศพ ก็จัดการกับซากที่ไม่ต้องการใช้อีกต่อไปแล้วนั้น ณ ริมฝั่งน้ำ แสงเพลิงเผาศพไม่เคยดับเลย ณ ที่นี้...ชายฝั่งคงคาพาราณสี
เป็นความใฝ่ฝันของชาวฮินดู ที่จะได้มาดับจิต ณ ที่แห่งนี้ แต่มีอีกหลายผู้คน ที่ไม่มีโอกาสในวันสำคัญของตน วันสิ้นชีวิต จึงมีประเพณีว่า หากชาวฮินดูเสียชีวิต ให้นำร่างไปเผาชายแม่น้ำลำคลองในหมู่บ้านภายใน 24 ชี่วโมง เพราะเชื่อว่าน้ำทุกสาย ล้วนเริ่มต้นมาจากแม่น้ำคงคาทั้งสิ้น
คนฮินดูจะห่อศพด้วยแพรพรรณอย่างดี ตกแต่งด้วยดอกไม้สวยงาม สังเกตได้ถ้าเป็นศพหญิง จะใช้ผ้าสีสันฉูดฉาด ส่วนศพชายจะใช้ผ้าขาวเท่านั้นคลุมร่าง
ไม่ว่า ณ เวลาที่ผู้เขียนกำลังเขียนเรื่องพาราณสีอยู่นี้ หากจะมีดวงจิตใดดับไป ก็ขอให้ได้สมปรารถนา ดั่งตั้งใจทุกประการ...เทอญ
ความเห็น (9)
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดี ก่อนนอนคืนนี้ค่ะ
เขาที่สามารถพาตัวไปอย่ที่โรงแรมนั้นได้ต้องถือว่าโชคดีที่ได้รู้ ยังมีคนอีกมากมายที่ไม่อาจรู้ว่าวันสุดท้ายกำลังจะมาถึง...
สวัสดีค่ะคุณปริม ได้ดอกไม้กำลังใจยามดึก ต้องขอบคุณก่อนนอนนะคะ ฝันดีค่ะ
สวัสดีค่ะพี่รุ่ง "มีผู้คนอีกจำนวนหนึ่ง ก็ตั้งใจมาที่นี่ด้วยกำลังใจที่เข้มแข็ง ในขณะที่สังขารอ่อนล้าเต็มแรง"
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะพี่รุ่ง
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่รุ่ง
เพิ่งเคยได้ยิน กลุ่มเป้าหมายลักษณะนี้ด้วยนะคะพี่รุ่ง
แปลกดี แต่เอ คนปกติที่เข้าพัก คงน่าจะมีด้วยไหมคะ
พอตื่นเช้า ก็เหมือนได้พบกับ อรุณรุ่งแห่งชีวิตใหม่ งดงามมากๆ
ขอบคุณ และสุขสันต์นะคะ
สวัสดีค่ะคุณถาวร กำลังใจทำให้ทุกคนไปด้วยดีเสมอ แม้ในยามที่ใกล้สิ้นลม ดังนั้นคนที่มีสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ จึงดูเข้มแข็งและมีพลังอย่างประหลาด ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณPoo อันนี้พี่ไม่แน่ใจว่าจะมีห้องว่างสำหรับคนปกติหรือไม่ และใครจะกล้าพักแรมที่นี่บ้าง แต่ใจจริง อย่างได้มีโอกาสไปชมโรงแรมเหมือนกัน ในฐานะผู้สื่อข่าวของ gotoknow จะได้กลับมาเล่าสู่กันฟัง ดีนะคะ
กราบนมัสการเจ้าค่ะท่านพระมหาแล อาสโย ขำสุข กราบขอบพระคุณที่เข้ามาอ่านบันทึก และมอบดอกไม้ให้ พระคุณเจ้าไปอินเดียใาหรือยังเจ้าคะ
แวะมาเยือนบ้านเก่าเมืองแก่
สวัสดีค่ะคุณโสภณ นี่คือที่เมืองไทย หรืออินเดียคะ บ้านเก่า เมืองแก่ ของอาจารย์ที่อินเดีย ยังรอยู่นะคะ เมื่อไหร่จะได้ไปอีก